نگاهی گذرا به عملکرد فرهنگی شورای شهر فریدونکنار در سه سال گذشته
بصیر، بنابر قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، شورا یکی از ارکان نظام و یکی از ویژگی‌های خاص شهرداری‌ها، حضور شورای شهر با امکاناتی در کنار شهرداری‌ها است.
تأکید قانون به شکلی است که از آن، اجبار به وجود شورای شهر را می‌توان یافت، هر چند وزارت کشور در زمانی که شورای شهر وجود ندارد به قائم مقامی از آن مسئولیت دارد اما بنابر تاکیدها و فهم از اصل ۱۰۳ قانون اساسی، ماده ۴۱ و دستور ماده ۴۲ و ۴۳ و ۴۴ همان قانون، نوعی مخالفت با دائمی بودن قائم مقامی وزارت کشور را می‌توان یافت.
بصیرنیوز در حالیکه فرارسیدن این روز را پیشاپیش به اعضای شورای شهر فریدونکنار تبریک می‌گوید و از زحمات آنها در این مدت قدردانی می‌کند اما لازم می‌بیند تا با نقد عملکرد در این حوزه، برای مدت باقیمانده به طور صحیح برنامه‌ریزی کنند.
با روی کار آمدن شورای جدید و بر اساس وعده‌هایی داده شده و چهره‌هایی که انتخاب شدند به ویژه مسئول کمیسیون فرهنگی این انتظار بود تا عملکرد مطلوبی در این قسمت بروز کند اما نه تنها این عامل محقق نشد بلکه بنابر اعتقاد بسیاری از کارشناسان شورای شهر فریدونکنار یکی از ضعیف‌ترین سال‌های خود را در زمینه فرهنگی پشت سر گذاشت.
اگر بخواهیم به صورت موردی نکات ضعف را بیان کنیم، زمان بسیاری از خواننده گرفته و از حوصله خارج می‌شود اما نیاز دیده شد تا به نکاتی اشاره شود.
مهم‌ترین ضعفی که بسیاری از کارشناسان فرهنگی بومی در فریدونکنار به آن اذعان دارند، عدم استفاده از مشاوران، نخبگان و چهره‌های متخصص فرهنگی و برگزاری جلسه‌های کارگروهی با آنها بوده است.
کمترین استفاده‌ای که می‌توانست از این موضوع صورت بپذیرد تجمیع تفکرهای نخبگانی است که هر کدام از آنها در مباحث فرهنگی در راستای تحقق منویات رهبری می‌توانند راهکارهای مناسبی را ارائه دهند.
به گزارش بصیرنیوز، دومین بحثی که در این دوره از شوراها تا حدود زیادی مورد غفلت واقع شده است، عدم معرفی شهر در قالب نصب نمادها، تابلوها و المان‌ها به مردم بوده است که شاید مهم‌ترین کار صورت داده شده پس از فشارهای رسانه‌ای مختلف، نصب تابلوی مزین به تصاویر شهدا بود.
عدم ارائه گزارش کار فرهنگی، نداشتن تعامل با رسانه‌ها و برخورد سلیقه‌ای با آنها و به مشخص نبودن تخصیص 1 درصد از بودجه کل به قسمت فرهنگی یعنی 120 میلیون از دوازده میلیارد تومان بخش دیگری از نقاظ ضعف این کارگروه بوده است.
نکته قابل بیان دیگر در این بخش عدم استفاده درست از بودجه در قسمت‌های فرهنگی و کاهش بودجه هیئت‌های فرهنگی و مذهبی از 10 به 4 میلیون تومان، کاهش بودجه راهیان نور از 25 به 10 میلیون تومان و در ازای آن خرید 4 میلیون تومانی مواد منفجره برای جشن 22 بهمن و موارد دیگر است.
عدم برنامه‌ریزی سالانه و تهیه تقویم برای روزهایی که قرار است کار فرهنگی در آن انجام شود به همراه نصب آن در یک یا چند قسمت مهم شهر بخش دیگری از این نقاط ضعف است، حضور در مراسم مختلف فرهنگی، مذهبی مانند حضور برنامه‌ریزی شده ماهانه در مساجد، تکایا، هیئت‌ها، خانه ها و کانون‌های فرهنگی – هنری از سوی این شورا به مراتب نسبت به سال‌های گذشته نیز کم‌رنگ‌تر شده است.
برگزار نشدن همایش یا مراسم فرهنگی با حضور نخبگان و هنرمندان از سوی کمیسیون فرهنگی مانند برگزاری شب شعر، نمایشگاه‌های هنری، جشن بزرگ روز فریدونکنار، قافله شهادت حضرت زهرا (س) به کمک هیئت‌های مذهبی و بسیاری از موارد دیگر را نیز به این کارنامه ضعیف کمیسیون فرهنگی اضافه کنید.
شاید عدم تجلیل از نخبگان و افتخارآفرینان فرهنگی، هنری و مذهبی در همایشی به این عنوان و عدم تعامل با سازمان‌های مردمی و دولتی در برگزاری فعالیت‌های متعدد فرهنگی مانند اداره تبلیغات، شورای هیئت‌های مذهبی، خانه دوست و غیره را نیز بتوان از دیگر فعالیت‌هایی دانست که شورا به ویژه کمیسیون فرهنگی می‌توانست آن را انجام دهد.
به گزارش بصیر؛ با توجه به فرموده رهبری در مورد فرهن، لزوم کار فرهنگی و جنگ نرم و اینکه کار فرهنگی چیزی است که حاضرم جانم را برایش بدهم به وضوح می‌توان به اهمیت این موضوع پی برد، حال اینکه به چه مقدار می‌توانستند در این چند سال فعالیت‌های ماندگاری در این شهر انجام دهند باید به قضاوت نشست اما این موارد ذکر شده کمترین کارهایی بود که از شورای شهر و به ویژه کمیسیون فرهنگی انتظار انجام آن وجود داشت.
