مدارک دانشگاهی بیکاری را به مدارج عالی رساند/ مسئولان تدبیر کنند
بصیر، محمدرضا پورکریمی فارغ‌التحصیل عمران از دانشگاه آزاد اسلامی واحد چالوس که به گفته وی از سال 85 و پس از پایان دوره سربازی تاکنون، همچنان در صف دستیابی به
شغلی متناسب با مدرک تحصیلی خود به انتظار نشسته است.
رابطه دانشگاه‌ها با صنعت صدور مدرک!!
وی تأسیس ده‌ها مرکز دانشگاهی در چارچوب و ساختارهایی مختلف با اهدافی منفعت‌طلبانه و مغایر با رسالت مراکز آموزش عالی را از مهم‌ترین عوامل فراگیرشدن مدرک‌گرایی بین جوانان دانست و اظهار کرد: متأسفانه اخذ مدرک از دانشگاه‌های کشور به‌عنوان یکی از اصلی‌ترین معیارهای برتری افراد و شاخصه‌ای جهت پذیرفته شدن در محافل و مجامع به‌اصطلاح روشنفکر از بارزترین معضلاتی است که در طی دو دهه اخیر جایگاه رفیع و ارزشمند تحصیل را از هدفی متعالی به مدرکی‌مقوایی تحت عنوان مدرک‌دانشگاهی تنزل بخشیده است.
پز جدید، بیکاری با مدرک عالی
پورکریمی
همچنین در دست داشتن مدرک تحصیلی در مدارج مختلف دانشگاهی را از عوامل رشد فزاینده نرخ بیکاری بین قشر تحصیلکرده کشور بیان کرد و افزود: فارغ‌التحصیلان از مراکز دانشگاهی تنها با در دست داشتن برگه‌ای مقوایی با نام مدرک تحصیلی و با کمترین پشتوانه علمی، فرصت‌های شغلی پیش‌رو را با رویای دستیابی به شغلی در شأن و متناسب با رشته و مدرک‌تحصیلی خود از دست می‌دهند.
علی مقدمک، فارغ‌التحصیل مدیریت بازرگانی از دانشگاه آزاد اسلامی واحد تنکابن، همچنان امیدوار به یافتن شغلی مناسب بوده و از هیچ تلاشی دریغ نکرد.
کاریابی، دشوارتر از تحصیلات عالی
وی می‌گوید: در طی این سال‌ها شیوه‌های گوناگونی چون ثبت‌نام در سایت‌های کاریابی، نام‌نویسی در فهرست متقاضیان شغل در اداره‌کار، شرکت در آزمون‌های متعدد
استخدامی، تکمیل دوره‌های متعدد فراگیری مهارت، خواهش و التماس از دوستان و نزدیکان بانفوذ و صاحب‌منصب برای رسیدن به شغلی مناسب به‌کار بستم، اما جای بسی تأسف که هرچه بیشتر دویدم، شغل مورد نظر خود را فراتر از تصور مشاهده کردم.
با این مدرک هم بیکاری، جل‌الخالق؟!
همچنین مهدیه کاویانپور، دارای مدرک کارشناسی ارشد در رشته فیزیک هسته‌ای از دانشگاه آزاد اسلامی تهران، ندامت و پشیمانی را تنها نتیجه سال‌های پس از فارغ‌التحصیلی دانست و اظهار کرد: پیش از ورود به دانشگاه، اغلب دوستان و اقوام و حتی برخی از خویشاوندان دور، مهیا بودن فرصت اشتغال به‌شرط پایان دوره دانشگاهی را امری پیش‌پاافتاده و حتمی قلمداد می‌کردند، ولی با اتمام دوره کارشناسی و در ادامه اخذ مدرک کارشناسی ارشد نه فرصتی برای اشتغال وجود داشت و نه دیگر اثری از آن دوستان و نزدیکان یافتیم.
بیکاری، اسیدی بر سال‌ها تحصیل
به گفته این فارغ‌التحصیل جویای‌کار، هیچ‌یک از ارسال صدها رزومه تحصیلی و یا تکمیل ده‌ها فرم تقاضای‌کار و یا مراجعه حضوری به شرکت‌ها جهت مصاحبه و شرکت در آزمون استخدامی حتی قادر به روشن ساختن کورسوی امیدی در دل من نشد.
وی ادامه داد: در طی سال‌های پس از فارغ‌التحصیلی، ماحصل تلاش و دوندگی جهت یافتن شغلی مناسب، تنها حجم انبوهی از یاس و ناامیدی و احساس ندامت و پشیمانی از عمری که بیهوده در پی کسب علم در دانشگاه‌ها به‌هدر رفت، بر من آوار شد. احساساتی که چون زندان مرا در تنهایی و ناامیدی خود محبوس ساخته است.
چاره کار، تغییر ملاک‌هاست
کاویانپور در پایان خطاب به نوجوانان و خانواده‌هایی
که فرزندان‌شان هم‌اکنون در مقطع متوسطه مشغول به تحصیل هستند، گفت: دیگر وقت آن رسیده است که با چشم‌باز به حقایق پیرامون خود بنگریم و از شرایطی که گریبان‌گیر جوانان و به‌ویژه قشر تحصیلکرده جامعه شده است، درس بگیریم و برای آینده بهتر فرزندان خود بکار بندیم.
دیگر همانند سال‌های گذشته ورود به دانشگاه تنها راه موفقیت نیست، بلکه جامعه امروز نیازمند افرادی است که از تخصص و دانش عملی برخوردار هستند. ورود به دانشگاه‌هایی که هدف بانیان آن تنها جذب حداکثری دانشجو و اخذ شهریه بیشتر است، نمی‌تواند آینده روشنی را برای فردای ایران اسلامی رقم بزند.
محبوبه نژادمقدم، کارشناس ارشد روانشناسی بالینی در گفت‌وگو با خبرنگار بلاغ، بیکاری را بزرگ‌ترین و اصلی‌ترین عامل بروز آسیب‌های اجتماعی در جامعه و نیز از مهم‌ترین دلایل بی‌میلی جوانان به ازدواج و تشکیل خانواده برشمرد.
بیکاری، کلید همه ناهنجاری‌ها
وی با تأکید بر اینکه بیکاری
و نبود اشتغال بزرگ‌ترین مشکل جوانان امروز است، تاکید کرد: بیکاری رفته‌رفته حس ناخوشایند ناامیدی و سرخوردگی در جوان ایجاد می‌کند، بنابراین جوان برای خلاصی از این حس به برخی از آسیب‌های اجتماعی پناه می‌برد.
این کارشناس روانشناسی، چرخیدن با ماشین در خیابان‌ها، پاساژ‌گردی، خیابان‌گردی و جمع شدن در کلوپ‌های بیلیارد و… را از پیامدهای بیکاری دانست و گفت: این موارد در نهایت به بی‌مسئولیتی منجر می‌شود که این موضوع موجب بروز ناهنجاری در جامعه خواهد شد.
وی در پایان با بیان اینکه گرایش به اعتیاد و دیگر آسیب‌های اجتماعی نتیجه بیکاری و حس بی‌تأثیر بودن است، افزود: حل این قبیل مشکلات نیازمند توجه ویژه مسئولان نسبت به وضعیت جوانان و اقدام ریشه‌ای برای رفع این معضلات است.
