نگاهی به مناظره اخیر شریعتمداری و خرازی؛

منطق کت و شلواری صادق خان!

بصیر، از مناظره اخیر مدیر مسئول روزنامه کیهان با دبیر حزب ندای ایرانیان چنین بر می‌آید که دولت و اصلاح‌طلبان بدجور به پیسی خورده‌اند. خرازی ترجیح داد به جای استفاده از ادبیات و کلیدواژه‌های معمول و «کت و شلواری»، به صحبت‌های بی‌اساس و بی‌سندی روی بیارود که در آن طرف مقابل را «توده‌ای» خوانده و منتقدان دولت تدبیر را مانع از تحقق دستاوردهای برجام بنامد.

عموما انجام مناظره‌ها به خودی خود خیلی خوب است. شاید یکی از مزایای آن این باشد که مخاطبان رسانه ملی، بهتر از قبل دریافتند که گرفتن ژست‌های روشن‌فکری و به‌کارگیری ادبیات دیپلماتیک، دلیلی بر درستی ادعاهای امثال صادق خرازی نیست و اتفاقا حملات سرهنگ‌مأبانه‌ی خرازیِ دیپلمات به یک روزنامه‌نگارِ کهنه‌کار، نشان داده است که «ردای بنفش» برای حقیقت و حق‌گویی «تقریبا گشاد» است.

این مناظره به‌خوبی نشان داد که درِ دولتی‌ها کماکان بر روی همان پاشنه‌ی «همه چیز تقصیر دولت قبل است» می‌چرخد و در مسائل ایجابی و اثباتی حرف خاصی برای گفتن ندارند. شاید به همین دلیل است که روحانی از همان روزهای آغازین دولت یازدهم، راهبرد حمله به رسانه‌های منتقد را در پیش گرفت و آنها را «بی‌سوادهای بی‌شناسنامه‌ی جهنمی» خطاب کرد؛ چرا که تیم رسانه‌ای روحانی و چهره‌های به اصطلاح نظریه‌پرداز حامی دولت تدبیر و امید، تا کنون نتوانستند در یک گفتگوی منطقی و مستدل، پاسخ منتقدان دولت را بدهند که مثلا چرا آن همه هیاهو و بزرگ‌نمایی از ایرانِ پسابرجام، به افزایش یکی دو میلیون بشکه‌ای نفت خام محدود شد؟ چرا وزیری که در روز گرفتن رأی اعتماد از مجلس، به «مسکن مهر» ابراز ارادت کرد، حالا این طرح ملی را مزخرف می‌خواند؟ چرا در دولت تدبیر و امید، غارت‌گر اعظم بیت‌المال «ذخیره نظام» لقب می‌گیرد؟ و چرا دیگر نه چرخ سانتریفیوژها می‌چرخد نه چرخ زندگی مردم؟

نحوه‌ی استدلال نماینده‌ی دولت در مناظره اخیر هم بسیار جالب بوده است. مثلا حرف‌های ترامپ و سران رژیم صهیونیستی در انتقاد از برجام، سندی محکم به حساب می‌آید و باید به خاطر حملات آنها به برجام، برجام را ستود؛ اما وقتی مواضع و صحبت‌های ضد ایرانی دولت‌مردان باهوش و مؤدب ایالات متحده به میان می‌آید، آن را «حرف‌های بی‌اساس دشمن» می‌نامند.

دولت باید به فکر بخیه‌ی درزهای پایگاه اجتماعی خودش باشد؛ این شکاف روز به روز در حال بزرگ‌تر شدن است و پس از مسأله‌ی حقوق‌های نجومیِ نامشروع و انجام کارهای حداقلی در توبیخ خاطیان، بدنه‌ی اجتماعی روحانی از زیر پرچم بنفش متفرق شده و به دنبال جریانی می‌گردند که بتواند «عدالت اجتماعی» را سر دست بگیرد.

دانا

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا