والیبال ایران و شیوه بر جای مانده از دوران ولاسکو/ بلند قامتان چگونه به قله های جهانی رسیدند؟

سرویس ورزشی «فردا»- تیم ملی والیبال کشورمان این روزها در رقابت های جام جهانی لهستان که هر 4 سال یکبار برگزار می شود نمایش خوبی از خود برجای گذاشته و بعد از برتری مقابل قدرت های جهانی این رشته همچون ایتالیا و آمریکا در مرحله اول، در دور دوم نیز در آستانه صعود قرار دارد و یک پیروزی دلچسب برابر صربستان می تواند جواز حضور در مرحله سوم را برای ایران به ارمغان آورد.  
 
شب گذشته تیم ملی والیبال کشورمان نمایش خیره کننده ای برابر میزبان این رقابت ها داشت و در شرایطی که 2 ست اول را با شکست مقابل حریف و در فشار شدید تماشاگران لهستانی پشت سر گذاشت، در ادامه مسابقه توانست با سرویس های خوب، میزبان رقابت ها را تحت فشار قرار داده و در پایان روی اشتباهات فردی بازی را به حریف واگذار کند. درخشش بلند قامتان کشورمان تا حدی خیره کننده بود که سایت فدراسیون جهانی والیبال در خصوص این مسابقه نوشت: ایران در ست‌های سوم و چهارم با سرویس‌های خوب لهستان را تحت فشار قرار داد و برنده شد. ست پنجم این دیدار دیوانه‌کننده بود. ایران بهترین عملکرد تاریخ خودش را داشته است.
 
 هشت دفاع سالم در چهار ست. این آمار مستحکم محمد موسوی، سرعتی‌زن تیم ایران در اولین مسابقه برابر ایتالیا بود و طوری دفاع می‌کرد که گزارشگر رای‌اسپورت ایتالیا می‌گفت این دفاع شکستنی نیست. بازیکنی که تا چند روز پیش از آغاز رقابت ها از ناآمادگی و نگرانی از شرایط جسمی و مصدومیت‌هایش می‌گفت، در بازی های ایران در رقابت‌های جهانی لهستان کم‌نظیر ظاهر می‌شود. هرچند در آخرین مسابقه این لهستانی ها بودند که با کسب 2 امتیاز گوی سبقت را از ایران ربودند اما نمی توان از درخشش ملی پوشان ایرانی نیز غافل شد.  
 
رقابت‌های جهانی لهستان 2 هفته پیش در شرایط نسبتا ناامیدکننده‌ای برای ایران شروع شد؛ شرایطی که حکایت از خستگی و ناامیدی بازیکنان ایران بعد از بازگشت از اردوی آمریکا داشت. موسوی از دردهای کهنه می‌گفت و برخی بازیکنان دیگر از خستگی تورنمنت و مسابقات مختلف. اما چطور به یک‌باره تیم در چند روز متحول می‌شود؟ چطور تیم ایتالیا را با تمام ستاره‌هایش زمینگیر می‌کند؟  
 
به سبک ولاسکو
 
ولاسکو، سرمربی سابق تیم‌ملی والیبال ایران وقتی آمد نه دوره‌ مدرن تاکتیکی در والیبال ایران که دوره‌ مدرن روان‌شناختی و مدیریتی در والیبال ایران شکل گرفت. او به بازیکنانی که در سفر‌ها با ناز فراوان هر غذایی را نمی‌خوردند آموخت که یک ورزشکار باید با هر غذایی خودش را وفق ‌دهد. آموخت که چطور بازیکنان را با کار روحی می‌توان تا مرز یک ستاره بالا آورد. اما مهم‌تر از این‌ها استفاده از شیوه‌ای در ارتباط با رسانه‌ها بود.
 
 وقتی از ولاسکو می‌پرسیدید تیم قهرمان تورنمنت می‌شود یا نه، طوری تیم را به کف می‌آورد که مخاطب و مصاحبه‌کننده تصور می‌کرد اگر ایران تمام مسابقاتش را نبازد شانس آورده است. در حالی که واقعیت چیز دیگری است. امروز این تکنیک از روزگار ولاسکو در تیم‌ملی مانده و بازیکنان چنان می‌گویند که خوشبین‌ترین هم ناامید و انتظاراتشان کم می‌شود. اما بازی های ایران در رقابت های جام جهانی جزو بهترین بازی های والیبال کشورمان در سال های اخیر بوده و کار به جایی رسید که سایت جهانی والیبال نیز لب به ستایش ملی پوشان ایرانی گشود.  
 
هدف، اتحاد برای رسیدن به قله های جهانی

دلایل شگفتی‌سازی ایران البته به اینجا ختم نمی‌شود. شرایط کنونی تیم‌ملی بعد از رفتن ولاسکو شرایط خاصی است. اسلوبودان کواچ که امروز سرخوش از بردهای پرتعداد ایران است، اتوریه مربی قبلی تیم را ندارد یعنی آن حرف‌شنوی قبل را نباید از بازیکنانی که روزگاری همبازی کواچ در ارومیه بوده‌اند انتظار داشت.  
 
بر این مبنا اتحاد گروهی در حرف‌شنوی یا حرف‌نشنوی در تیم وجود دارد که توانسته باعث شکل‌دهی انسجام تیمی شود. این بدان معناست که تیم خارج از شرایط تاکتیکی و کادر فنی تصمیم به ارایه یک بازی خوب یا بد می‌گیرد. این انسجام در هماهنگی چند مهره اصلی تیم در نتیجه‌گیری‌ها موثر بوده است. از همین رو روزگار خوشی‌های والیبال را همچنان می‌توان با مولفه‌هایی از دوران خولیو ولاسکو دنبال کرد.
 
اما ایران امشب یک مسابقه حساس دیگر را نیز پیش روی دارد. تیم ملی صربستان چهارمین حریف ایران در مرحله دوم مسابقات قهرمانی جهان است. صربستان از سال ۲۰۰۶ به عنوان یک کشور مستقل و نه به عنوان یوگوسلاوی یا صربستان و مونته‌نگرو در مسابقات مختلف شرکت کرده است اما همچنان توانسته خود را در میان تیم‌های قدرمتمند جهان حفظ کند. در هشت سال گذشته آن‌ها در دو المپیک ۲۰۰۸ پکن و ۲۰۱۲ لندن حضور داشته‌اند، طلای قهرمانی اروپا ۲۰۱۱، دو نقره لیگ جهانی ۲۰۰۸ و ۲۰۰۹ و برنز لیگ جهانی ۲۰۱۰ را به دست آوردند در سال ۲۰۱۰ که تنها مسابقات قهرمانی جهانی بود که می‌توانستند به عنوان کشوری مستقل شرکت کنند هم به مدال برنز دست یافتند. حالا مردم ورزش دوست ایران منتظر هستند تا یکبار دیگر شاهد شگفتی آفرینی بلندقامتان ایرانی، این بار در رقابت های جام جهانی والیبال باشند.