حسین(ع) با عرفه نشان داد باید برای احقاق حقوق الهی هم با شمشیر قیام کرد

بصیر، نهم ذیحجه را روز عَرَفه گویند، این روز از روزهای مهم برای مسلمانان و از جمله شیعیان است، گرچه عید نامیده نشده اما همچون عید خوانده شده است.

از سوی دیگر از آنجا که امام حسین(ع) حرکت خود را به سوی کربلا پس از مراسم حج آغاز کرد برای شیعیان از اهمیت فراوانی برخوردار است.

در این روز حجاج از شهر مکه به صحرای عرفات آمده و در آنجا به راز و نیاز و دعا می‌پردازند.

روز عرفه روز آغاز مناسک حج است، حج گزاران در این روز در صحرای عرفات گردهم می‌آیند و علاوه بر دعا و استغفار، از توفیق در ادای فریضه مهم حج شکرگزاری می‌کنند.

با توجه به اهمیت این روز، ادعیه و مناجاتی ویژه آن از معصومین و بزرگان دینی نقل شده است، در برخی منابع، دعایی از پیامبر اکرم(ص)  برای این روز نقل شده که مشهورترین این ادعیه، دعای امام حسین(ع) مشهور به دعای عرفه است که بسیاری از شیعیان هر ساله در نقاط مختلف دنیا، به قرائت آن در این روز تلاش جدی دارند.

امام حسین در این روز در صحرای عرفات شروع به راز و نیاز با خداوند پرداخته و دعای عرفه نیز به نام ایشان است، ایشان در این دعا پس از ستایش حق تعالی با خداوند تجدید عهد و پیمان می‌بندد و نعمت‌های خداوند را یاد آوری می‌کند.

امام جایگاه واقعی حاجی را بعد از کشف و معرفت به کنه هستی، معین می‌کنند و نحوه چگونه زیستن با خود واقعی در کنار خدای خالق و رحمان و ارتباط با او را ترسیم می‌سازند.

امام حسین در روز عرفه با خودسازی و معنویت و ارتباط با ذات اقدس الهی خود را برای بزرگترین رویداد تاریخ بشریت اماده کرده است . رویدادی که معیار حق و باطل در طول تاریخ شده است و توسل کردن به آن موجب رهایی و نجات انسان‌ها می‌شود.

امام حسین برای رسیدن به حقیقتی بالاتر از ادامه دادن حج شریف ابراهیمی منصرف شده و ذبیح‌الله شدن را به حاجی شدن ترجیح داد، حج حقیقی اباعبداالله در کربلا بود آنجا که با خون خود خضاب شد تا همه تاریخ بداند که حج بدون مبارزه با ظلم و استکبار جهانی و برپایی حکومت واقعی اسلامی، حجی اموی است.

حاکمان دربار طاغوت اگرچه لباس دفاع از دین و خادمین حرمین شریفین را هم بپوشند باز هم همان طاغوتند که باید در برابر آنها ایستاد، طاغوت دیروز یزید بود و طاغوت امروز آل سعود که هر دو از یک سلفند و هدفشان ضربه زدن و از بین بردن به اسلام ناب محمدی و خوش خدمتی برای اربابان آنها است.

ویژگی مهم نوکری آل‌سعود این است که برای دیگران، که همان جهان کفر است اما حکومت یزید برای خود نوکری می‌کرد که این نشان دهنده اوج زبونی و خواری حکام سعودی دارد.

امروز باید بیش از پیش حسینی شد و راه حسینی شدن را به تمامی کشورهای اسلامی نشان داد تا به عزت و آزادی برسند.

حسین(ع) با عرفه نشان داد که حج فقط گردیدن دور خانه خدا نیست و باید برای احقاق حقوق الهی هم با شمشیر قیام کرد و با ظلم و جوری که به نام رسول خدا انجام می‌شود نیز مبارزه کرد، در این مبارزه حسین تمام دارایی‌های خود را به عرصه جهاد آورد و نشان داد در راه رسیدن به حق از هیچ عملی فرو گذار نیست و باید از تمام هستی خود برای خداوند گذاشت.

ایستادگی در برابر تمام دنیا زور و زر و تزویر راه و رسم و منش حسینی است و باید برای تحقق آن با توکل و اعتقاد کامل به خداوند متعال در این مسیر گام برداشت.

حسین (ع ) با این حرکت خود درس بزرگی به آیندگان بعد از خود داد که تنها راه نجات از هرگونه ظلم و استکبار ایستادگی در مقابل ظالمان و مقاومت در مقابل آنها است.

درس بزرگی که چراغ راه بسیاری از آزادی خواهان عالم شده و آنها با تاسی از این راه اقدام بسیار بزرگی برای آزادی سرزمین‌های خود از زیر طوغ مستکبران برداشته‌اند.

مهاتما گاندی در این زمینه می‌گوید« من زندگى امام حسین (ع) آن شهید بزرگ اسلام را به دقت خوانده‏ و توجه کافى به صفحات کربلا کرده‌ام و بر من روشن شده است که اگر هندوستان بخواهد یک کشور پیروز شود، باید از سرمشق امام حسین پیروى کند».

درس حسین نه تنها برای مسلمانان که برای همه آزادگان عالم و تنها راه نجات آنها از اسارت و بردگی خود است، باشد که هر روز شیفتگان بیشتری به راه و روش حسینی ایمان آورند تا موفق و پیروز شوند.