طرح «سند ممنوعیت تسلیحات هسته ای» به سازمان ملل تسلیم شد
بصیر، به رغم کارشکنی ها و مخالفت های علنی قدرتهای هسته ای همچون آمریکا، شش کشور غیر هسته ای جهان روز چهارشنبه با ارائه طرحی از مجمع عمومی سازمان ملل خواستند تا پیمانی الزام آور جهت ممنوعیت تسلیحات هسته ای تنظیم نماید.
این شش کشور غیرهسته ای- شامل اتریش، برزیل، ایرلند، مکزیک، نیجریه و آفریقای جنوبی- با امید به امحاء تسلیحات هسته ای به مجمع فرستادگان سیاسی تمام کشورهای جهان طرحی را ارائه کردند و در آن خواستار تشکیل کنفرانس سازمان ملل برای تنظیم «سند ممنوعیت تسلیحات هسته ای» شدند.
این طرح سه صفحه ای که به کمیته سازمان ملل در نیویورک ارائه می شود، از قطعنامه ای که ماه گذشته در نشست کارگروه کشورهای غیرهسته ای در ژنو به تصویب رسید، بطور تنگاتنگی پیروی می کند. این طرح همچنین دولتها را «به مذاکره بر سر سندی الزام آور جهت ممنوعیت تسلیحات هسته ای» که روزی به «امحای سراسری آنها» منتهی شود، ترغیب می نماید.
این طرح همچنین می گوید که کنفرانس سازمان ملل باید در سال آینده به مدت بیست روز کاری و طی دو نشست برگزار شود و سازمانهای بین المللی و گروههای مدنی نیز در فرآیند تنظیم این سند الزام آور مشارکت نمایند.
با این حال، این طرح ارائه شده از تعیین یک تاریخ دقیق و یا ضرب الاجلی برای تصویب نهایی سند مزبور خودداری می کند.
این طرح از کشورها مصرانه می خواهد که توصیه های این کارگروه را برای افزایش شفاف سازی در زمینه خطرات تسلیحات هسته ای، تصویب قوانین برای کاهش خطر انفجارات تصادفی یا غیرمجاز و افزایش آگاهی پیرامون پیامدهای انفجارها [ی هسته ای] بکار گیرند.
شایان ذکر است که «توماس هاینوکزی» نماینده دائم اتریش در ژنو این طرح را «یک گام بزرگ» خواند و با اذعان به اینکه تنظیم یک چنین توافق امنیتی برای ممنوعیت تسلیحات هسته ای در سازمان ملل متضمن یک فرآیند طولانی مدت است، پیش بینی کرد که با رأی گیری کمیته خلع سلاح بر سر این طرح در اوایل ماه نوامبر، طرح مذکور در ماه دسامبر به مجمع عمومی ارائه شود.
این در حالی است که تنها یک روز پیش از تسلیم این طرح به سازمان ملل، «آنیتا ای. فریت» از مقامات ارشد وزارت امور خارجه آمریکا در حوزه کنترل تسلیحات خطاب به اعضای مرکز مطالعات استراتژیک بین المللی در واشنگتن گفت که آمریکا معتقد است «تعقیب این ممنوعیت [تسلیحات هسته ای] یک اقدام غیرواقع بینانه و کاملاً غیرعملی است» و ممکن است به اقدامات گسترده تر و ملموس در زمینه خلع سلاح «لطمه بزند».
بنا بر اظهارات یک دیپلمات آگاه به جزئیات این طرح- که نخواست نامش فاش شود- تهیه کنندگان این طرح و کشورهای حامی ممنوعیت تسلیحات هسته ای «با فشارهای فزاینده ای برای عدم ارائه این طرح» روبرو شدند.
این کارشکنی ها عبارت بودند از تماسهای مکرر، روش دیپلماتیک اصرار و پافشاری و حتی یک «تقسیم کار» میان قدرتهای مهم هسته ای برای تمرکز بر دولتهای خاص منطقه ای جهت لابی گری علیه این طرح ابتکاری.
دانا
