نمادشناسی پرچم برخی از کشورهای جهان
بصیرنیوز،سرود ملی، پرچم، وطن؛ پای این سه که وسط می آید بدون شک احساسات هر کسی بر انگیخته می شود، یک جور شور و هیجان عجیب. کشورهای دنیا الان مدت هاست که با پرچم خاص و سرود ملی شان که اهداف و ارزش هایشان را نشان می دهد. شناخته می شوند؛ تکه پارچه ای با نقش و نگار خاص که هویت یک ملت را بازگو می کند، پر از نماد و نشانه فرهنگی و تاریخی. اگر دلتان می خواهد از بعضی از این نماد های خاص سر در بیاورید، بیایید با هم پرچم بعضی کشور ها را نماد شناسی کنیم. این که کشور ها در طراحی پرچم شان به چه نکته هایی توجه داشته اند، خودش داستان جالبی است.
ترکیه:
– اگر به پرچم های کشور های اسلامی دقت کنید، می توانید رد ماه و ستاره را در بیشتر آن ها ببینید . این ماه و ستاره آن قدر در پرچم کشور های اسلامی تکرار شده است که حالا خیلی از مردم دنیا آن را نمادی از دین اسلام می دانند. در حالی که همه اش کار عثمانی هاست و تا قبل از به قدرت رسیدن آن ها اصلا از این خبرها نبود. عثمانی ها وقتی پایشان به قسطنطنیه رسید (شما بخوانید استانبول) و به قول معروف به دنیای تازه ای قدم گذاشتند، از ذوق فتح این شهر استراتژیک، نشان ماه و ستاره را که متعلق به این شهر بود، به عنوان نماد پرچم خودشان انتخاب کردند. باقی داستان هم معلوم است. عثمانی ها هر قدر بزرگتر شدند نمادشان هم بیشتر رایج شد. البته آن زمان ها ستاره عثمانی ها هشت گوشه داشت، حالا آب رفته و شده پنج گوشه.
ایتالیا:
– هیچ وقت از یک ایتالیایی درباره پرچم کشورش پرس و جو نکنید. برای این که وقتی داستان به ناپلئون برسد، حتما خونش حسابی به جوش می آید. بله! این پرچم سه رنگ ایتالیایی ها که فقط یک رنگ سبز با فرانسوی ها تفاوت دارد، همان پرچمی است که در زمان ناپلئون، سربازان فرانسوی موقع حمله به ایتالیا دستشان گرفته بودند.
حالا چطور رنگ آبی می شود، سبز و… بماند (رنگ لباس «گاردهای میلان»، به جای «آبی سلطنتی» فرانسوی ها نشست). البته ایتالیایی ها هیچ وقت این مسئله را به روی کسی نمی آورند و می گویند سبز نشانی از طبیعت این کشور و سفید نشانه کوه های آلپ است و سرخ هم نشانه خون هایی که پای استقلال شان داده اند.
تایلند:
– قرمز، آبی، سفید؛ با اشاره به سرزمین، پادشاهی و دین. پرچم تایلند یک خوبی بزرگ دارد، این که آن را از هر طرفی بگیری فرقی نمی کند، البته سر ماجرایی جنجالی، پرچم تایلند این طوری طرحی شد. گویا قبل از این ها روی پرچم تایلند، عکس یک فیل بوده است، از قضا یک روز یک روستایی بینوا آن را جلوی پادشاه بر عکس می گیرد. فیل که وارونه می شود، شاه آن قدر بهش بر می خورد که زود دستور می دهد پرچمی طراحی کنند که بالا و پایین آن فرقی با هم نداشته باشد.
دانمارک:
– قصه پرچم دانمارک هم کمی عجیب و غریب است. می گویند یک روز غروب یکی از پادشاهان این کشور در قرن دوازدهم میلادی، وقتی در حال جنگ بود و داشت همین طور دشمن را لت و پار می کرد، یک دفعه فریاد زد که توی آسمان یک صلیب سفید دیده است. همان موقع همه دست از جنگ کشیدند و داستان به خوبی و خوشی تمام شد. بعد هم صلیب سفید نشانه پرچم دانمارک شد. سوئدی ها هم این داستان را برای پرچم شان دارند. با این تفاوت که شاه آن ها موقع دعا یک صلیب زرد دیده بود.
استرالیا:
– پرچم انگلستان آن گوشه سمت چپ که تکلیفش معلوم است. هنوز رد پای ملکه الیزابت در استرالیا هست و نمی شود انگلیسی ها را از استرالیا حذف کرد. اما داستان ستاره های روی پرچم؛ شش ستاره هفت گوشه روی پرچم استرالیا هست که یکی از آن ها بزرگتر است و کمی دورتر. ستاره بزرگ نشانه رفاه عمومی است. یعنی در این کشور همه چیز فراهم است. آن پنج ستاره کناری هم نماد صورت فلکی «چلیپا» هستند که در نیمکره جنوبی به خصوص در استرالیا و نیوزیلند به خوبی دیده می شوند و البته نشانی از ایالت های این کشور هم هستند.
برزیل:
– سبز، زرد، آبی، سفید؛ یکی از زنده ترین پرچم های دنیا را برزیلی ها دارند، با شعار خاص «Orderm e Progresso» به معنی «نظم و پیشرفت». در پرچم برزیل رنگ سبز، نشانه طبیعت است؛ نشانی از جنگل های انبوه آمازون و درخت های سر به فلک کشیده. لوزی زرد وسط یعنی ثروت، یعنی معادن طلایی که همه دارایی برزیل از آن هاست و دایره وسط با ستاره هایش یعنی آسمان همیشه پرستاره برزیل. تعدادشان هم 27 عدد است؛ به تعداد ایالت های برزیل.
هندوستان:
– سه رنگ زعفرانی سفید و سبز؛ زعفرانی را به قوم هندوهای این کشور نسبت می دهند و رنگ سبز را هم به جمعیت مسلمانانش. سفید حد فاصل هم یعنی صلح بین همه ادیان و اقوام. البته بعضی ها هم رنگ زعفرانی را نشانه میهن پرستی تعبیر کرده اند و رنگ سبز را هم نشانه ایمان. پرچم هندوستان یک نماد عجیب هم دارد. یک چرخ با 24 پره به رنگ سرمه ای به عنوان نماد قانون و به بیانی دیگر نماد حرکت آرام رو به جلو و تعامل با دیگران و دوری از انزوا. این نماد در فرهنگ هندوستان به «آشوکا چاکرا» معروف شده و نزدیک به 70 سال است که روی پرچم آن ها جا خوش کرده است.
نپال:
– عجیب ترین پرچم دنیا را نپالی ها دارند. برای این که پرچم آنها نه مانند سوییسی ها یک مربع کامل است، نه مانند باقی کشورهای دنیا یک مستطیل. پرچم نپال دو تا مثلث به هم چسبیده است. دو مثلث که نشان دهنده کوه های هیمالیا هستند و البته مذهب هندو بود که در این کشور رسمیت دارند. در پرچم کوچک نپال، کلی نشانه های دیگر هم هست. رنگ قرمز زمینه پرچم، رنگ سنتی کشور نپال است نشان دهنده جنگاوری یکی از اقوام ساکن این کشور به اسم «گورخا» ها. نوار آبی هم یعنی «صلح» و ماه و خورشید هم یعنی این کشور تا زمانی که خورشید و ماه هستند، باقی می ماند. آن گل پر پشت هم گل صد تومانی است، نماد ملی مردم نپال.
مکزیک:
– پرچم کشور مکزیک هم برای خودش داستانی دارد. نماد ملی این کشور یک عقاب است، عقابی که یک مار در منقار دارد و روی کاکتوسی نشسته است. این نشانه، ریشه در باور آزتکی دارد. بر اساس افسانه های آزتک ها ( که در شمال یا شمال غربی مکزیک امروزی زندگی می کردند)، یک روز برای رسیدن به مکانی بهتر مهاجرت کردند. برای این که مدعی بودند که ایزد آن ها گفته باید دریاچه ای را پیدا کنند که در آن کاکتوسی روی سنگی روییده باشد و عقابی، مار زنده ای را در منقار گرفته باشد. آزتک ها خیلی چرخیدند تا دست آخر به دره مکزیک رسیدند و از قضا خواسته خودشان را پیدا کردند. کاکتوس و سنگ و مار و عقاب جمع بودند. همان جا اتراق کردند و همان زمین شد پایتخت شان و آن داستان هم نمادی از پرچم شان.
بحرین:
– اولین پرچم بحرین قرمز یک دست بود، اما بعد وقتی بحرین تحت حمایت انگلستان قرار گرفت، یک باریکه سفید هم به نشانه آتش بس روی پرچم شان اضافه شد. بعد کم کم روی این باریکه سفید دندانه ها اضافه شد و کم شد و از 28 دندانه، حالا کار به پنج دندانه رسیده است.
اتریش:
– داستان شکل گیری پرچم اتریش به سال 1230 میلادی (609) بر می گردد. وقتی که «لئوپولد پنجم» دوک اتریشی و از فرمانروایان اتریش در قرن دوازدهم، کت سفیدی می پوشد و کمریندی هم رویش می بندد و راهی جنگ می شود. گویا جنگ آن قدر بزن و بکش داشته است که دوک موقع برگشت از جنگ، سر تا پا قرمز و خونی بوده، طوری که وقتی کمربند را باز می کند، کتش دو نوار خونی بوده است با رد سفید کمربند در وسطش. همان جا بود که به خاطر این قهرمان اتریشی، پرچم این کشور با این رنگ ها انتخاب می شود؛ دو رد قرمز و یک رد سفید.
اسپانیا:
– این کشور یکی از پر راز و رمزترین پرچم های دنیا را دارد. چهار نشانی که با هم شکلی سپر مانند را تشکیل می دهند. هر کدام نشان دهنده یک سلسله و عصر پادشاهی در اسپانیا هستند؛ سلسله هایی که زمانی در قرن 15 میلادی (قرن دهم هجری شمسی) با هم اسپانیای متحد را تشکیل داده بودند. دو تا ستون کناری هم نشانه کشف اسپانیا و استعمار آمریکا هستند و یک جورهایی هم، دروازه های جبل الطارق به سوی اقیانوس اطلس به حساب می آیند. دو کلمه «PlUS» و «ULTRA» روی ستون ها هم یعنی «دور دست ها» کنایه ای است برای ورود به دنیای جدید. در پرچم اسپانیا نشانه کم نیست.
فرانسه:
– فرانسوی ها در عوض کردن پرچم شان رو دست ندارند. آن ها توی این دویست سال، بارها و بارها توی پرچم شان دست برده اند تا بالاخره به این پرچم سه رنگ امروزی یا به قول خودشان «تریکولوره» رسیده اند. این پرچم بعد از برکناری ناپلئون سوم و اعلام جمهوری سوم در جنگ آلمان و فرانسه انتخاب شد. برای پرچم فرانسه، داستان عجیبی ساخته اند، آن هم برای رنگ آبی اش. می گویند این آبی عمودی، نشانی از «سن مارتین» است؛ سرهنگ پولداری که یک روز سرد زمستانی کت آبی رنگش را با شمشیر دو نیم کرد تا نصفش ر ا به گدای سر راهش بدهد. حالا رنگ آبی نشانه کمک به مردم شده است. سفید، نشانه پاکی مریم مقدس و پرچم «ژاندارک» و قرمز هم نشانی از «دنیس مقدس» است که همیشه با پرچم قرمز به کشورش کمک می کرد. روی هم رفته پرچم فرانسوی ها یک مفهوم اصلی دارد: «آزادی، برابری، برادری».
