تاریخچه بی‌معنی و افراطی کفش+عکس

بصیرنیوز،مدت‌ها پیش کفش‌ها فقط برای حفاظت از پا طراحی می‌شدند و برای هزاران سال ترکیبی از درد و لذت بوده اند. از این رو موزه «V&A» در نمایشگاه خود تاریخ متنوع و طولانی آن‌‌ها را به نمایش در آورده است. قدیمی‌ترین مدل حاضر در این نمایشگاه به مصر باستان بر می‌گردد. همچنین طراحی‌های معاصرتری نیز وجود دارد که نشان می‌دهد پیشرفت تکنولوژی و پرینتر‌های سه بعدی چگونه مرزهای رسیدن به یک کفش را توسعه داده‌اند. البته با گذر زمان کفش به عنوان یک شئ، از کارکرد اصلی‌اش به هنر قابل پوشش تغییر یافته است. نمونه‌های زیادی از مدل‌های عرضه شده در این نمایشگاه این سوال را مطرح می‌کنند که اصلا قابل پوشیدن هستند؟ برای مثال می‌توان به مدلی از کفش‌های معاصر که «کفش‌های مبتکر زاها حدید« نامیده می‌شوند و ۱۶.۵ سانتی‌متر پاشنه دارند، اشاره کرد. هر چند ارتفاع برج مانند و سرگیجه‌ آور پاشنه ها تنها مختص دوره مدرن امروزی نیستند.

 

جزئیات کفشی که در نمایشگاه مد کریستین دیور پاریس پوشیده شده است.(Pascal Le Segretarian / Getty Images)

پاشنه‌های بلند گیج‌کننده

ایتالیای دوره رنسانس از تاثیر‌گذارترین‌های تاریخ گسترده کفش به شمار می‌رفت. برای نمونه زنان ونیزی کفشی پاشنه بلند و سکو مانند به نام «چوبین» می‌پوشیدند که غالبا از چوب و چوب پنبه ساخته می‌شد. به گفته «الیزابت سملهاک» مسئول ارشد موزه کفش «باتا»، اکثر مردان اصیل ونیزی ترجیح می‌دادند که همسرشان این کفش‌های بلند را بپوشند زیرا از آن جایی که سرعتشان گرفته می‌شد، نمی توانستند با مردان دیگر همراه شوند و تنها برای جلوگیری از افتادنشان، ملازمان آن‌ها را همراهی می‌کردند. متوسط پاشنه چوبین حدود ۱۴ سانتی‌متر بوده است اما شایع است که گاهی به ۵۰ سانتی‌متر هم ‌‌می‌رسیده است.