چهل سال بعد در چنین روزی

بصیر، موضوع گزارش‌های فوتبالی برادر جواد خیابانی کم کم به شرایط حاد و بحرانی نزدیک می‌شود و کم‌کم سازمان‌ها و نهادهای بین‌المللی حقوق بشری دارند وارد ماجرا می‌شوند تا بر این جنایت علیه بشریت پایان دهند. 

مطابق پیش‌ینی‌های ننجون و بر مبنای شواهد و قراین موجود گزارش‌های فوتبالی “جواد” در چهل سال آینده چنین وضعی خواهد داشت. 
فرازهایی از گزارش دراماتیک از جواد خیابانی: 
بازی دو تیم ایران و قرقیزستان گره خورده! گرهی همچون گره زلف یار! گره وحشتناکی که دیگه با دست باز نمیشه و باید با دندون بازش کرد. دندون مار! فیلمی از مسعود کیمیایی از امشب در سینماهای تهران و شهرستان‌ها! گفتم تهران یهو یادم اومد چقدر دلم برای تهران تنگ شده و از عشق پایتخت هر روز آغاز به مُردن می‌کنم. شما هم بمیرید. بمیرید بمیرید در این عشق بمیرید. در این عشق چو مردید همه روح پذیرید. اجازه می‌خوام به جریان بازی برگردم. به قول شاعر: 
بازی خوبه چه جورش 
نه بی‌نمک نه شورش 
بازی کنیم یه عالم 
یواش یواش و با هم 
حالا بگذریم! جریان بازی رو ولش کن! اگر در این بازی گلی رد و بدل بشه یعنی ما شاهد یک بازی بودیم که گل داشته و اگر هم کسی گل نزنه در واقع یک بازی رو تماشا کردیم که گل نداشته! 
چهل و هشت دقیقه از آغاز بازی گذشته و هنوز توپی از خط دروازه‌ها نگذشته و این به معناست که بازی تا اینجا بازی مساوی به حساب میاد. یعنی صفر بر صفر ….یعنی هیچ بر هیچ! 
من خیلی امیدوارم در این دقایق باقیمانده گل ببینم. اصلا من از بچگی عاشق گلم. به قول شاعر: 
زده رنگین‌کمون پُل / در اومد از حموم گُل 
یک سانتر بی‌هدف و توی دروازه! توی دروازه! این هم گل! اما نه … انگار گل نشد چون داور مسابقه داره مشغول می‌شه توی دمیدن سوت که اعلام کنه آفساید رو! عجب جمله‌ای گفتم. دم خودم گرم! 
باور کنید من دیگه نمی‌تونم حرف بزنم. بغض گلوم رو فشار داده! چشمام پر از اشک شده! یاد خاطرات قدیم افتادم. یادش به خیر چه گلی زد شصت سال پیش غزال فوتبال آسیا عزیز خدادادی …. دوستان از استودیو اشاره می‌کنن که اسمش رو اشتباه تلفظ کردم و درستش اینه: خداداد عزیز! 
به قول شاعر: موی سفید رو توی آینه دیدم / آهی بلند از ته دل کشیدم … 
( و این داستان همچنان ادامه دارد)

صدخبر