۸ قانون طلایی که سفرتان را دوست‌داشتنی‌تر می‌کند
اما قوانینی هم هستند که لازم است همواره در هنگام سفر، از آن‌ها پیروی کنید. چه هنگام کوله‌گردی در جنوب شرق آسیا، چه در زمان سفر به دور اروپا. بهتر است این قوانین را «قوانین طلایی سفر» بنامیم.
۱. ریسک کنید
بانجی جاپینگ کار هر کسی نیست، پرش از هواپیما هم همینطور. اما لازم نیست آدم بسیار شجاعی باشید تا در طول سفرتان، چند ریسک کوچک انجام دهید.
می‌توانید بازدید از یک جاذبه گردشگری بسیار معروف را از لیست‌تان حذف کنید، یا اینکه از دیدن جاذبه‌های اصلی و مهم یک شهر چشم‌پوشی کنید، در عوض از مکان‌های بکری دیدن کنید که گردشگران کمتری ریسک حضور در آن‌ها را می‌پذیرند.
البته احتمالا این ریسک وجود دارد که وقتی به آنجا برسید، آن مقصد ناامیدتان کند؛ اما دستاوردهای احتمالی‌تان در آن مکان بکر حقیقتا ارزشش را دارد. ممکن است جایی یک کافه دنج پیدا کنید که کمتر کسی از وجودش مطلع باشد؛ شاید چشم‌انداز بی‌نظیری ببینید که برایتان بسیار تازگی داشته باشد یا حتی افرادی را ملاقات کنید که از بودن با آن‌ها لحظات تکرارنشدنی را بگذرانید. اکثر اوقات وقتی از مسیر و برنامه همیشگی خارج می‌شوید و ریسک تجربیات جدید را می‌پذیرید، اتفاقات بسیار خوبی می‌افتد.
ماندن در خانه یک نتیجه بد دارد و آن هم اینکه، زندگی تکراری و روتین می‌شود و به این ترتیب، تغییر دادن زندگی سخت خواهد شد. به همین خاطر است که معمولا افراد سعی می‌کنند ورزش را وارد زندگی خود کنند تا از روزمرگی نجات پیدا کنند.
هواپیماهای اختصاصی و هتل‌های اقامتی لوکس باعث شده تا بتوانیم دور دنیا را بگردیم؛ اما موضوع اینجا است که حتی یکی از افراد محلی مقصد را ملاقات نمی‌کنیم و ارتباطی با آن‌ها برقرار نمی‌کنیم. سعی کنید از هتل و مراکز اقامتی‌تان بیرون بروید و در اطراف مقصدتان گردش کنید.
مطمئن باشید از آنچه کشف می‌کنید شگفت‌زده خواهید شد؛ در تمام دنیا افراد مهمان‌نواز و صمیمی وجود دارند که همواره به اندازه شما مشتاق یادگیری و آشنایی با افراد غریبه‌ای چون شما هستند.
یک مانترای قدیمی می‌گوید: «تنها جای پاهات را باقی بگذار». البته که وقتی مجبور هستید برای جلوگیری از بیماری‌های گوارشی، تنها از آب معدنی استفاده کنید، گفتن این جمله بسیار ساده‌تر از عمل کردن به آن است. اما واضح است که اگر چند ماه فقط از بطری‌های آب معدنی استفاده کنید، در انتها با کوهی از زباله‌های پلاستیکی مواجه خواهید شد که تا مدت‌ها (طبق اکثر تخمین‌ها، حدود ۵۰۰ سال) بعد از سفرتان، در مقصد تعطیلات شما باقی خواهند ماند!
منظور ما از این نکته این نیست که باید بدون توجه به علائم مختلف، از هرجایی آب بنوشید فقط به این دلیل که سیاره زمین را از زباله‌ها نجات دهید (در واقع هرگز این کار را نکنید)، اما به یاد داشته باشید که شما به عنوان یک بازدیدکننده یا گردشگر، تاثیر غیرقابل انکاری بر محیط پیرامون خود دارید.
بنابراین تا جایی که می‌توانید آهسته گام بردارید و به دقت مراقب آنچه بعد از خود در مقصد سفرتان به جا می‌گذارید باشید.
۵. برای کمک کردن داوطلب باشید
داوطلب شدن برای کمک در هنگام سفر، آن طور که به نظر می‌رسد ساده نیست. همواره باید هزینه‌های سفر، بیمه و هزینه‌های جانبی را در نظر بگیرید. معمولا این مخارج وجود دارند. اما داوطلب شدن برای کمک، لزوما به معنای هزینه مادی نیست. برای مثال می‌توانید در مقصد سفرتان کار مفیدی انجام دهید.
ممکن است به افراد محلی کمک کنید تا ساحل را از انبوه زباله‌های موجود پاک کنند، یا چند کتاب به کودکانی که مطالعه را دوست دارند هدیه بدهید.
تلاش و کمک کوچک شما ممکن است بسیار ارزشمند باشد؛ این موضوع را هم به یاد داشته باشید که برای ایجاد تغییرات بزرگ و موثر، همواره نیازمند کمک NGOها نیستید.
درست است که بردن چند دست لباس برای سفر دو هفته‌ای ممکن است به کارتان بیاید، اما بردن لوازم کمتر در هنگام سفر، چیزی است که همواره مفید خواهد بود. البته کوله‌پشتی شما هم ممنون‌تان خواهد بود از اینکه سبک سفر می‌کنید. ضمن اینکه نصف گجت‌های گران‌قیمتی که با خود همراه می‌کنید را نیاز نخواهید داشت.
۸. عکاسی کنید
عکس‌ها همان چیزی هستند که وقتی در گذر زمان مه بر روی خاطرات‌تان می‌نشیند، تمام جزئیات را به یادتان خواهند آورد. البته اگر همه سفرتان را به عکاسی بگذرانید، فرصت ایجاد خاطرات خوب نخواهید داشت.
این را هم به یاد داشته باشید که افراد هر چقدر هم غریبه باشند، معمولا از اینکه کسی از آن‌ها عکس بگیرد خوشحال می‌شوند. البته اگر در این مورد مطمئن نیستید حتما پیش از عکس گرفتن از آن‌ها سوال کنید. یا اینکه عکس را فراموش کنید و در عوض لبخندی به آن‌ها بزنید.
