با این قانون هرگز از کمبود وقت شکایت نمی کنید
بصیرنیوز،در ابتدا می خواهم به این معما پاسخ بدهید:آن چیست که از طلا با ارزش تر است، خریدنی به دست آوردنی و ذخیره کردنی نیست و هیچوقت به اندازه کافی از آن ندارید.
زمان فرار، زودگذر و با ارزش است. سهم زیادی از آن در طول زندگی به ما اختصاص داده شده و با مدیریت آن می توانیم زمانی که در اختیار داریم را به حد اعلی برسانیم. یکی از بهترین روش ها برای این که زمان بیشتری داشته باشیم استفاده از قانون ۸۰/۲۰ می باشد.
قانون ۲۰/۸۰ یا به عبارت دیگر قانون پارتو (که نام آن از اقتصاددان ویلفردو پارتو گرفته شده است) این فرضیه را بیان می کند که ۸۰ درصد خروجی ها از ۲۰ ورودی یا تلاش ها نشات می گیرد. این قانون معمولا در کسب و کار به کار برده می شود. مثال های زیر را در نظر بگیرید:
۸۰% رخدادها از ۲۰% دلایل بوجود می آید.
۸۰% سود شرکت ها از ۲۰% مشتریان حاصل می شود.
۸۰% شکایات شرکت ها از ۲۰% مشتریان حاصل می شود.
این قاعده در بسیاری از مسائل دیگر نیز ثابت شده است:
۸۰% جنایات توسط ۲۰% شهروندان انجام می شود.
۸۰% پیروزی ها در ورزش توسط ۲۰% تیم های ورزشی کسب می شود.
۸۰% ثروت دنیا برای ۲۰% از جمعیت دنیا می باشد.
حقیقت این است که بیشتر زمان و انرژی ما به خاطر انجام کارهای بی ارزش تلف می شود. تصور کنید اگر عدم خلاقیت خودتان را به نیم می رساندید اکنون چه جایگاهی داشتید و به چه چیزهایی رسیده بودید.
زمان خود را با استفاده از قانون ۲۰/۸۰ بیشتر کنید
اکنون که با این قانون کاملا آشنا شده ایم درک می کنیم که بیشتر زمان مان را تلف کرده ایم. چگونه می توانیم در این دنیا که پر از وظایف سخت و خسته کننده است از این قانون در زندگی روزانه استفاده کنیم.
و اما در این جا چند توصیه و نکته که به شما کمک می کند زمان تان را بیشتر کنید و باعث می شود تلاش های تان به نتایج بهتری برسد:
این مهم ترین عنصر مدیریت صحیح زمان و بهینه سازی قانون ۲۰/۸۰ در زندگی روزانه است. برای انجام این کار باید در افکارتان تغییری باطنی ایجاد کنید. به جای اجرای وظایف روتین روزانه سعی کنید کارهایی که بازدهی کمتری دارند را کمتر کنید یا حذف کنید. همه ما می دانیم خیلی از کارهایی که انجام میدهیم زمان بر هستند و هیچ ارزشی به زندگی روزانه ما نمی دهند. کارهایی چون رفت و آمد، غذا پختن، نظافت، اتو کشیدن، خرید کردن از سوپرمارکت. درست است که انجام این کارها ضروری است اما تاثیری در اهداف و کیفیت زندگی ما ندارند. با این وجود بیشتر زمان ما صرف این کارها در زندگی می شود.
برای این که بتوانید نسبت ۲۰/۸۰ را در زندگی اجرا کنید باید کارهایی که در بالا گفتم به دیگران بسپارید. به عنوان مثال برای زدن چمن ها فردی را استخدام کنید. باوسایل نقلیه عمومی سر کار بروید تا در آن فاصله زمانی ایمیل ها را چک کرده و پاسخ دهید.
اهداف مشخصی که همیشه در ذهن تان هستند باعث می شود به آن ها متمرکز شده و آن ها را اولویت بندی کنید. برای رسیدن به اهدافتان مرتبا مسیری را تعیین کنید و روی آن برنامه ریزی کنید. وقتی احساس کردید مقصد و هدف ندارید دوباره حساب کنید. سعی کنید در انجام کارهایی که در رسیدن شما به اهدافتان هیچ نقشی ندارند زمان کمتری صرف کنید.
برای تمام فعالیت های تان بین تلاش و پاداش تعادل ایجاد کنید. برای این کار ابتدا پاداش هایی که از انجام کارها حاصل می شود را ارزیابی کنید و سپس مقدار تلاش را تعیین کنید. به عنوان مثال صبح هر روز تمیز کردن رختخواب. پاداش این کار بسیار کوچک است پس باید تلاش برای این کار هم به حداقل برسد. البته می دانم که بعضی از شما کمال گرا هستید و دوست دارید تمام کارها را به بهترین نحو انجام دهید. این کار تحسین برانگیز است اما کاربردی و موثر نیست. پس سعی کنید بیشتر تمرکزتان روی مسائل و کارهای مهم تر باشد تا بتوانید بهترین باشید.
اجرای این قانون کاری ساده است. در ابتدا از خودتان این سوال ها را بپرسید:
۲۰% از دارایی های با ارزش تان چیست؟
در ۲۰% زمانی که ۸۰% درصد خوشحالی شما را فراهم می کند چه کارهایی انجام می دهید؟
۲۰% از کسانی که باعث خوشحالی شما می شوند چه کسانی هستند؟
۲۰% از لباس هایی که ۸۰% زمان خود را صرف پوشیدن آن ها می کنید چه لباس هایی هستند؟
۲۰% از غذاهایی که ۸۰% زمان خود را صرف خوردن آن ها می کنید چه غذاهایی هستند؟
پاسخ دادن به این سوال ها بسیار ساده و آسان است. اماهرگز پیش از این به آن ها توجه نکرده بودید. اکنون که به آن ها پاسخ داده اید می توانید در زندگی فردی موثر باشید. به عنوان مثال ۸۰% کسانی که با آن ها وقت می گذرانید و باعث تنها ۲۰% خوشحالی شما می شوند. زمان کمتری با آن ها بگذرانید. ۸۰% از وسایلی که ۲۰% از زمانتان را صرف آن ها می کنید دور بریزید. لباس هایی که ۲۰% از زمانتان را صرف پوشیدنشان می کنید کنار بگذارید.
این قانون یک حکم مطلق نیست که بخواهید با آن زندگی کنید. به آن به دید یک ابزار و لنزی که بتوانید جنبه های زندگی تان را با آن ببینید نگاه کنید. هدف ساده کردن زندگی و استفاده خردمندانه از زمان است.