باورهای غلط در مورد استفاده از ظروف مسی
بصیرنیوز،در حالی که تبلیغات درباره مناسب بودن استفاده از ظروف مسی برای پخت و پز و نگهداری غذا درحال افزایش است، یک متخصص طب سنتی تأکید کرد چنین باوری غلط و از قضا برای کبد مضر است. در ادامه این مطلب را به نقل از جام جم‌سرا بخوانید.
مهرزاد مهربانی متخصص طب سنتی گفت: این باور غلط به وجود آمده که چنین ظرف‌هایی از بهترین ظروف برای پخت و پزند و آن را به اشتباه به طب سنتی نسبت میدهند؛ این در حالی است که در کتب و منابع طب سنتی تاکید شده چنانچه از ظروف مسی استفاده می‌شود، حتما قلع اندود باشد.
مهرزاد مهربانی خاطرنشان کرد: اگر سطح داخلی ظرف مسی با فلز قلع پوشیده نشده باشد یا در اثر استفاده زیاد خش برداشته باشد، مس وارد غذا شده و با آن وارد فعل و انفعال می‌شود و در اثر استفاده طولانی مدت، مس در ارگان‌های بدن بخصوص کبد انباشته شده و اثرات نامطلوبی به دنبال خواهد داشت.
این متخصص طب سنتی همچنین گفت: از طرفی امروزه بسیار مشاهده می‌شود که به دلیل قیمت ارزان‌تر سرب، برای اندود کردن ظروف مسی از سرب به جای قلع استفاده می‌شود که این خود خطر مسمومیت با سرب را نیز به دنبال خواهد داشت.
مهربانی توصیه کرد: حتی از قاشق‌های مسی با رنگ قرمز برای برداشتن روغن و مواد ترش استفاده نکنید به عنوان مثال قرار دادن یک قاشق مسی در ظرف روغن به دلیل اکسیداسیون میتواند مدت ماندگاری روغن را هشتاد برابر کوتاه کند. چنانچه سطح داخلی ظروف تفلون دچار خراش شده باشد ماده‌ای وارد غذا میکند که مضر است. از طرف دیگر چنانچه حرارتی که به ظرف تفلون وارد می‌شود به بیش از ۳۰۰ درجه سانتی گراد برسد تفلون تجزیه می‌شود و مواد سمی آزاد میکند. وی ادامه داد: بنابراین سطح فلزی زیرین ظروف تفلونی هرچه ضخیم‌تر باشد مناسب‌تر است بویژه در مورد تابه های تفلونی که در مقایسه با قابلمه‌ها در معرض حرارت بیشتری قرار میگیرند.
این متخصص طب سنتی ادامه داد: از ظرفهای ملامینی که لعابش صدمه ندیده و دچار خراش نشده باشد میتوان استفاده کرد اما باید توجه داشت که در این ظرف‌ها غذای داغ ریخته نشود. ظرفهای سفالی هم دارای منافذ زیادی است که سبب می‌شود آب درون کوزه های سفالی خنک بماند. البته یک تا دوبار استفاده از ظروف سفالی اشکالی ندارد اما بقایای غذا در منافذ این ظروف باقی میماند و پاک نمیشود به همین دلیل به مدت طولانی تری قابل استفاده نیستند. هر چند که ظروف سفالی لعابدار این مشکل را ندارند اما باید لعابشان کاملا سالم و بدون نقاط خار مانند باشد چون برای تهیه لعاب از اکسید فلزهایی مثل سرب و مس استفاده می‌شود که در صورت ریختگی لعاب در غذا‌ها حل شده و وارد بدن می‌شود.
وی اضافه کرد: از بطری‌های پلاستیکی محتوی آب معدنی برای نگهداری آبلیمو و سایر مواد ترش نباید استفاده کرد و لیوان‌های پلاستیکی بویژه نوع شفاف آن‌ها برای نوشیدنی‌های داغ مناسب نیست. ظرفهای فوم نیز برای نگهداری مواد غذایی داغ مناسب نیستند و بهترین ظروف یکبار مصرف به این منظور ظروف سلولزی هستند.
این متخصص طب سنتی گفت: استفاده طولانی مدت از ظروف آلومینیومی مثل کتری‌های آلومینیومی میتواند منجر به اختلال در جذب روی و سلنیوم شده و خطر عوارضی مثل زخم معده، یبوست، کولیت، کم خونی و حتی آلزایمر را افزایش دهد. توصیه می‌شود اگر در ظروف آلومینیومی جرم ایجاد شده باشد، کنده نشود چون خود آن مانعی برای ورود آلومینیوم به غذاست.
مهربانی خاطر نشان کرد: به طور کلی بهترین ظروف برای پخت و نگهداری غذا ظرفهای شیشه‌ای (پیرکس) هستند چون با ترکیبات موجود در غذا وارد واکنش نمیشوند.
وی ادامه داد: ظروف استیل هم بسیار مناسبند اما بهتر است به مدت طولانی در آن‌ها غذاهای ترش یا شور نگهداری نشود.
این متخصص طب سنتی گفت: ظروف چدنی هم به نسبت برای نگهداری و پخت و غذا مناسب است اما اشکالی که وجود دارد این است که گاهی در سطح داخلی آن‌ها از تفلون استفاده می‌شود که سبب می‌شود معایب ظروف تفلونی را داشته باشند.
مهربانی گفت: ظروف سرامیکی هم نوعی از ظروف سفالی لعابدار هستند و تا زمانی که لعاب آن‌ها صدمه ندیده مشکلی ایجاد نمیکنند. ظروف اوپال (آرکوپال) هم مانند ظروف شیشه ای اثر سوئی بر مواد غذایی ندارند. ظرفهای چینی هم ظروف مناسبی هستند اما هم در مورد ظرفهای چینی و هم اوپال، رنگ‌های تزیینی بکار رفته را باید مدنظر داشت.
وی در مورد استفاده از ظرفهای سنگی گفت: ممکن است در دراز مدت ترکیبات موجود در سنگ بر غذا تاثیر بگذارد.
