آیا سیاست آمریکا جنگ با ایران است؟

کاخ سفید و پنتاگون موضع گیری تندی نسبت به ایران داشتند. به علت آزمایش موشک بالستیک، تحریمهای جدیدی علیه ایران اعمال شد. تمام این اقدامات به هیچ وجه اتفاقی نیست، و جدید هم نیست. بلکه در زمان رئیس جمهور اوباما بارها تکرار شده است، با این تفاوت که دولت جدیدی وجود دارد که رویکرد قاطعی در قبال سیاستهای بی ثبات کننده ایران دارد، در حالی که دولت پیشین، ایران را دولت حامی تروریسم می دانست، اما در عین حال صرفا به خاطر پیروزی توافق کج و معوج هسته ای از اقدامات آن چشم پوشی می کرد.

در منطقه ای که تنها پس از به قدرت رسیدن نظام ایران در سال 1979، شاهد تشنج بوده است، رئیس جمهور دونالد ترامپ همانند پنج رئیس جمهور پیش از خود خواهد بود که در زمان جنگ رئیس جمهور بودند.

الشرق الاوسط نوشت: آمریکا با وجود تمام سخنانی که حاکی از بازگشت نقش آن در منطقه است، منافع راهبردی دارد که اجازه نمی دهد از حضور خود در منطقه بکاهد. این منافع همچنین طی چهار دهه گذشته آنچنان تغییر نکرده است. این منافع در منع گسترش سلاح های کشتار جمعی، مبارزه با گروههای تروریستی و تضمین امنیت صدور نفت نمایانگر می شود، که در مرحله اول بر اقتصاد آمریکا و اقتصاد همپیمانان اصلی واشنگتن در اطراف دنیا تأثیر می گذارد. تمام این منافع به شکل ریشه ای تحت تأثیر سیاستهای ایران است و واشنگتن می تواند یک بار دیگر ایران را تحت فشار قرار دهد، تا از این طریق حوادث به گونه ای دیگر جریان یابد. به ویژه که آمریکا برای تأثیر بر رفتار ایران با کمبود تجهیزات مواجه نیست.

نویسنده بر این باور است که واشنگتن، چهار برگ برنده برای منزوی کردن ایران در دست دارد. از بین بردن هزینه های تداوم سخت گیری بر ایران و تأکید بر اجرای قاطع توافق هسته ای و نه لغو آن. دومین برگه بازگشت از مصیبت تحویل عراق به ایران است، که دست دولت ایران و شبه نظامیان آن را در نفوذ در منطقه و تهدید منافع آمریکا باز کرده است. سومین برگه در گنجاندن سپاه پاسداران و گروه های وابسته به آن در ضمن گروه های تروریستی است، چرا که این گروه ها با شرایط کنونی خود بدترین اقدامات تخریب، هرج و مرج و ضربه به منافع آمریکا را انجام می دهند. چهارمین برگه، تنگ کردن عرصه بر ایران در حمایت از کودتاچیان یمن است، که تهدیدی برای صلح و تشدید هرج و مرج محسوب می شود.

به گزارش مونیتورینگ خبرگزاری صدا و سیما، نویسنده در پایان می افزاید: باید به این موضوع اشاره کنیم که سیاست جدید آمریکا علیه ایران به معنای تمایل به جنگ یا ترغیب به جنگ با آن نیست، چرا که چنین جنگی به نفع هیچ یک از دو طرف نیست. اما مشخص است که دولت جدید آمریکا درباره خطر بزرگ ایران در قبال منافع خود کاملا هوشیار است.