مدلی که با وجود معلولیت به خود افتخار می کند
جک می گوید: «وقتی من اولین کسی بودم که با یک پا در هفته مد نیویورک راه رفتم، همه رسانه ها در سراسر جهان این خبر را پخش کردند. مردم از نیوزیلند، جامائیکا، روسیه با من تماس گرفتند و در شبکه های اجتماعی به من پیام دادند. سپس به هفته مد میلان و لندن و اخیرا به روسیه رفتم.»
جک می گوید: «من احساس می کنم که صنعت مدلینگ به آرامی تغییر می کند. خیلی آرام. اما نیاز دارد چیزهای بیشتری اتفاق بیفتد. من فکر می کنم بزرگترین چیزی که لازم است تغییر کند نشان دادن تنوع و استفاده از مدل های مختلف است. بزرگ شدن با معلولیت اعتماد بنفس مرا بسیار تحت تاثیر قرار دارد. من عادت کرده بودم هرچیزی را می توانستم امتحان کنم و پنهان کنم. مدرسه برایم بسیار چالش برانگیز بود.نشتن برایم بسیار سخت بود و هرگز نمی توانستم روی درسم تمرکز کنم. اما وقتی جوان تر شدم همه کار می کردم. فوتبال بازی می کردم، راگبی، شنا، اسب سواری، کریکت و خیلی کارهای دیگر. اما بیماری ام بدتر و بدتر می شد. وقتی تنها 12 سال داشتم درد و ناراحتی زیادی را تحمل کردم و به والدینم گفتم که اگر بک پا داشته باشم شادتر خواهم بود و آن ها مرا درک کردند.»
