زبان فرشتگان و اسرار دست نوشته ها+عکس

بنا بر این گزارش، برخی می گویند این نوشته ها به بیگانگان فضایی ( Aliens ) تعلق دارد. برخی آن را طلسمات و دست نوشته های یک جادوگر می دانند و دسته ی سوم فرضیه سودجویی را مطرح می کنند و بر این باورند که ووینیچ فاقد معنا هستند و چرندیات و مهملاتی است که سودجویان آنها را بافته اند.

دست نوشته های ووینیچ کتابی قدیمی است که قدمت آن به قرن پانزدهم میلادی بازمی گردد و شامل فصل های مختلف و عکس های رنگی زیباست. تا اینجا موضوع کاملا عادی به نظر می رسد ووینیچ با سایر نوشته ها فرقی نمی کند اما آنچه موجب تمایز ووینیچ می شود زبان آن است؛ زبانی عجیب و نامفهوم.

الفبای این زبان کاملا ناشناس است و در پنج قرن گذشته حتی یک نفر هم قادر به خواندن حتی یک کلمه از آن نبوده است. شاید برخی بگویند از طریق عکس ها می توان راز نوشته های ووینیچ را کشف کرد؛ اما در پاسخ باید گفت که تصاویر موجود در کتاب منطق ندارند، بلکه با دیدن آن پیچیدگی متن و ناکامی در حل معمای آن بیشتر می شود.

تصاویری از گیاهان و گل هایی که تاکنون مشابهی بر روی کره ی زمین نداشته اند، اشکال هندسی و نقش های عجیب دیگر مانند تصاویر مردمان عریانی که در حال تفرج و شنا کردن در اشکال هندسی و نقوش عجیب و غریب هستند و به نقطه نامعلومی با شوق چشم دوخته اند که باعث حیرت بیشتر باستان شناسان درباره نوشته هایی شده اند که مؤلف و نویسنده ندارند.

این گزارش می افزاید: ووینیچ ۲۷۲ صفحه و ۱۷ فصل دارد، ولی امروزه فقط ۲۴۰ صفحه از آن باقی مانده است. نوشته ها از سمت چپ به راست و با ۲۰ تا ۳۰ حرف نوشته شده اند. بعضی از حروف یک یا دو بار در متن آمده اند. متن احیانا پاراگراف هایی دارد که به نقطه منتهی می شوند.

از نگاه به متن درمی یابیم که نویسنده با سرعت می نوشته و نسبت به آنچه می نوشته علم، احاطه و تسلط داشته است. مختصات نوشتن و شکل نوشتاری تا حد زیادی شبیه زبان های اروپایی به ویژه زبان انگلیسی است.

اما شیوه نوشتن برخی از حروف در اول، وسط و آخر کلمه متفاوت است ( برای مثال مثل نوشتن غ در زبان فارسی یا عربی؛ غافل/ مغفول/ دامغ ) که این از جمله ویژگی های زبان سامی مانند عربی، عبری و آرامی و… است. اما در آخر کتاب چهار خط به حروف لاتین نوشته شده که با هیچ یک از زبان های اروپایی نمی توان معنایی را از آن استنتاج کرد.

تاریخچه دست نوشته های ووینیچ

تاریخ دست نوشته های ووینیچ هنوز مشخص نیست زیرا بر روی آن تاریخ و  نامی از مؤلف نگاشته نشده است. دانشمندان با استفاده از عکس ها و تصاویر موجود از جمله شکل موهای زنان و تصاویر قلعه ها دریافته اند که متون رنگ و بویی اروپایی دارند و به  سالهای ۱۴۵۰_ ۱۵۲۰ باز می گردند.

اولین مالک این دست نوشته ها یک شیمیدان ایتالیایی به نام جرج باریسج بود. او پس از مدتی آن را به اثناسیوس کرجر که دایره المعارفی به زبان اتیوپیایی تالیف کرده بود سپرد تا رازش را کشف کند او هم قادر به حل معمای ووینیچ نشد.

پس از چندی کتاب به دست فردی به نام جان مارسی رسید. او کتاب را به کتابخانه رومانو اهدا کرد. در سال ۱۹۱۲ کتابخانه برخی از اموال خود را به مزایده گذاشت. فردی به نام  ویلفرد ووینیچ کتاب را خرید (از آن پس بر روی نوشته نام ووینیچ باقی ماند). ووینیچ در سال ۱۹۳۰ از دنیا رفت و کتاب پس از یک راه و پر پیچ وخم و طولانی در سال ۱۹۶۹ به دانشگاه ییل سپرده شد و  مرکز توجه  همگان قرار گرفت.

اینوچین زبان فرشتگان؟!

می گویند اصل دست نوشته های ووینیچ از آن یک نویسنده، فیلسوف و دانشمند انگلیسی به نام راجر باکون بوده و امپراتور اروپا رودلف دوم آن را به قیمتی معادل با ۳۱۰۰۰ دلار امروزی از او خریده است. برخی هم «جان دی» ستاره شناس و ریاضیدان دربار الیزابت یکم را نویسنده این کتاب خطی می دانند.

بنا بر این ادعا، «جان دی» و دستیار شیمیدانش «ادوارد کلی» این متون را نوشته اند. می گویند ادوارد کلی می توانسته خاک را به طلا تبدیل کند. او ادعا کرده بود که فرشتگان را دیده و زبان آنها را که (Enochian) نام دارد، به خوبی می فهمیده است.

در مواجهه با چنین ادعایی از سوی ادوارد کلی دو نظریه مطرح شد، گروهی او را به دروغگویی برای فریب دادن امپراتور متهم کردند و گروهی نیز گفتند که او با موجودات فرا زمینی و عوالم ماورایی ارتباط داشته است، به ویژه که در نوشته های منسوب به آنها تصاویری نامعلوم و بدیع از صور فلکی و کهکشان ها به چشم می خورد.