ساعتی شش کانتینر پوشاک از ترکیه وارد کشور می‌شود

وی ادامه داد: وقتی درباره قاچاق صحبت می کنیم ، عملا از داخل نمی توانیم اماری داشته باشیم اما آمارهای رسمی خارجی می تواند براوردی ازمیزان پوشاکی که به کشور مان وارد می شود ارائه دهد.

به گفته صدق آمیز بر اساس آمار رسمی گمرک کشورمان ، واردات پوشاک ازهمه کشورها به ایران به 70 میلیون دلار هم نمی رسد که حتی اگر این رقم را 100 میلیون دلار در نظر گیریم نسبت 100 میلون دلار به 5 میلیارد دلاری که ترکیه به کشورمان صادرات پوشاک دارد 2 درصد است.

مشاور اتحادیه صنف پوشاک توضیح داد: اگر بخواهیم اعداد واردات را قابل درک تر کنیم، هر یک کانتینری که از ترکیه به ایران پوشاک حمل می کند ارزش بارش حداکثر100 هزار دلار است،‌ با این حساب اگر ما 5 میلیارد دلار واردات داشته باشیم، یعنی 50 هزار کانتینر پوشاک در سال از ترکیه پوشاک وارد کشور می شود، اگر این 50 هزار دلار را تقسیم بر 365 روز سال کنیم،‌ روزانه 137 کانتینرپوشاک وارد کشور می شود و اگر در نظر گیریم که 24 ساعته واردات اتفاق بیفتاد، یعنی ساعتی 6 کانتینر پوشاک وارد کشور می شود، به عبارتی هرده دقیقه یک کانتینر پوشاک و این آمارنشان دهنده حجم وحشتناک ورود پوشاک از ترکیه است.

وی در پاسخ به این پرسش که این حجم از پوشاک از چه روشهایی وارد می‌شود، گفت: مطمئنا این حجم از واردات نمی تواند از طریق کوله بری و از راه کوهها اتفاق بیفتاد این حجم از پوشاک حتما از مسیرهای رسمی و از طریق خودرو وارد می شود که غالب این حجم از کالا به تهران آمده و ازانجا پخش می شود.

رییس مرکز پژوهشی اتحادیه پوشاک، گفت: ما در مورد چیز محدود و کوچکی که خیلی هم قابل کشف نباشد صحبت نمی کنیم، ما راجع به اینکه در فرودگاه‌ها بایستیم و چمدانهای مسافری را چک کنیم صحبت نمی کنیم ، در رابطه با واردات 5 میلیادر دلارپوشاکی صحبت می کنیم که از ترکیه واردمی شود و بحث این است که این مقدار حجم واردات، رقم کمی نیست و هم ستاد مبارزه باقاچاق کالا و هم سایر نهادهای مسئول می توانند دررابطه با آن بررسی‌هایی را داشته باشند.

تعرفه ترجیحی تاثیری در افزایش واردات پوشاک ندارد

وی در پاسخ به این پرسش که کاهش تعرفه های ترجیحی که برخی به آن انتقاد می کنند آیا تاثیری در افزایش ورود پوشاک از ترکیه داشته است، گفت: تعرفه ترجیحی قراردادی است بین ایران و ترکیه که در بخش های مختلفی وجود دارد، اصولا تعرفه های ترجیحی بین کشورهای مختلف یک راهکار خوب برای توسعه روابط بین کشورهاست، در تعرفه های ترجیحی باید هر کشوری بتواند درآن کالاهایی که مزیت صادراتی دارد ازگمرک طرف مقابل تخفیف در تعرفه بگیرد و برای کالاهایی که برای کشور خودش مزیت صادراتی دارد تخفیف بدهد، به شرط آنکه آن کالاها لطمه ای هم به فضای تولید خود ش نزند ، نقدی که برای تعرفه ترجیحی ایران و ترکیه بود این بود که آیا پوشاک باید در این اقلام گنجانده می شد یا نه،‌ بطور مسلم برای طرف ترک مهم بوده و تاکید داشته که پوشاک در این اقلام قرارگیرد اما میزان مقاومتی که باید طرف ایرانی در مذاکرات انجام می داده ،مهم بوده که این محصول باشد یا نباشد.

صدق آمیز تعرفه های ترجیحی را بر روی واردات پوشاک در شرایط موجود بی تاثیر دانست و گفت: به لحاظ یک کار کارشناسی در موضوع بحث آسیب شناسی و کارشناسی وقتی می گوییم بیش از 98 درصد واردات پوشاک قاچاق است یعنی تعرفه ای نمی دهد که حالا ترکیه بخواهد در تعرفه تخفیف بگیرد با نگیرد، بنابراین اینجا تعرفه ترجیحی هم فاقد اثر است . در بحث واردات قاچاق پوشاک به کشور خصوصا وقتی این تعرفه ها اجرا شد آن زمان تعرفه پوشاک 200 درصد بود، یعنی تعرفه رسمی پوشاک که 100 درصد بود به علت اینکه پوشاک در گروه 10 کالایی قرار داشت جزء کالاهای لوکس قرار گرفته و ضریب دو می گرفت و عملا تعرفه واردات آن 200 درصد می شد، اما با اجرای تعرفه ترجیحی با کاهش 40 درصدی از این تعرفه 200 درصدی تعرفه 120 درصدی اعمال شد ولی باز هم با این 120 درصد تعرفه ،‌واردات رسمی برای کسی توجیه اقتصادی نداشت.

وی با اشاره به اینکه بحث های کارشناسی موافقتنامه تعرفه های ترجیحی با ترکیه به قبل از سال 90 بر می گردد گفت: امضاء این موافقتنامه نیز به قبل ازسال 92 باز می گردد اما اجرای تعرفه های ترجیحی با ترکیه ازسال 93 کلید خورد که هم اینک در پی نگاه منطقی کردن تعرفه ها ،‌تعرفه واردات پوشاک 55 درصد است.

20 درصد هزینه قاچاق باید ملاک تعرفه واردات پوشاک باشد

صدق آمیز تعرفه را راهکار مناسبی برای حمایت از تولید ندانست و گفت : دولت با شعار حمایت از تولید ، تعرفه ای را برای واردات وضع می کند که به اعتقاد ما ضد تولید است، دست اندرکاران صنعت پوشاک سالهاست که براین باورند ، برا ی حمایت از تولید باید با استفاده از روشهایی چون بخشودگی های مالیاتی ،کم کردن برخی از هزینه های تامین اجتماعی ،‌کاهش نرخ سود تسهیلات به این بخش کمک شود تا هزینه های تمام شده کاهش یابد و صنعت پو شاک رونق داشته باشد ، اما دولت همواره اظهار داشته که این حمایت ها هزینه دارد و منابع کافی در این زمینه را در اختیار ندارد.

وی افزود: در حالیکه در قانون تجارت بین الملل ما این قانون و قاعده وجود دارد که از محل اخذ حقوق گمرکی هر صنعت از همان صنعت حمایت صورت گیرد، اما این موضوع محقق نشده است ،‌ یعنی حقوق گمرکی که در گمرکات از واردات رسمی پوشاک اخذ می شود عملا درمقابل حجم قاچاق ناچیز است و وقتی واردات پوشاک به صورت قاچاق اتفاق می افتد، درآمد گمرکی و اخذ عوارض عاید دولت نمی شود که بخواهد ازآن محل به تولید داخل کمک کند.

مشاور اتحادیه صنف پوشاک ادامه داد: بارها در بحث های کارشناسی تاکید کرده ایم که با وجود این همه حجم قاچاق اگر بتوانیم با کاهش تعرفه، قاچاق را به سمت واردات رسمی بکشانیم عایدات دولت بیشتر می شود، با توجه به بررسی ها، قاچاق پوشاک 20 درصد هزینه دارد اگر همین 20 درصد ملاک برای تعرفه باشد، می توان واردات قاچاق پوشاک را به مسیر رسمی هدایت کرد ، 20 درصد از همین 5 میلیادر دلار واردات از ترکیه که به صورت قاچاق وارد می شود ،سالانه رقمی حدود یک میلیارد دلار می شود، یعنی سالانه 3 هزار و 500 میلیارد تومان که اگر قرار باشد در مسیرحمایت های منطقی از صنعت پوشاک هزینه شود، صنعت پوشاک مارا ظرف 4-5 سال متحول خواهد کرد، به عبارتی با این رقم می توان تسهیلات ارزان قیمت در اختیار تولیدی ها قرار داد و هزینه های مالیاتی صنف پوشاک را ازاین محل پرداخت کرد ، می توان بخشی از هزینه تامین اجتماعی را مشمول پرداخت از این محل کرد ، ولی متاسفانه این فرصت ها را هرروز داریم از دست می دهیم و عده ای از محل قاچاق دارند به منافع شخصی می رسند و هر روز منافع ملی در این حوزه دارد آسیب بیشتری می بیند . بنابراین به نظر ما تعرفه مسیر درستی برای حمایت از تولید نیست .

وی با اشاره به اینکه دولت ها کمتر به سمت منطقی کردن تعرفه ها رفته اندخاطر نشان کرد: خوشبختانه دولت یازدهم این را درک کرده است که تعرفه راه خوبی برای حمایت از تولید نیست وباید تعرفه ها تعدیل شود ، هم اکنون نیز دولت در مسیر تعدیل تعرفه هاست و تعرفه پوشاک نیز در این مسیر از 200 درصد به 55 درصد رسیده است، اما هنوز شجاعت کافی که بخواهیم اینها را به یک شکل منطقی پایین بیاوریم و از تولید حمایت های منطقی صورت بگیرد وجود ندارد . اگر ما به سازمان تجارت جهانی بپیوندیم دیگر تعرفه مفهوم ندارد و اگر تا آن موقع با حمایت های واقعی این صنعت را تقویت نکنیم تولید کنندگان ما ان روز نابود می شوند.