فکر می کردم لااقل رییس جمهور با من مشورت بیشتری کند
به گزارش بصیر به نقل از رجانیوز، این پیش بینی به فاصله کمتر از ۷ ماه از آغاز به کار دولت یازدهم محقق شد و محمد رضا عارف که قبل از تشکیل کابینه پیش بینی می شد به عنوان معاون اول رییس جمهور جدید ظاهر شود، لب به انتقاد گشوده و امروز چهارشنبه طی گفتگویی با روزنامه اصلاح طلب اعتماد به گلایه از وضع موجود پرداخته و اظهار داشته است: «انتظار داشتم روحاني از من مشورت بگيرد.»
وی در بخش دیگری از اظهاراتش نیز طی سخنانی که بوی نارضایتی اصلاح طلبان تندرو از دولت جدید را دارد، با ادبیاتی تهدید آمیز گفته است که بسیاری از سخنانش را به وقت خود خواهد گفت. این مساله آنقدر در صحبتهای عارف نمود داشته است که خبرنگار اعتماد در مقدمه این گفتگو می نویسد: «(عارف)در لابه‌لاي مصاحبه مدام تاكيد مي‌كرد كه همه حرف‌هايش را روزي خواهد گفت نه براي اينكه به رخ بكشد كه درست پيش‌بيني مي‌كرده است به خاطر اينكه مردم بايد واقعيات را بدانند. اصرارش بر طرح خيلي از موضوعات پشت پرده در فرصتي مناسب آنقدر پررنگ بود كه پاسخ برخي سوالات فقط به لبخندي گذشت .»
عارف در بخش دیگری از سخنانش نیز درباره چرایی و چگونگی انصرافش از عرصه انتخابات به نفع روحانی می گوید: «من با اين سازو كار موافق نبودم اين را براي اولين بار است كه طرح مي‌كنم با جمع‌بندها موافق نبودم و فقط به خاطر قول و قرارهاي اخلاقي با آقاي خاتمي كناره‌گيري كردم. »
وی در ادامه و در پاسخ به سوال دیگر خبرنگار اعتماد مبنی بر اینکه چرا همان روز انصراف از انتخابات، اعلام نکردید به نفع روحانی کناره گیری کرده اید پاسخ عجیب می دهد و می گوید اول آنکه می خواستم رقیب استراتژی انتخاباتی من را نفهمد و دوم آنکه «در آن زمان تبليغات ممنوع بود!»
این سخن عارف آنقدر عجیب هست که نتوان به سادگی از کنار آن گذشت چرا که وی دوشنبه ۲۰ خرداد ۹۲ و دقیقا ۴ روز قبل از روز رای گیری از عرصه رقابت ها کنار رفت و این در حالی است که تمامی کاندیداها تا ساعت ۸ صبح روز پنج شنبه ۲۳ خرداد ۹۲ فرصت تبلیغات داشتند.
لذا این پاسخ معنادار و البته عجیب عارف به خوبی نشان می دهد وی همان روز نیز مایل نبوده به نفع کسی که سابقه حضور پر رنگ در جناح راست و جامعه روحانیت مبارز را داشته کناره گیری کند و خود را تنها کاندیدای اصلاح طلب موجود می دیده است اما فشارهای هاشمی بر خاتمی و به تبع آن، فشارهای خاتمی به عارف برای کناره گیری از انتخابات سرانجام موثر واقع شده و وی بدون آنکه اختیار خودش را برای حضور در ادامه انتخابات داشته باشد، از سر ناچاری و به اراده دیگران، از این عرصه کناره گیری کرده است و به همین علت هم در آن شرایط که اتفاقا تبلیغات انتخاباتی مجاز بوده است، حاضر نشده نامی از حسن روحانی ببرد.
عارف در ادامه این گفتگو نیز در پاسخ به این سوال که «چرا برخي اصلاح طلبان تصورش را نمي كردند كه شما به نفع آقاي روحاني كناره گيري كنيد؟» جواب داد: «اينها را بعد ها بازگو مي كنم و فعلا نمي خواهم وارد اين موضوعات شوم». خبر نگار اعتماد در ادامه می نویسد: پرسیدم كه درباره كناره گيري شما شايعات بسياري مطرح شد مثلا گفتند عارف نمي خواهد كناره گيري كند، مي گفتند شما حتي به تماس هايي كه از طرف آقاي خاتمي گرفته مي شد هم پاسخ نمي داديد؟ عارف جوابي نداد و با لبخندي فهماند كه پاسخ اين را هم در آينده مي دهد.
عارف در بخش دیگری از این گفتگو نیز وقتی با این پرسش مواجه می شود که «فكر مي كنيد اگر پيشنهاد كناره گيري به آقاي روحاني داده مي شد ايشان مي پذيرفت به نفع شما كنار برود؟» میگوید: اينكه آقاي روحاني عمل مي‌كرد يا نه را نمي‌دانم.
خبرنگار اعتماد در ادامه می نویسد:
بعد بحث جذب او در دولت يازدهم را مطرح كردم و پرسيدم كه شما به عنوان كانديداي اصلاح‌طلبان به خاطر شرايط پيش آمده به نفع آقاي روحاني كه به عنوان يك چهره ميانه‌رو و معتدل شناخته مي‌شود از عرصه انتخابات كنار رفتيد و آرايتان به سبد روحاني ريخته شد، اين امر هواداران تان و كساني كه در حمايت از جريان اصلاح‌طلبي راي داده بودند را متوقع مي‌كرد كه شما در دولت به گونه‌يي حضور داشته باشيد اما اين اتفاق نيفتاد، چه شد كه برخلاف برخي خبرهاي غيررسمي كه از حضور شما در پاستور خبر مي‌داد به دولت نرفتيد؟ گفت: این توقع فقط در طرفداران ما نبود و آن‌گونه كه به من خبر مي‌دادند اين توقع از سوي هواداران و ستاد آقاي روحاني هم مطرح شده بود.
در بخش دیگری از این گفتگو نیز آمده است:
«پرسيدم كه فكر نمي كنيد با توجه به كناره گيري شما و اينكه آخرين پست دولتي شما معاون اولي در دولت اصلاحات بود آقاي رييس جمهور بايد پيشنهاد بهتري به شما مي كردند؟ عارف می گوید من توقعي از ايشان نداشتم. شايد انتظاري كه داشتم اين بود كه با توجه به تجربه ۳۰ سال مديريتي ام آقاي روحاني در برخي امور بيشتر از من مشورت مي گرفتند.»
چرا عارف بالاخره لب به انتقاد علیه روحانی گشود؟
شاید صراحت کم سابقه محمد رضا عارف در نقد حسن روحانی نیازی به توضیح و تفسیر نداشته باشد. او این روزها مانند بسیاری دیگر از اصلاح طلبان از عملکرد دولت یازدهم رضایت ندارد. او معتقد است که نباید با فشار خاتمی و هاشمی خودش که تنها کاندیدای اصلاح طلبان بوده است از عرصه انتخابات کناره گیری می کرده تا همچنان در دولت روحانی بسیاری از مناصب کلیدی در دست جناح راست باشد. ریاست دفتر رییس جمهور، وزارت کشور، وزارت اطلاعات، وزارت دادگستری و … مناصب مهمی است که اصلاح طلبان انتظار داشتند هم اکنون آنها را از آن خود کرده باشند اما حسن روحانی اساسا شخصیتی نیست که به این مدل درخواستهای تندروها جواب مثبت بدهد و شخصیت مستقلی نسبت به آنها دارد کما اینکه مواضع وی در ۱۸ تیر ۷۸ علیه آشوب افرینان افراطی در کوی دانشگاه همچنان در افکار عمومی باقی مانده است.
از سوی دیگر گذر زمان و اشتباهات راهبردی و کلان دولت جدید در برخی حیطه ها موجب شده تا اصلاح طلبان دیگر مانند چند ماه گذشته به حمایت تام و تمام از روحانی و دولت او نپردازند. آنها نمی خواهند اشتباهاتی مانند چیدن تمام تخم مرغ ها در سبد هسته ای، توزیع جنجالی سبد کالا میان مردم، الگو برداری رییس جمهور در سفرهای استانی از محمود احمدی نژاد و … در افکار عمومی به پای آنها نوشته شود، کما اینکه بسیاری از آنها نیز طی ماه های گذشته بارها و بارها به انتقادات آشکار از این مدل اقدامات روحانی پرداخته اند و مرزبندی خود با او را اعلام کرده اند.
اما اظهارات عارف از آن رو اهمیت ندارد که وی به عنوان یکی از چهره های شاخص اصلاح طلبان لب به گلایه و انتقاد از کسی گشوده که با فشار دیگران مجبور به کناره گیری به نفع او شد، بلکه سرخوردگی بدنه اجتماعی اصلاح طلبان از روحانی را به خوبی روشن می کند. افراطیونی که طی چندماه قبل خود را به آب و آتش زدند تا بتوانند رای ۱۸ میلیونی رییس جمهور منتخب ملت را به نفع خود مصادره کنند اما نه تنها تاکنون در این باره ناکام بوده اند بلکه برخی مواضع و رفتارهای دولت جدید را تنها باید به مثابه پاسخ به افراطی های اصلاح طلب و همیشه متوقع از روحانی محسوب کرد.
