چرا مهاجم‌ها در لیگ‌های ایران کم گل می‌زنند؟
تعهد یک تیم برای بردن، پیش شرط و لازمه بردن است. اگرچه وقتی تیم ها توپ را از دست می دهند باید به فکر دفاع کردن باشند، ولی تمام 11بازیکن تیم باید ذهنی داشته باشند که توقف بعدی زمانی است که توپ وارد دروازه حریف گردد. وجود بازیکنانی گلزن درهرتیمی ضروری است، مهاجمان در فوتبال امروز نقش پررنگ تر از همیشه و وظایف نسبتا متفاوتی را برعهده گرفته اند. وقتی آمار گل های زده توسط مهاجم ها در لیگ های معتبر جهان را با لیگ های ایرانی مقایسه می کنیم نشان می دهد بیشتر تیم های ایرانی از یک مهاجم گل زن تمام عیار محروم هستند.
فوتبال ایران به گونه ای است که مهدی طارمی در لیگ شانزدهم با به ثمر رساندن 18گل، آقای گل لیگ برتر ایران شده است. در لیگ برتر مهاجم هایی وجود دارند که از مهاجمانی دیگر نامی تر و باکیفیت تر هستند که همین باعث می شود تیم ها برای جذب آنها پول زیادی خرج کنند و باز هم در خیلی از تیم ها نشان داده با گرفتن چنین بازیکنانی دردی در گل زنی از آنها دوا نمی کنند یا روند گل زنی آنها نامنظم است. یعنی به طور متناوب گل نمی زنند و یا در یک بازی ممکن است به کورس آقای گلی برسند. برای اینکه یک مهاجم خوب را تشخیص دهیم باید عملکرد او را در بازی های حساس و مهم ببینیم که معمولا شاید در لیگ ها تعداد کمی از این مهاجمان وجود داشته باشد و اگر هم باشند بار گلزنی تیم فقط بر دوش یک بازیکن است و وقتی هم آن مهاجم به هر دلیلی در آن روز در زمین نباشد دیگر بازیکنی نیست که از لحاظ گلزنی جایگزین او شود. در بازی ها بارها شاهد بوده ایم که از کلی موقعیت خلق شده برای مهاجم، شاید تنها یک گل وارد دروازه شده و گاهی همان یک توپ را هم مهاجم گل نکرده است، این یعنی ما دچار فقر گل زنی شده ایم و نه تنها کیفیت بازیکنان ایرانی در گل زنی بلکه کیفیت بازیکنان خارجی لیگ هم پائین آمده است.
عوامل تاثیر گذار در گل نزدن مهاجم
عدم مسئولیت پذیری مهاجم
خودخواهی مهاجم برای گل زدن
زمان سنجی نادرست در حرکات بدون توپ
ترس از درگیری با دروازه‌بان و مدافعان حریف
تکنیک ضعیف گلزنی
دید و آگاهی محیطی نامناسب از دروازه و منطقه خطر حریف
نبودن تمرکز لازم در بازیکن و داشتن استرس
چه عواملی سبب از بین رفتن تمرکز مهاجم می شود؟
بازیکنان خارج از زمین مشکلات زیادی دارند که نمی توانند بر فوتبال خود تمرکز کافی داشته باشند، باشگاه ها به تعهدات خود نمی توانند عمل کنند و این باعث می شود روی بازیکن اثر منفی بگذارد. موضوع بعدی در خصوص مهاجمانی است که از تیم های سطح پائین به تیم های بزرگ وارد می شوند که از هواداران زیاد و محبوبیت بهره می برد؛ این دسته از مهاجمان وقتی به یک مهاجم گل زن در بازی های اوایل فصل تبدیل می شوند انتظارات از آنها بالا می رود و شاید به این فکر نکرده باشند که اگر توپشان در یک بازی حساس گل نشود چه اتفاقی رخ می دهد، اولین اشتباه نسبت به مسئولیت و بار سنگین اش در زمین با واکنش تماشاگران روبرو می شود که اعتماد به نفس خود را به تدریج در بازی از دست می دهد و ترس به وجودش رخنه می کند و بی شک تمرکز ضربه زدن صحیح به توپ را ندارد، اعتماد به نفس بازیکن پائین می آید و فشار استرس بالا می رود و امکان دارد تا آخر فصل تمرکز خود را از دست بدهد. یکی دیگر از عوامل، حواشی بیرونی فوتبال در زندگی شخصی بازیکن است که اثرش را در زمین بر روی فرد می گذارد.
اثرات سیستم های بازی در مهار مهاجمان
یکی دیگر از عوامل کلی کم شدن گلزنی در ایران این است که مربیان بیشتر میل به بازی تدافعی دارند که همین در عملکرد مهاجمان تاثیر منفی می گذارد. اگر دقت کنیم اکثر تیم ها با ترکیب 1-3-2-4بازی می کنند، یک سیستم تدافعی که چهار نفر مدافع ، دو هافبک دفاعی و دروازه‌بان هم به عنوان یک دفاع آخر نشان می دهد با هفت نفر بازیکن دفاع می کنند که دلیل می شود کار برای مهاجمان تیم حریف سخت شود و آمار گلزنی پائین بیاید.
