بازی برد- برد با شیطان
به گزارش پایگاه خبری بصیر، اینکه ما چگونه در یک بازی با شیطان بزرگ وارد خواهیم شد که هم برای ما برد داشته باشد و هم برای او ، جای تأمل بسیار دارد و به نظر می رسد از آن ادعاهایی است که طراحی انتزاعی آن فقط در الفاظ و اذهان مبتکران نظریات جدید ارتباطی دولت یازدهم بگنجد تا در مقام عمل قابلیت پیاده شدن را داشته باشد.
بازی با دولتی که از نظر ما «گرگ» شناخته می شود و در ادبیات ایدئولوژیک انقلابی ما «شیطان بزرگ» است و ما کوچکترین «نقطه اشتراکی» با وی در مسائل اعتقادی و دینی تا مسائل جهانی از کلان و خرد در حوزه های اقتصادی و سیاست و فرهنگ و … نداریم چگونه امکان پذیر است مگر آنکه همچون مشاور فرهنگی دولت یازدهم- آقای آشنا- ، بخواهیم اوباما را درک کنیم. خب از آن پس دیگر هر اقدام امریکا در تعارض با منافع ملت ایران، توجیه بردار است.
شیردالی که مقامات میراث فرهنگی با افتخار از آن سخن می گفتند تقلبی از آب درآمده و قاعدتاً ما باید از این اقدام امریکایی ها عصبانی باشیم و حداقل در یک ژست رسانه بگوییم این موضوع را تحت پیگرد قرار خواهیم داد.
اما مسئولین میراث فرهنگی با افتخار گفتند که «اسب پیش کشی» را دندان نمی شمرند و همکاریهایشان را با امریکایی ها «صد در صد» ادامه خواهند داد.
این مساله متاثر از همان استراتژی «درک شیطان» است که انصافاً باید بعنوان یک نظریه جدید ارتباطی رونمایی شود.
اما آیا واقعاً شیردال را باید بعنوان نمادی از بازی برد برد دولت جدید با امریکا دانست ؟ یعنی از این پس امریکا هر کلاه بزرگی سر مسئولین دیپلماسی ما بگذارد «اسب پیش کشی است» و قابل توجیه است و باید او را درک کرد؟ و ما هم خوشحال از بازی با شیطان به همکاری های صد در صدی خود ادامه دهیم؟
یاسر شادمانی
