رئیس‌جمهور در مدیریت 8 ساله‌اش چه می‌کند؟
بصیر، بعد از کش و قوس‌های فراوان انتخابات پایان گرفت و تنور داغ این انتخابات نیز کم کم به سردی می‌رود. مردم ایران با حضور چهل میلیونی پای صندوق‌های رای با بصیرتی مثال زدنی نشان دادند که به دور از نام و نشان هر کاندیدایی ابتدا ایرانی هستند و برای رای به کشور و انقلابشان پای صندوق‌های رای می‌آیند و اما برنده این انتخابات کسی نبود جز رئیس جمهور چهارساله ایران حسن روحانی.
به طور قطع به یقین رای 22 میلیونی روحانی نشان از این دارد که رئیس دولت تدبیر توانسته در طول تبلیغات به خوبی عمل کند و گوی رقابت را از سایر رقبای خود بدزد اما در مقابل این رای 22 میلیونی شاید آرای 15 میلیونی رقیب اصلی روحانی نشان از یک نارضایتی در سطح جامعه دارد و رئیس‌جمهور باید تلاش کند تا در چهار سال آینده این نارضایتی را به حداقل برساند.
حالا که مردم برای چهار سال دیگر به روحانی اعتماد کرده‌اند و رقبای او و هوادارانش به این انتخاب احترام گذاشته‌اند باید دید که دولت جدید حسن روحانی تا چه اندازه می‌تواند به وعده‌های چهار سال گذشته و وعده‌های قبل انتخاباتی‌اش عمل کند. وعده‌هایی که بعد از پایان چهار ساله این دولت قطعا مطالبه اصلی مردم خواهد بود و هیچ بهانه‌ای برای کم کاری در این مورد وجود نخواهد داشت.
روحانی در سخنرانی‌های انتخاباتی خود ضمن تکذیب وعده صد روزه گفته بود مشکلات در چهار سال آینده که هیچ در صد سال آینده هم حل نخواهد شد اما هم اکنون مردم منتظرند تا ببیند رئیس جمهور منتخب مردم در چهار سال آینده چگونه مشکلاتی از قبیل اشتغال، مسکن، حاشیه نشینی و مشکلاتی از این دست را حل خواهد کرد.
روحانی در مناظره‌های انتخاباتی‌اش از لزوم توجه به حاشیه‌نشینی و عدم عدالت مساوی در شرق و غرب کشور خبر داد و از توجه ویژه به بافت‌های فرسوده سخن به میان آورد، وی که به صراحت از طرح مسکن مهر انتقاد کرد اعلام نمود که به جای ساختن مسکن مهر بایستی به فکر بازسازی بافت‌های فرسود بود اما به این نکته اشاره‌ای نکرد برای کسانی که توان مالی پایینی برای خرید مسکن دارند چه برنامه‌ای دارد.
مشکل دیگری که روحانی به آن اشاره کرد معضل بیکاری و اشتغال جوانان بود و مدعی شد که اگر این مشکل حل شود مشکل ازدواج جوانان نیز حل خواهد شد، البته که بسیاری از مشکلات ازدواج در گرو بیکاری است اما تا به حال راه حلی چه برای رفع این بیکاری و مشکلات فرهنگی آن ارائه نشده است.
حال که رئیس جمهور ایران برای چهار سال آینده انتخاب شد باید بداند که اکنون وقت عمل است و زمان شعارهای انتخاباتی گذشته است، وقت عمل به وعده‌هایی که مردم به اعتماد آن پای صندوق‌های رای آمدند و باید چهار سال بعد دولت با رویی گشاده و دستی پر سکان کشور را به دیگری تحویل دهد و وعده‌های انتخاباتی‌اش را فراموش نکند. این مردم نه شیفتگان قدرت و نه تشنگان منصب را نمی‌خواهند تنها چیزی که این مردم به حق انتظار دارند یک دولت منسجم برای به سرانجام رساندن وعده‌هایش است.
حالا باید منتظر ماند و دید که روحانی به چه اندازه در اجرای این وعده‌ها موفق عمل خواهد کرد. قطعاً 4 سال بعد رئیس‌جمهور نمی‌تواند در مواجهه با انتقادات از دولت قبل انتقاد کند و تقصیرها را گردن قبلی‌ها بیندازد.
