ضرورت همراه بودن خانواده و مدرسه برای رشد اخلاقی فرزندان

بصیرنیوز، مدرسه به عنوان جامعه‌ای کوچک نقش بسیار مهمی در پیشرفت تحصیلی و کسب مهارت‌های زندگی دانش آموزان ایفا می‌کند و می‌توان آن را به عنوان یک کارخانه انسان سازی شناخت و از آنجا که قرار است در مدرسه علم و فرهنگ و تمدن تولید شود و این مهم به دست نخواهد آمد مگر اینکه به صورتی اصولی، برنامه ریزی شده و با یک مدیریت صحیح و تلاش هم عرض مدیر و معلم باشد.

گاهی اوقات عدم آشنایی و آگاهی مدیران با اصول مدیریت  موجب از دست رفتن  هزینه‌های مالی، زمان و انگیزه در مدرسه میان دانش‌آموزان و معلمان می‌شود.

ارتباط متقابل میان مدرسه و اجتماع موجب ایجاد اعتماد بین اولیاء مدرسه است و  نیازها و نظرات اولیا و در مقابل شناسایی این نیازها و تلاش برای پیشرفت تحصیلی دانش آموزان، تشکیل جلسات با اولیا و یا تشکیل انجمن اولیا و مربیان یکی از اقداماتی است که به پیشبرد این هدف کمک می‌کند.

خانه و مدرسه باید از روش‌ها و تفکرات همسوی یکدیگر باشند و دانش آموزان زمانی می‌توانند مسیری مناسب و ثمربخش را طی کنند که قرار گرفتن آنها در محیط خانه و مدرسه برای یک هدف و مقصد باشد زیرا خانه و مدرسه مشابه و مکمل یکدیگر هستند و رابطه خانه و مدرسه همچون جسم و جان در هم تنیده شده است به طوریکه هرگونه سستی و ضعف در هر یک از آنها به سختی بر دیگری تاثیر می‌گذارد و برعکس سلامت روانی و اجتماعی هر کدام تضمین‌گر سلامت وجود دیگری است زیرا بررسی چگونگی رابطه دانش آموز با خانه و مدرسه، پیچیدگی رابطه‌ها و داشتن برنامه درست تربیتی نیازمند تعامل و همدلی خانه و مدرسه است تا بتوانیم نسلی سالم پرورش دهیم و بر جامعه اثر گذار باشیم.

هادی غلامی کارشناس علوم تربیتی در گفت‌وگو با خبرنگار ما، با بیان اینکه حضور اولیاء در مدرسه و رابطه آنها با معلمان نیز برای دانش‌آموزان بیانگر تاثیر موقعیت جدید در آینده‌شان و اهمیت این موقعیت از دیدگاه والدین است، گفت: خانواده‌ای که برای تربیت و آرامش روانی فرزندشان تلاش کرده، باید با گسترش ارتباط زمینه شناخت بیشتر اولیای مدرسه از دانش آموزان و روحیات آنها را فراهم کند.

غلامی افزود: همکاری اولیای دانش‌آموزان با مدرسه، با این که از قدیم به دلایل مختلف دارای اهمیت است، در چند دهه اخیر مخصوصاً الان که عصر اطلاعات و فناوری و دانایی لقب گرفته و تحولات سریع اجتماعی و اقتصادی و حتی در ارزش‌ها و روش‌های زندگی در جوامع پدید آمده، اهمیت و ضرورت آن بیش از پیش محرز می‌‌شود.

وی تصریح کرد: در جامعه امروز وظیفه مدرسه منحصر به انتقال دانش و معلومات به دانش‌آموزان نیست و این شیوه به روش فرایندی انجام می‌‌شود و دیگر مثلث آموزشی معلم، مدرسه و کتاب معنی و مفهوم خود را از دست داده است و مدرسه علاوه‌ بر ایجاد زمینه و تسهیلات برای یادگیری مربیان، ضامن رشد اجتماعی، عاطفی و سلامت و بهداشت روانی آنان نیز است که مسئولیت‌های مشارکت نهاد بسیار مهم خانواده را در کنار مدرسه طلب می‌‌کند.

این کارشناس علوم تربیتی، گفت: خانواده، به عنوان نخستین مکتب آموزشی و تربیت فرزندان همواره مورد توجه بوده چراکه نهاد اولیه پرورش و رشد فرزندان و نهادینه کردن امور فرهنگی، آموزشی، تربیتی و نخستین معماران هویت و اصلی‌ترین مهندسان بنای اخلاقی آنجا هستند.

وی عنوان کرد: مدرسه قادر نیست چنین مسئولیتی را بدون شناخت خانواده و تکیه بر امکانات و توانایی‌های اولیا و همکاری آنان برعهده گیرد و تجربیات و تحقیقات نشان می‌‌دهد راه حل بسیاری از مسائلی که امروز مدرسه با دانش‌آموزان دارد، نمی‌تواند جز در تعامل مستقیم با کانون خانواده و بهبود کیفیت ارتباطات آنان با اولیای دانش‌آموزان حل و فصل شود.

احمد بهرامی کارشناس مشاوره آموزشی در گفت‌وگو با خبرنگار ما، با بیان اینکه تربیت صحیح کودکان و نوجوانان کوشش و همکاری متقابل خانواده و مدرسه را برای شناخت و چارجویی مسائل روزمره تربیتی ایجاب می‌کند، گفت: امروزه پیوند مستمر خانه و مدرسه و ارتباط متقابل اولیا و مربیان به عنوان مهم‌ترین ارکان تعلیم و تربیت مطرح است.

بهرامی افزود: آنجا که پدر و مادر مسئولیت تربیت فرزند خویش را یکجا به مدرسه محول می‌کنند و از آن نیازها و ضرورت‌های تربیتی فرزند خویش که در چارچوب تربیت عمومی و رسمی نمی‌گنجد، فارغ هستند و به انتظار نتایج تربیت رسمی، فرصت‌ها را از دست می‌دهند دشواری‌ها و کمبودهایی پدید می‌آید که همکاری و همفکری خانواده و مدرسه به‌موقع و به‌سادگی می‌تواند برای رفع آنها موثر باشد.

به گزارش بصیرنیوز، با توجه به وضعیت موجود آموزشی و تربیتی و لزوم همکاری و مشارکت اولیاء در امور مدرسه و تربیت فرزندان، ایجاد ارتباط بین خانه و مدرسه بیش از پیش ضروری است که ارتباط والدین با مدرسه موجب همسویی روش‌های آموزشی و تربیتی شده و کارائی آن را بیشتر می‌کند.