«زشت یا زیبا؟!»؛ 50000 مازندرانی با سامانه 111 تماس گرفتند
بصیر ،سامانه 111 سامد که پل الکترونیکی ارتباط مردم با دولت است، از زمان مطرح شدن حضور رئیس‌جمهور در مازندران توسط استانداری به مردم معرفی شد.
سامانه سامد برای دسترسی راحت‌تر مردم به متولیان و نیز حفظ حرمت مردم برای بیان مشکلات و نارسایی‌های استان و نیز ارتباط مستقیم مردم با مسئولان برای جلوگیری از نامه نوشتن به رئیس‌جمهور راه‌اندازی شد.
در نگاه اول این طرح به‌نوعی زمینه حفظ حرمت مردم و جلوگیری از ازدحام مردم برای ارائه نامه به رئیس‌جمهور را ایجاد می‌کند که اقدام اساسی و قابل تقدیر است.
اینکه پیام‌های مردم آیا واقعاً مورد رسیدگی قرار می‌گیرد یا نه باید در این ارتباط در آینده قضاوت کرد ولی چیزی که مسئولان استانی در این ارتباط صحبت کردند، ارتباط بیش از 50 هزار نفر با سامانه الکترونیکی مردم و دولت است.
در حالی 50 هزار نفر با سامانه سامد در استان مازندران خواستار بیان درد دل و دغدغه خویش با رئیس‌جمهور و تیم دولت بودند که بسیاری از مردم هم دوباره با در دست داشتن کاغذ و نامه خواستند که مشکلات و نارسایی‌های خودشان را به اطلاع مسئولان بالادستی برسانند، به این دلیل که ظاهراً در استان کسی به دادشان نمی‌رسد.
با کمی تأمل و تعمق یکی از دلایلی که مردم غرب استان مازندران هم خواهان ایجاد استان جدید و جدا شدن از مازندران هستند، وجود برخی کمبودها و نارسایی‌ها و عدم رسیدگی به مشکلات است که فریادشان را بلند کرد.
ارتباط 50 هزار نفری با سامانه الکترونیکی سامد یعنی اینکه 50 هزار نفر مشکلات‌شان به حدی حاد شده است که در استان پاسخ قانع‌کننده‌ای دریافت نکردند و یا اینکه دستگاه‌ها و مدیران استانی به وظایف خودشان به خوبی عمل نمی‌کنند که این‌گونه مردم دست به دامان متولیان و مسئولان بالادستی شدند.
پسر نوجوان کیف‌به‌دستی با چهره معصوم و خسته که مدرسه را بی‌خیال شده بود، وقتی کیف و خودکار را در دستم دید، از من خواست کاغذ در اختیارش قرار دهم، علت را پرسیدم، گفت: می‌خواهم به رئیس‌جمهور نامه بنویسم، اصرار کردم که در چه مورد می‌خواهد با رئیس‌جمهور صحبت کند، که گفت: حدود چهار سال است که در روستای ما قرار است پلی ساخته شود.
وی اضافه کرد: زمان ساخت این پل چهار سال طول کشید ولی تاکنون احداث این پل به اتمام نرسید و مردم منطقه بسیار اذیت می‌شوند.
از این نوجوان دانش‌آموز پرسیدم که کدام منطقه است، گفت: روستای چهار رودبار در منطقه چهاردانگه ساری.
این نوجوان ادامه داد: از رئیس‌جمهور می‌خواهیم که مشکل ما را حل کند، به‌دلیل نداشتن پل و عدم لایروبی رودخانه بسیاری از اراضی کشاورزی ما دچار خسارت شد و حتی به مرز نابودی رسید.
وی بیان کرد: شما صدای مرا به رئیس‌جمهور برسانید که یک اقدامی انجام دهد تا این پل ساخته شود.
این نوجوان دانش‌آموز در پاسخ به این سوال که در حال حاضر در ساری چه کار می‌کند، خاطرنشان کرد: در حال حاضر در مدرسه خیرمقدم مشغول تحصیل هستم و امروز آمدم تا شاید بتوانم رئیس‌جمهور را ببینم و بتوانم با ایشان درباره مشکلات مردم منطقه و روستای خودم صحبت کنم.
وی در ادامه با اشاره به مشکلاتی که برای گله‌های دام‌شان نیز به‌وجود آمد نیز گلایه داشت و گفت: دامپزشکی منطقه نتوانست بیماری دام‌های ما را مهار کند، از رئیس‌جمهور درخواست داریم که به مسئولان استانی تذکر دهد که حداقل دامپزشک به منطقه ما اعزام کند، چون بسیاری از اهالی روستای ما به‌دلیل بیماری دام دچار خسارت زیادی شدند.
مرد 60 ساله‌ای که در حین سفر رئیس‌جمهور با آن برخورد کردیم و خودش را حتی تا نزدیک محل سخنرانی رئیس‌جمهور نیز رسانده بود، میگفت جانباز شیمیایی هستم، چهار فرزند معلول دارم، به‌دلیل هزینه بالای دارویی که دارند نمیتوانم پاسخ‌گوی نیاز آنها باشم، آمدم نامه و درخواستم را به رئیس‌جمهور بدهم که بتواند حداقل برای تامین داروی فرزندم اقدام کند.
وی اضافه کرد: فرزندان معلول من به مرز 35 سالگی رسیدند، کمر خانواده ما به دلیل حفظ و نگهداری این فرزندان خم شد، آمدم اینجا تا حداقل بتوانم برای تامین هزینه دارو فرزندانم که ماهانه بیش از 400 هزار تومان است، رئیس‌جمهور و یا مسئولان مربوطه فکری کنند.
آیا واقعاً دولت برای ساخت پل روستایی در منطقه محروم اعتباری اختصاص نمیدهد که مسئولان پایین‌دستی این‌گونه مردم را به رنج و زحمت می‌اندازند، چرا نباید مردم زمانی به استقبال مسئولان بالادستی می‌آیند نامه تقدیر و تشکر داشته باشند.
بلاغ
