فرزندخواندگی و مخالفت با نص صریح قران

به گزارش بصیر به نقل از بلاغ، فرزندخواندگی ومخالفت با نص صریح قران؛ارمغان پیوند فکری  مرجع مخلوع و اپوزیسیون خارج نشین مقولۀ فرزندخواندگی به ویژه موضوع محرمیت و ازدواج درارتباط میان فرزندخوانده و فرزند پذیر در شرع و قانون به عنوان موضوع اختلافی بالأخص در روزهای اخیر و بعد از مخالفت مجلس بالایحه ازدواج با فرزندخوانده،مورد بحث فراوان میان حقوق دانان و قانوگذارن و علما ی اسلامی واقع گردید.

ضرورت بررسی همۀ ابعاد مقولۀ مهم فرزندخواندگی در بین فقها و نخبگان جامعۀ اسلامی به عنوان امر انکار ناپذیر محسوب می گردد، لیکن مواجهۀ سیاسی با یکی از احکام فقهی که نص صریح آن در ایات و روایات مورد اجماع همگان می باشد به عنوان بی  تقوائی برخی مدعیان دین داری و برخی شبه روشنفکران دینی  و مرجع مخلوع مورد ارزیابی قرار می گیرد.

در نقد اقوال سیاسی برخی شبه روشنفکران دینی و مرجع مخلوع  باید اذعان نمود سه آیه
در قرآن در سوره احزاب وجود دارد که جزء آیات متشابهات قرآنی نیست و جزء محکمات به شمار می رود به صورتی که نام زید بن حارثه در آیه 37 سوره احزاب آمده و آن قدر آیات صراحت دارد که هیچ دلیلی نمی تواند در مقابل صراحت آیات مطرح باشد مگر آنکه آیات نادیده گرفته شود و با مراجعه به تفاسیر و اقوال علما، کسی قائل نشده که فرزندخوانده بر پدرخوانده محرم است و می توان تمام آثار وضعی فرزند اصلی را بر فرزند خوانده حمل نمود.

 هم چنین جنجال رسانه های بیگانه که با همراهی برخی افراد حاشیه دار در داخل کشور صورت می گیرد در حالی است که اکثر فقهای حاضر، فرزند خوانده را محرم ندانسته و صرفاً راه‌های خاصی را برای ایجاد محرمیت بین فرزندپذیرو فرزند خوانده ارائه می‌دهند.که به مهمترین استفتائات موجود در موافقت یا مخالفت با محرمیت فرزند خوانده اشاره می گردد: امام خمینی(ره ):راهی برای محرمیت نیست مگر آنکه بچه اگر پسر باشد بعد از بلوغ شرعی با ازدواج محرم شوند. (در صورتی که در منزل پدرخوانده، فرزندی از خودشان موجود باشد.) و قبل از بلوغ، اگر ولیّ ندارد راهی برای محرم شدن با عقد نیست .[1] آیه الله خامنه ای(دام ظلّه ) :

فرزند خوانده حکم فرزند ندارد و با مرد و زنی که او را بزرگ می کنند محرم نمی شود مگر به وسیله رضاع با مراعات شرائط آن و یا ازدواج پس از بلوغ و رشد و قبل از بلوغ با اذن حاکم شرع و رعایت مصلحت طفل عقد موقت اشکال ندارد .[2]
  آیه الله سیستانی(دام ظلّه ) :
راه ندارد (محرم نمی باشد). [3]
آیه الله نوری همدانی(دام ظلّه ):

در صورتی که دختر باشد و سرپرست خانواده پدر یا جدّ داشته و آن دختر را متعه نماید او با اجازه حاکم شرع به سرپرست خانواده محرم می شود .[4]

هم چنین آیه الله صافی گلپایگانی(دام ظلّه )، آیه الله مکارم شیرازی(دام ظلّه )،آیه الله شبیری زنجانی(دام ظلّه )، و دیگر مراجع بزرگ اسلام نیز عیناً بر مبنای قران کریم و روایت و سیرۀ نبوی حکم به عدم محرمیت بین فرزندخوانده و فرزندپذیر نمودند.

لیکن رسانه های بیگانه و محافل شبه روشنفکری دینی و شیخ یوسف صانعی در حکمی  نادر، با تهاجم همه جانبه بر علیه حکم فقهی فرزندخوانده در صدد برامدند تا بر علیه نص صریح قرآن کریم موضع گیری نمایند  لذا شیخ یوسف صانعی در فتوائی عجیب می گوید: فرزند خوانده گرچه فرزند اصلی نمی‌باشد، لیکن چون اطلاع دادن و متوجه شدن او به فرزند خوانده بودن، برای او حرج و مشقف ولو روحی (که معمولا هم چنین است) دارد، از جهت محرمیت، حکم فرزند اصلی را داشته و همه محارم فرزند اصلی، به او محرم می‌باشند و جزء محارمش از حیث محرمیت محسوب می‌شوند و در محرمیت ذکر شده فرقی بین نسبی مانند دایی و عمه و یا سببی مانند مادر زن و یا مادر شوهر و یا پدر شوهر و غیر آن‌ها نبوده و نیست و اسلام نه تنها دین نفی حرج است بلکه قبل از آن دین سهولت است. (بعثنی بالحنیفیه السهله السمحه.)[5]

هم چنینی برخی از شبه روشنفکران دینی با بی اعتنایی به نص صریح قرآن کریم و روایات ، با احکامی عجیب ارتباط بین پدرخوانده و فرزند خوانده را به شیوه ای مبهم پاسخ دادند که می توان پاسخ عجیب آقای کدیور را به عنوان شاهد مثال ذکر نمود،او در پاسخ به پدرخوانده ای که در اصل شوهر عمۀ فرزندخوانده بوده است چنین می گوید:دختر برادر همسرتان در حکم دخترتان است.

او موظف است بدن خود  (از گردن تا زیر زانو و دستان تا زیر آرنج) را از شما بپوشاند، اما نیازی به پوشاندن مویش از شما ندارد. بیش از این تکلیفی متوجه شما و وی نیست. بد به خودتان راه ندهید.![6]

باید اذعان نمود برخی قائلان به محرمیت برمبنای اصل منسوخ شدۀ تبنی(پسرخواندگی ) بعد از نزول آیات قرآن کریم ،کماکان با تمسک به این  اصل باطل  در راستای برخی احکام شاذ برآمدند. هم چنین تمسک به اصل لاحرج برای موافقان محرمیت فرزندخوانده به عنوان اصل اثبات محرمیت فرزندخوانده ذکر شده است که باید گفت ، حکم اصل قاعده حرج نزد بعضی محل تامل و بحث است. بر فرض تمسک به آن قاعده، لاحرج نمی تواند تشریع محرمیت کند. تشریع احکام جدید معنا ندارد.

هم چنین در نقد قائلان به محرمیت در فرزند خوانده باید گفت:محرمیت از سه راه؛ نسب، رضاع و مصاهرت به وجود می آید که از آیات و روایات منصوصه استفاده می گردد محرمیت غیر از این سه راه، روشی جعلی و خروج از روش استنباط شرعی است. لذا مسئله نامحرم
بودن فرزند خواندگی از مسلمات فقه شیعه و اهل سنت است و کسی قائل به محرمیت در هیچ شرایطی نیست. از همین جاست برای جامعه اسلامی شک و شبهه ای به وجود نیامده که از محرمیت یا عدم آن سوالی کنند. از همه کتب استفتایی از قدما، متاخرین و معاصرین بررسی به عمل آمد، سوالی در این زمینه نشده که بزرگان فقه جواب دهند زیرا عدم محرمیت فرزند خواندگی مفروغ عنه بوده و جای سوال نیست.لذا امید است رسانه های
کشور و نخبگان دینی جامعۀ اسلامی برای افشای نظرات شاذ و ضد دینی مرجع مخلوع و برخی شبه روشنفکران دینی اقدام نمایند.

[1] ( استفتائات امام خمینی(ره)، 1382، ج3، ص236 و 237، با استفاده از س3 و 5 و ص 113، س 87 و ص241، س14 )
[2] ( استفتائات موجود در واحد پاسخ به سۆالات جامعه الزهراء قم )
[3] ( استفتائات موجود در واحد پاسخ به سۆالات جامعه الزهراء قم )
[4] ( هزار و یک مسأله فقهی، ج 1 ص 205، با استفاده از س 697 و 698 و ص 207 با استفاده از س 705 )
[5] یوسف صانعی – ۸۲/۱۰/۲۸
[6] kadivar.com 21/8/ 92