زمزمه تازه رهبر انقلاب بر سر دامان عشق
به گزارش بصیرنیوز، این اولین باری نیست که شعری از مقام معظم رهبری منتشر می شود. اواسط دهه هفتاد بود که علاقمندان به شعر و ادبیات متوجه شدند که تخلص رهبری در غزلهایشان «امین» است. انتشار غزل یاران خراسانی دلیل این اطلاع رسانی بود. غزلی که مطلعش این بود: «سرخوش زسبوی غم پنهانی خویشم/چون زلف تو سرگرم پریشانی خویشم» این شعر را حتی خود ایشان در جمعی خواندند و فایل صوتیش در فضای مجازی قابل تهیه است. این غزل با این ابیات به پایان می رسد: «بشکسته تر از خویش ندیدم به همه عمر/ افسرده دل از خویشم و زندانی خویشم هرچند «امین» بسته دنیا نیم اما/دلبسته یاران خراسانی خویشم»
** برای ناشنوایان
مهرماه 88 بود که شعر منتشر نشده‌ای از رهبر معظم انقلاب با عنوان «مناجات ناشنوایان»، به مناسبت هشتم مهر ماه (سی‌ام سپتامبر)، روز جهانی ناشنوایان، در برنامه‌ی گرامیداشت این روز در سازمان بهزیستی قرائت شد. این غزل با مطلع «ما خیل بندگانیم ما را تو می‌شناسی/هر چند بی‌زبانیم ما را تو می‌شناسی» مورد استقبال اهالی فرهنگ و ادب قرار گرفت. غزلی نسبتا طولانی با 13 بیت که آن را می توان مطول ترین سروده رهبری در قالب غزل دانست. این غزل اینچنین به پایان می رسد:« از وادی خموشی راهی به نیک‌روزی است/ما روزبه، از آنیم ما را تو می‌شناسی/ کس راز غیر از ما، نشنید بس «امینیم»/بهر کسان امانیم ما را تو می‌شناسی»
* غزلی برای امام زمان
روزنامه کیهان 25 تیر ماه 90 غزلی از مقام معظم رهبری به نام «گلزار زندگی» منتشر کرد. این غزل در وصف حضرت مهدی«عج» سروده شده است و اینچنین آغاز می شود:«دل را ز بی خودی سر از خود رمیدن است/جان را هوای از قفس تن پریدن است/از بیم مرگ نیست که سرداده ام فغان/ بانگ جرس زشوق به منزل رسیدن است» این شعر که در جریان سفر رهبری به مسجد جمکران دوباره بر سر زبانها افتاد با این دو بیت به پایان می رسد:«با اهل درد شرح غم خود نمی کنم/ تقدیر قصه دل من ناشنیدن است/ آن را که لب به دام هوس گشت آشنا/ روزی (امین) سزا لب حسرت گزیدن است».
گفتنی است ایشان غزلی با عنوان «محراب جمکران» نیز دارند که مطلعش اینچنین است:« دلم قرار ندارد از فغان، بی تو/ سپندوار ز کف داده ام عنان، بی تو» این غزل دلنشین با « عقیق صبر به زیر زبان تشنه نهم/چو یادم آید از آن شکّرین دهان ، بی تو/گزاره غم دل را مگر کنم چو «امین»/جدا ز خلق به محراب جمکران ، بی تو»
* غزل تازه
شعر تازه رهبر معظم انقلاب که دیروز در آیین پایانی پایانی دومین کنگره شعر کتاب دفاع مقدس توسط حجت‌الاسلام والمسلمین جواد محمدزمانی خوانده شد، بدین شرح است:
می‌کند آشفته‌ام، همهمه‌ی خویشتن
کاش برون می‌شدم از همه‌ی خویشتن
می‌کشد از هر طرف، چون پر کاهی مرا
وسوسه‌ی این و آن، دمدمه‌ی خویشتن
پنجه درافکنده‌ام، در دل خونین خویش
گرگ‌وش افتاده‌ام در رمه‌ی خویشتن
باده‌ی نابم گهی، زهر هلاهل گهی
خود به فغانم از این، ملقمه‌ی خویشتن
طفلم و بنهاده سر، بر سر دامان عشق
تا کندم بیخود از زمزمه‌ی خویشتن
مست و خرابم امین! بی‌خبر از بود و هست
از که ستانم؟ بگو! مظلمه‌ی خویشتن
