سفر درنا به فریدونکنار و روسیاهی برای “قلم‌های مکاره”

به گزارش بصیرنیوز، پاییز که می‌آید همه جا دارای رنگ و لعاب زیبا می‌شود، جلوه‌های قشنگ که نشان از قدرت خدا دارد و همه را شگفت زده می‌کند.

این شگفتی اما در شهری به نام فریدونکنار در استان مازندران بسیار زیباتر است چراکه در اواسط این فصل، پرنده‌های زیادی مهمان این شهر می‌شوند و ایامی را در آنجا سپری می‌کنند.

باتوجه به اینکه در فصل پاییز، زمین‌های کشاورزی پس از کشت دوم آب‌گیر می‌شوند و همچنین پس از برداشت برنج، باقیمانده‌ای که دستگاه‌هایی مانند کمباین نتوانست آن را برداشت کند و در اراضی ماند، محیطی را فراهم می‌کند تا پرندگان مختلف از گوشه گوشه دنیا به شهر فریدونکنار سفر کنند.

با ورود پرندگان به تالاب و دشت‌های فریدونکنار فرصتی فراهم می‌شود تا یک سنت دیرینه احیا شود و در واقع خداوند نعمتی را برای مردم و کشاورزان فریدونکناری به ارمغان آورده تا آن‌ها پس از کار کشاورزی زمین‌های خود را رها نکنند و بتوانند با صیادی از آن کسب روزی کنند.

کشاورزان فریدونکناری که بسیاری از آن‌ها در وضعیت معیشتی مناسبی هم قرار ندارند و در پاییز و زمستان که اشتغال در این منطقه با مشکلاتی رو به رو می‌شود و آن‌ها بسیاری از روزها بیکار هستند، تلاش می‌کنند تا بتوانند با صیادی برای خانواده خود مایحتاجی را تهیه کنند.

درنای سیبری که به مهمان‌نوازی فریدونکناری‌ها خو گرفته امسال برای دوازدهمین سال به این شهر آمده تا به خیلی‌ها نشان دهد هیچ کجا مانند اینجا برای او امن نیست.

اگر بخواهیم اندکی از سختی‌های صید پرنده بگوییم شاید در حق صیادان ظلم باشد چراکه کار آن‌ها واقعا سخت و در برخی از مواقع بازی با جان است اما نگارنده که یک روز از نزدیک در کنار این صیادان بوده و به خوبی با کار آن‌ها آشنا است تلاش می‌کند تا گوشه ای از کار آن‌ها را در زوایه‌ای رسانه‌ای به نگارش درآورد.

همزمان که پاییز و پرندگان به فریدونکنار می‌آیند و نعمتی برای کشاورزان و صیادان فراهم می‌شود، عده‌ای هم که انگار نانشان را در راه تخریب صید و صیادی می‌دانند، شروع به حرف زدن، نوشتن و تهیه فیلم می‌کنند و بانگ سر می‌دهند که کشتاری عظیم به راه افتاده است اما وقتی که به تولیدکنندگان این آثار نگاه می‌اندازیم می‌بینیم که تمام آن در جای گرم و نرم تولید و به دست مخاطبان رسیده، فارغ از اینکه بدانند وقتی از عصر در هوای سرد تا نیمه شب در زمین‌های شالیزاری بمانی به امید اینکه آیا یک پرنده نصیبت می‌شود یا خیر، چقدر سخت است.

وقتی صیادان با یاد و نام خدا دام‌های خود را که روش های مختلفی دارد پهن می‌کنند و در روزهای سخت و سرد و بارانی در گوشه‌ای می‌نشینند تا آیا پرنده‌ای صید می شود یا خیر و چقدر برخی افراد بی‌سواد هستند که فیلم و عکس قاره‌های دیگر را به فریدونکنار نسبت می‌دهند.

اینکه برخی از رسانه‌های سطح کشور مسائلی را دور از واقعیت درباره صید پرندگان در فریدونکنار مطرح می‌کنند می‌توان از روی ناآگاهی آن‌ها دانست اما اینکه رسانه‌ای که در سطح استان مازندران فعالیت می‌کند و می‌تواند به راحتی نسبت به موضوعات اشرافیت داشته باشند اما با واژه‌های چون “بازار مکاره پرنده فروشان فریدونکنار” اوج سیاه‌نمایی خود را بروز می‌دهند جای بسی تاسف است که باید گفت اینگونه قلم‌ها مکاره است چراکه فقط به دنبال فریب افکارعمومی هستند.

یکی از نکات جالب این رسانه‌ها اعداد و ارقامی است که برای صید پرنده در فریدونکنار اعلام می‌کنند و هیچ مشخص نیست که این آمار را از کجا پیدا می‌کنند؛ صید روزی 3 هزار پرنده وقتی دروغش مشخص می‌شود که از ساعت 16 تا 23 کنار صیاد بنشینی و او حتی یک پرنده صید نکند.

اما مسئله دیگر که در سال‌های اخیر موجب التهاب در منطقه شده برخوردهای محیط‌زیست است که چالش‌های زیادی را به‌دنبال داشته و هیچ بعید نیست که اتفاق‌های ناخوشایندی را از این بابت شاهد باشیم؛ درحالی که ارائه آموزش‌های لازم و معرفی روش‌های جایگزین صیادی امری ضروری به نظر می‌رسد اما مسئولان محیط‌زیست درحال حاضر فقط به روش‌های سلبی قناعت می‌کنند و هیچ طرحی را ارائه نمی‌دهند.

باید به مسئولان محیط‌زیست یادآور شد که مسائل زیست محیطی فراوانی همچون موضوع زباله در فریدونکنار و شهرهای دیگر وجود دارد که اگر نیمی از توانی را که برای جلوگیری از صید پرنده می‌گذارند برای آن‌ها هزینه کنند می‌توانیم شاهد اقدامات قابل توجهی در زمینه محیط‌زیست مازندران باشیم.

به گزارش بصیرنیوز، هم‌اکنون نیاز است تا با برگزاری جلسات منظم بین محیط‌زیست، صیادان و رسانه‌ها مسائل مورد انتظار بررسی شده و تفکرات به همدیگر نزدیک‌تر شود تا بتوان در سایه یک خرد جمعی با واقعیت‌ها رو به رو شد و تصمیم متناسب گرفت.

سیدمرتضی رضویان