فریدونکنار نیازمند مدیرانی از جنس گفتمان دولت سیزدهم

به گزارش بصیرنیوز، فریدونکنار که از سال 1330 تبدیل به شهر و در سال 1386 به شهرستان تبدیل شده، با دارا بودن 99.2 کیلومتر مربع مساحت و حدود 65 هزار نفر جمعیت در مرکز استان مازندران قرار دارد.

این شهرستان که در موقعیت جغرافیایی مناسب و به نوعی در شاهراه مواصلاتی مازندران قرار گرفته، دارای منابع بسیار مطلوب اعم از هشت کیلومتر نوار ساحلی بلامعارض، شهرک‌های ساحلی، بندر تجاری، 700 هکتار آب‌بندان، جنگل، رودخانه، بیش از 6 هزار هکتار اراضی شالیزاری، تنها پارک ساحلی استان مازندران به مساحت سه هزار و 400 متر مربع، دو تالاب زیستگاه پرندگان مهاجر، اماکن تاریخی مانند سقانفار روستاهای جزین، نوائی‌محله و تپه قلاکتی و حمام سوته است.

در کنار این منابع، برخی از برکات هم مانند سردار سپاه اسلام شهید حاج حسین بصیر، مهاجرت تنها درنا سیبری، برنج مرغوب و ماهیان لذیذ، فریدونکنار را به منطقه‌ای خاص و کم‌نظیر در دنیا تبدیل کرده است.

اما باتوجه به تمامی این منابع و برکاتی که در بالا ذکر شد شاید برای استاندار جدید مازندران که نگارنده به سهم خود انتصاب ایشان را تبریک عرض نموده و برای ایشان آرزوی توفیق دارد، جالب باشد که فریدونکنار از مناطق کمتر توسعه یافته وزارت کشور به حساب می‌آید.

فریدونکنار که حدود 14 سال از عمر شهرستان شدن آن میگذرد نه تنها با این همه ظرفیت موجود نتوانسته طعم توسعه یافتگی را بچشد بلکه به اذعان مسئولان دولتی به‌عنوان یک منطقه عقب‌مانده از توسعه قلمداد شده است.

در میان مباحث بلند بالایی که شاید برای علل توسعه نیافتگی یک منطقه بتوان برشمرد اما در فریدونکنار نیاز نیست که راه طولانی را برای تشخیص مهمترین علت این امر پیمود چراکه با این همه ظرفیت مشخص است که علت اصلی این عقب‌ماندگی چیست و آن هم در دو کلمه خلاصه می شود؛ مدیران ناکارآمد!

متاسفانه در طول این سال‌ها جفای بزرگی توسط مدیران استانی در حق فریدونکنار شده چراکه آن‌ها با انتصاب مدیران ضعیف بر روند عقب ماندگی این شهرستان شتاب بیشتری بخشیدند و البته نمی‌توان از حق گذشت که تعداد انگشت‌شماری از مسئولان فریدونکنار در طول سال‌های مختلف تاکنون دارای عملکرد بسیار مناسب بوده‌اند اما باتوجه به حجم بالای مدیران ناکارآمد عملکرد آن‌ها به چشم نیامده و نتوانستند کارهای موثری را ارائه دهند.

یکی دیگر از بی‌مهری‌هایی که مدیران ارشد استانی به‌صورت مستمر در حق فریدونکنار انجام داده‌اند، جا به جایی فوری مدیرانی بوده که توانسته بودند عملکرد به نسب مطلوبی در زمینه کاری خود داشته باشند، به این نحو که اگر مدیری در کار خود موفق بوده به سرعت از فریدونکنار به شهرهای دیگر منتقل می‌شد.

تا اینجا شرحی مختصری بود از نقاط قوت و چالش‌هایی که سالیان درازی فریدونکنار را دربرگرفته اما به دلیل ضعف عملکرد و کم‌توجهی مدیران مستقر در این شهرستان ضعف‌ها بر قوت‌ها چیره شده است.

اما نکته‌ای که آقای حسینی‌پور در قامت استاندار جدید مازندران باید به آن به‌عنوان یک اصل مهم برای ایجاد یک توسعه برابر توجه داشته باشد انتصاب مدیرانی در تراز یکسان برای همه شهرستان‌های استان است چراکه اگر ایشان بخواهند برای یک شهر بزرگ‌تر افراد قوی‌تر و برای یک شهر کوچک‌تر مسئولانی ضعیف را درنظر بگیرند و همان راه استانداران سابق را طی کنند به طور قطع مناطق کمتر توسعه یافته‌ای مثل فریدونکنار هیچگاه رنگ پیشرفت را به خود نخواهد دید.

نکته‌ای دیگری که استاندار مازندران باید به آن توجه داشته باشد؛ تمامی شهرهای استان به‌ویژه فریدونکنار به انتصاب مدیرانی از جنس افرادی جوان، جهادی، انقلابی، خلاق و فسادستیز که همان گفتمان دولت سیزدهم است نیاز دارد تا از این وضعیت اسفبار رهایی پیدا کند.

و نکته پایانی اینکه؛ سیاسی‌بازی‌ها و لابی‌گری‌ها از چندی پیش برای انتصاب مدیران خاص در فریدونکنار آغاز شده که امیدواریم استاندار جدید بدون توجه به باندهای قدرت و ثروت افرادی شایسته را برای نجات فریدونکنار از باتلاق عقب‌ماندگی انتخاب کند تا چالش‌های چندین ساله این شهرستان برطرف شود.

سیدمرتضی رضویان-مدیرمسئول بصیرنیوز