طلوع خورشید سپهر نبوّت
بصیر از بلاغ، خاتم رسولان آمد تا بشر را از سردرگمی و جهالت برهاند و به سرمنزل مقصود و سعادت برساند. سالروز ولادت پیامبر اسلام (ص) یادآور آغاز روزهای باشکوه مسلمانان است که به یمن حضور مبارکش و با اعجاز کلمه توحید، قلب و اندیشه مومنان را به یکدیگر پیوند زد.
آسمان شهر مکه هفدهم ربیع الاول سال عام الفیل با میلاد مبارک حضرت محمدبن عبدالله(ص) نورباران شد. پدر ایشان عبدالله از بزرگان قریش و مادر ِ آخرین فرستاده پروردگار، آمنه از بانوان پرهیزگار قریش بود.
امین، مصطفی، نبی الرحمه ، رسول الله، خاتم النبیین، سید المرسلین، رسول اعظم، رسول اکرم، طه و یس از لقب های حضرت محمد(ص) به شمار می رود.
عبدالله پیش از تولد فرزندش حضرت محمد(ص) هنگامی که از سفر تجاری شام، باز می گشت دیده از جهان فرو بست. آمنه برای آنکه حضرت محمد(ص) در محیطی آرام، سالم پرورش یابد او را به دایه ای به نام حلیمه از بانوان مهربان و پاک سرشت آن روزگار سپرد. پیامبر(ص) ۶ سال بیشتر نداشت که مادر بزرگوار خویش را از دست داد.
پس از آن سرپرستی آن حضرت را جدش عبدالمطلب بر عهده گرفت. بعد از مرگ عبدالمطلب، وظیفه نگهداری پیامبر اکرم(ص) را عموی وی ابوطالب عهده دار شد.
حضرت محمد(ص) به دلیل راست کرداری، امانت داری و درستی رفتار مورد اعتماد همگان بود و در میان مردم به محمد امین شهرت داشت.
۲۷ رجب سال چهلم عام الفیل، جبرییل مامور شد تا ندای وحی پروردگار را به پیامبر خوبی ها و مهربانی ها ابلاغ کند و این گونه بود که رسول اکرم(ص) رسالت یافت تا پیام وحی را به مردم برساند.
هنگامی که نادانی و خرافات، انسان را به سوی ورطه نابودی و جهالت می کشاند حضرت محمد(ص) رهگشای راه حق و حقیقت شد و چراغ هدایت بشر را به سوی نیکی ها فروزان ساخت.
خاتم المرسلین(ص) به فرمان یکتای بی همتا، دعوت خویش را به صورت مخفیانه آغاز کرد و در نخستین گام انجام رسالت الهی خود، نزدیکان و خویشان را به اسلام فراخواند. حضرت خدیجه(س) و امام علی(ع) به دعوت حضرت محمد(ص) لبیک گفتند و به اسلام روی آوردند.
سه سال دعوت مخفیانه رسول اکرم(ص) ادامه داشت تا آنکه ایشان دعوت خود را به فرمان پروردگار آشکار ساخت. این امر سبب مخالفت و دشمنی کافران شد و آنان به آزار و اذیت مسلمانان پرداختند. به همین دلیل به دستور خداوند، پیامبر اسلام از مکه به مدینه هجرت کردند.
هجرت به مدینه سرآغاز شکل گیری حکومت اسلامی شد و این رویداد بزرگ مبدا تاریخ مسلمانان قرار گرفت. از آن پس با افزایش تعداد مسلمانان، دین اسلام در عربستان و حتی در دیگر سرزمین ها گسترش یافت.
پیامبر اکرم(ص) در سال هشتم هجرت، رسالت الهی خود را با فتح مکه و شکستن بت ها کامل ساختند.
حضرت محمد(ص) پس از برگزاری حجه الوداع و در راه بازگشت به مدینه در محل غدیر خم، حضرت علی(ع) را به عنوان ولی خود معرفی کردند و بدین ترتیب حجت خویش را بر مسلمانان به پایان رساندند.
سرانجام حضرت محمد(ص) آخرین فرستاده حق در ۲۸ صفر سال یازدهم هجری قمری، دیده از جهان فانی فروبستند و به دیدار معبود شتافتند.
میلاد رسول خوبی ها و مهربانی ها فرصتی مغتنم است تا گزیده هایی از سخنان گوهربار ایشان را با جان و دل مرور کنیم:
**هیچ امتی به پاکی و قداست نخواهد رسید اگر حق ضعیفِ آن امت، از قدرتمندش بدون گرفتگی زبان گرفته نشود.
**ایمان هیچ بنده ای تکمیل نمی شود، جز این که قلب او در مسیر حق استقامت داشته باشد و قلب او از استقامت محروم است، تا زبانش در مسیر حق استوار شود.
**حق نداریم دل های مردم را بشکافیم تا ببینیم درون آن ها چه می گذرد.