تغییر کاربری اراضی و تبدیل آن به ویلا خسارتی جبران ناپذیر است/درختان مایه حیات جاندارن هستند

بصیرنیوز، درخت نماد آبادانی و شاخص سبزی و خرمی و مظهر زندگی و موجب تلطیف هوا و آسایش و رفاه مردم و صفا و پاكی طبیعت می‌شود.
در دین مقدس اسلام، بنابر آیات و روایات و سیره معصومین(ع) می‌توانیم به نقش و اهمیت این نعمت و موهبت عظیم پروردگار عالم پی ببریم.
بر اساس آیات قرآن، یكی از مواهب و نعمت‌های خداوند در آخرت و یكی از ویژگی‌های بهشت كه در آیات كریمه و روایات شریفه بارها به آن اشاره شد:« در بهشت باغ‌هایی وجود دارد كه از زیر درختانش نهرها جاریست».
در میان این درختان بهشتی، درختان میوه نیز وجود دارد، میوه هایی كه به تعبیر قرآن « و فاكهه مما یتخیرون » است.
بسیاری از پیامبران و امامان معصوم (ع)، كشاورز و باغدار بودند و خود با دست خود به کاشت و برداشت درختان اقدام می كردند به طوری که حضرت علی(ع) چندین نخلستان را با دست خود کاشت و یا امام محمد باقر (ع) در کاشت درختان و كشت و زراعت حتی در گرمای تابستان، كوتاهی نمی‌کرد.
در اهمیت درخت و درختكاری همین بس كه در روایتی معتبر از معصومین (ع) منقول است كه: «حتی اگر دیدید قیامت بر پا شد و شما مشغول كاشتن درختی بودید، ازاین عمل نیك خود دست برندارید» و این نشانگر تاكید و توصیه اولیای اسلام به حفظ و حراست از درختان و اهمیت درختكاری است.
متاسفانه با پیشرفت تكنولوژی، تخریب جنگل‌ها و نابودی درختان رو به افزایش است، اما بشر امروز به این عمل زشت خود اقرار دارد و سازمان‌هایی را برای حراست و گسترش پارک‌ها و ازدیاد درختان به وجود آورد.
در کشور ایران برای حراست درختان و جنگل‌ها كوشش‌های چشمگیری انجام شد، از جمله هر ساله 15 تا 22 اسفندماه به عنوان هفته درخت و درختكاری اعلام شده و مردم و دولت به انجام این کار می‌پردازند.
علی قادری کارشناس جنگل درباره فواید درخت و درختکاری در گفت‌وگو با خبرنگار ما، اظهار کرد: طبیعت بدون درخت، ناموزون و زشت است و وجود جنگل و درخت در صحنه طبیعت و زندگی انسان موجب زیبایی، شادی، سبزی، آسایش، رفاه، صفا، پاكی و طراوت می‌شود.
وی، درختان را نبض زمین دانست و افزود: درخت مایه حیات انسان و حیوان و حتی بعضی از گیاهان است زیرا درختان با جذب گازهای سمی از جمله دی اکسید کربن و تولید اكسیژن موجب دوام حیات انسان و سلامت چرخه طبیعت می‌شوند و كمبود درختان و تخریب و نابودی جنگل ها به‌ویژه در حال حاضر که دود و زندگی ماشینی، موجب انقراض نسل انسان و حیوان است موجب بروز مشکلات بسیاری می‌شود.
قادری با بیان اینکه برگ و شاخه‌های درختان بخش مهمی از تغذیه حیوان و گاه انسان را فراهم می‌سازند و در تولید گوشت مصرفی انسان با تغذیه دام ها از گیاهان نقش اولیه دارند، تصریح کرد: میوه بسیاری از درختان مورد استفاده انسان و حیوان است، به طوری كه می‌تواند در تغذیه انسان و تأمین ویتامین‌های مورد نیاز تأثیر به سزایی ایجاد کند.
این کارشناس با اشاره به اینکه چوب درختان در صنایع چوب بُری و تأمین بخش مهمی از وسایل مورد نیاز زندگی انسان نقش اساسی دارند، گفت: درختان می‌توانند در جلوگیری از فرسایش خاک کشاورزی و مفید زمین در هنگام سیل نقش مهمی داشته باشند.
وی، با بیان اینکه درختان در تغییر و تبدیل آب و هوا و اعتدال آن نقش به‌سزایی دارند، یادآور شد: تشكیل جنگل و توسعه آن، نه تنها تاثیر اساسی در روند آب و هوا دارد، بلكه در حشر و نشر پرندگان، چرندگان و دیگر حیوانات اهلی و وحشی و تعادل در چرخه طبیعت نقش ارزنده دارد.
قادری، گفت: سایه و ریشه درختان، در حفظ و رشد گیاهانی كه نمی‌توانند ریشه خود را برای جذب آب به اعماق زمین بفرستند و یا طاقت تحمل تابش مستقیم نور خورشید را به ویژه در فصل گرما و تابستان ندارند و یا نمی‌توانند در مقابل باد و باران‌های تند مقاومت کنند، تأثیر به سزایی دارد.
این کارشناس با اشاره به اینکه در پاییز، انبوه برگ ریخته شده از درختان می‌تواند کودهای متراكمی بسازد كه هوموس یا سیاخاک یا گیاه خاک نامیده می‌شود، افزود: این ماده خاصیت گلوئیدی دارد و نگهداری آب توسط خاک را افزایش می‌دهد و هوموس، مواد معدنی خاک را نیز جذب می‌کند و از هرز رفتن آنها جلوگیری می‌کند لذا هوموس را با خاك مخلوط می كنند تا مواد مغذی ضروری برای رشد گیاه را تأمین کند.
وی، تصریح کرد: برخی درختان در صنعت داروسازی و عطاری و حتی به دست آوردن نوعی چسب بکار می‌رود، یعنی بهترین ماده ضدعفونی كننده از برگ درخت سدر و سنجد، بهترین رنگ مو از درخت حنا، بهترین مواد خوشبوكننده از چوب درخت عرعر و بهترین نوع عطر برای رفع خستگی در كارگاه هایی كه می خواهند ظرفیت تولیدی شان را بالا ببرند، از درخت سرو به دست می‌آید.
کارشناس کشاورزی و منابع طبیعی در گفت و با خبرنگار ما، گفت: مهمترین عوامل تخریب جنگل های شمال را قاچاق چوب، قطع درختان و تبدیل جنگل به زمین زراعی برای کشت و زرع، چرای بی‌رویه دام‌ها و نیز آتش‌سوزی است.
زهرا اشکیود، افزود: اگر جنگل به زمین‌های زراعی تبدیل شود با توجه به اینکه خاک آن بیشتر از نوع هوموس و سبک است به سرعت با باران و روان‌آب ناشی از آن از بین می‌روند و در سال‌های بعدی عملکرد مناسبی برای کشاورزان به دست نمی‌آید.
اشکیود، تصریح کرد: در برخی از موارد تخریب جنگل به دلیل قطع درختان و قاچاق چوب انجام می‌شود که این مورد می‌تواند به دلیل بیکاری جوانان که روی به قاچاق چوب می‌آورند و بخشی دیگر از آن به مدیریت نادرست در منابع طبیعی ارتباط پیدا می‌کند که نیازمند حمایت و برنامه‌ریزی درست و قرار دادن امکانات حفاظتی مناسب برای محیطبانان جنگل است تا آنان بدون دغدغه به حفاظت از این منابع ملی و حیاتی بپردازند.
وی با بیان اینکه هر چند در گذشته دامداران زیادی در این جنگل‌ها زندگی می‌کردند اما آنان این جنگل‌ها را سالم و بکر در اختیار این نسل قرار دادند، گفت: در حال حاضر با توجه به تغییرات تکنولوژی و پیشرفت جامعه تمامی دامداری‌ها از روش سنتی به صنعتی تبدیل شده اما روند تخریب جنگل‌ها را بیش از گذشته شاهد هستیم بنابراین نباید روند تخریب‌ها و نابسامانی‌های کنونی را به دامداران معطوف کرد.
کارشناس منابع طبیعی با اشاره به اینکه بیشترین تخریب‌ در جنگل‌های واقع در حاشیه زمین‌های زراعی انجام می‌شود، یادآور شد: افرادی که در حاشیه جنگل زندگی می‌کنند با ریشه‌کنی درختان، امکان رشد دوباره درختان را از بین می‌برند و پس از مدتی زراعت آن را به افراد دیگر فروخته و آنان نیز زمین‌هایی که در گذشته دارای جنگل‌های بکر بود را به ویلایی تبدیل می‌کنند که سالانه یک‌بار نیز به ویلایشان نمی‌آیند.

وی، تصریح کرد: در حال حاضر زمين‌خواري و تغيير كاربري در جنگل‌هاي شمال به شدت رو به گسترش است،اگر زماني جنگل‌هاي بلوط یا راش شمال كشور در دنيا معروف بود در حال حاضر همه قطع شده و به زراعت تبديل شده‌اند و ويلاسازي به شكل گسترده‌اي انجام مي‌شود.
قادری، افزود: اگر نوار ساحلي شمال را از آستارا تا گرگان در نظر بگيريم، توسعه صنعت، جاده‌ و ويلاسازي، جنگل جلگه‌اي شمال را نابود كرده و در حال حاضر جنگل شمال تنها در نوار بسيار باريكي در كوهستان‌هاي شمال وجود دارد.
به گزارش بصیرنیوز، تغییر کاربری اراضی و تبدیل آن به ویلا برای عموم جامعه ثمره‌ای ندارد، در این حالت حیات و زندگی را برای خود و همه موجودات زنده از بین می‌بریم. در این زمینه باید دلسوزانی در منابع طبیعی پیدا شوند که نظارت بر تخریب حاشیه جنگل‌ها را به طور جدی در دستور کار خود قرار دهند.