فریدونکناری‌ها میزبان شایسته کاروان امید
بصیر، تالاب فریدونکنار دلیلی برای حمله مجدد برخی افرادی که منافع خود را در این شهرستان از دست داده‌اند شده است، تالابی که به ظاهر بین‌المللی است و هر ساله در فصل سرما میزبان هزاران پرنده مهاجر از آن سوی دنیا است.
این تالاب که پذیرای تک درنای سیبری با نام «امید» است هر ساله از گردشگران و توریست از تمامی استان و حتی جهان میزبانی می‌کند و در فصل سرد پائیز و زمستان گرمای خاصی به این شهرستان می‌دهد.
تالاب فریدونکنار در زمین‌های کشاورزی این شهرستان ایجاد شده است به طوری که هر ساله پس از پایان فصل سخت کشت و کار کشاورزان نمونه فریدونکنار این پرندگان به آنجا مهاجرت می‌کنند.
اما چند وقتی است که برخی از مسئولان، رسانه‌ها و افراد معلوم‌الحال به دنبال تخریب چهره فریدونکنار این بار از راه زیست‌محیطی هستند و می‌خواهند از مردم این شهرستان چهره بسیار زشت و خشن متصور کنند.
اما این افراد یادشان رفته است که مردم فریدونکنار همان غواصانی هستند که در لشکر 25 کربلا حاضر شدند در اعماق رود اروند جان خود را برای اعتلای پرچم ایران اسلامی هدیه کنند، آنها یادشان رفته است که بصیرها و مجداراها در این شهرستان زندگی کرده‌اند و امروز مدال افتخار بر گردن فریدونکناری‌ها است.
از بین رفتن منافع برخی از افراد و گروه‌ها موجب شده است تا آنها یادشان برود فریدونکنار شهر چندین خانواده‌های 5 شهید و سه شهید است، آنها یادشان رفته است که مردم این شهرستان در تمامی صحنه‌های انقلاب اسلامی در صف نخست پیکار حاضر بودند و جان خود را برای سربلندی ایران اسلامی در کف دست خود گرفته‌اند.
این افراد با در نظر گرفتن منافع خود یادشان رفته که امام انقلاب این شهر را خطه مبارک نامید، آنها یادشان رفته است که ربیع‌نتاج‌ها اموال، دنیا و حتی حضور در تیم‌های ملی را برای دفاع از این خاک و میهن ترک کرده‌اند.
اما امروز چه شده است که برخی از افراد، رسانه‌ها و مسئولان برای دستیابی به منافع خود و برای تقابل افکارشان دست به قتل نام فریدونکنار بزرگ زده‌اند، فریدونکناری که تاریخ ایران اسلامی تمام قد برایش ایستاده است.
امروز چه شده است که برخی از کسانی که منافع خود را در خطر دیده‌اند حاضرند با قربانی کردن شرف مردم این شهرستان از آنان چهره‌ای کریح و خشن بسازند.
آنهایی که امروز دم از حفاظت محیط‌زیست می‌زنند آیا فراموش کرده‌اند که روزی مردم و مسئولان شهرستان و استان برای حراست و حفاظت از این پرندگان 10 ها تن گندم و دانه برایشان ریخته‌اند.
چطور آنها امروز حافظ محیط‌زیست شده‌اند و مردم این شهرستان را به قاتل این پرندگان تشبیه می‌کنند در حالیکه نمی‌دانند رزق و روزی خداوند در پهنای این کره خاکی بر اساس وعده الهی گسترده می‌شود.
فریدونکنار با ظرفیت بالای کشاورزی و صیادی امروز دارای پتانسیل‌های بسیار بالایی است، تولید و کشت برنج مرغوب طارم محلی از زمین‌های زراعی این شهرستان و صید انواع و اقسام ماهی از دریا این شهرستان را به برند ماهی و برنج معروف کرده است.
سوال اینجاست چطور می‌شود از دریای خداوند به عنوان رزق و روزی این مردم نام برد و صید ماهی در آن بدون اشکال باشد اما از نعمت الهی شکار که از سوی خداوند در زمین‌های کشاورزی بدون استفاده در 6 ماهه دوم سال نمی‌توان بهره برد.
قطعا آنها نمی‌دانند و در تخیل خود نیز حتی تصور نمی‌کنند که شکار پرنده آن هم به صورت سنتی و مجاز تامین کننده بخش مهمی از نیازهای خانواده‌های این شهرستان است، هیچ عقل سلیمی از شکار غیرمجاز حمایت و پشتیبانی نمی‌کند و حتی با آن به مقابله می‌پردازند اما شکار سنتی یک هنر است، هنری که نابخردان از آن بی‌بهره‌اند و تنها بر اساس منافع خود از آن نهی می‌کنند.
اما در این مجال نکته قابل تامل این است که همان مسئولانی و کسانی که امروز از این موضوع بسیار مهم نهی می‌کنند و با شارژ رسانه‌ای در سایت‌ها و روزنامه‌های مختلف به دنبال دست و پا کردن نام و چهره‌شدن در صفحه‌های مختلف جراید هستند زمانی‌که به فریدونکنار می‌آیند بر سر سفره مردم از این پرندگان تغذیه می‌کنند.
نمی‌دانم این برخورد و نگاه دوجانبه برای چیست اما خوب می‌دانم همان کسانی که امروز در حمایت ظاهری از محیط‌زیست نام و بزرگی فریدونکنار را زیر سوال می‌برند باید به دنبال راهی دیگر برای دستیابی به اهداف خود باشند چرا که «فریدونکنار بیدی نیست که با این بادها» بلرزد.
براستی اخر چرا؟؟!!!!