۷اسفند،حماسه ای که مظلوم و خاموش ماند

به گزارش بصیر، پس از پیروزی انقلاب، دشمنان قسم خورده ی نظام مقدس جمهوری اسلامی با کمک گرفتن از گروهک ها و سازمانهای مخالف با انقلاب سعی در ایجاد خدشه و ضربه زدن به نظام وحتی در مواردی براندازی را داشته اند، که یکی از بزرگترین این گروهک ها، سازمان چریک های فدائی خلق اقلیت بوده  که در کردستان حضور گسترده ای داشته است. در سال ۱۳۵۸به دنبال بروز اختلاف  در مرکزیت این سازمان، ۲تن از اعضای گروه به اسامی ربابه عباس زاده دهقانی معروف به اشرف دهقانی و محمدباقر حرمتی پور با انشعاب از این گروهک، گروه جدیدی به نام سازمان چریک هایی فدائی خلق اشرفی دهقانی را تشکیل دادند. از پاییز ۱۳۵۹تا بهار ۱۳۶۰فردی به نام عبد الرحیم صبوری از اعضای مرکزیت گروهک دهقان  به دنبال اختلافات تئوریک با اشرف، گروه جدیدی که بعد ها به ارتش رهایی بخش ایران معروف شد را تشکیل داد . این گروه که بیشتر به شاخه ی انشعابی گرهک کمونیستی اشرف دهقان معروف بوده است از جمله گروه های مارکسیستی – لنینیستی  معتقد به مشی مسلحانه  به شمار می رفت که به رهبری محمد باقر حرمتی پور  در شهریور ۱۳۶۰با مقادیری سلاح و مهمات  وارد مناطق جنگلی شمال شد؛ که البته مرکزیت این گروهک در تهران به عهده ی عبد الرحیم صبوری بوده و سازمان دهی عملیات در شمال به عهده محمد باقر حرمتی پور بوده است . این گروه در مدت حضوردر مازندران و جنگل، در گیری های مسلحانه ای در مناطق مختلف از جمله شهر هزار سنگر آمل نقاط مختلف سوادکوه در بخشی از نور، جاده قائمشهر-ساری و… داشته است،که در ادامه به یکی از مهمترین آنها اشاره خواهد شد.

در حالیکه سال ۱۳۶۰، با توجه به اینکه در اوایل جنگ تحمیلی قرار داشتیم و اقدامات تروریستی علیه انقلاب و کشور شدت گرفته بود، به نوعی سال التهاب و آشوب طلبی های منافقین کور دل نیز بوده است و این گروه مخالف هم برای  سوء استفاده از شرایط حاکم، دست به اقدامات متعددی زد و تلاشهای خود را بیشتر نمود؛ از این رو در تاریخ ۶بهمن همین سال با هدف انحراف ذهن مردم از میادین نبرد حق علیه باطل، ضربه زدن به انقلاب، تصرف شهر، تاثیر گذاری بر مردم و شهر های اطراف با این  تصور که مردم هم با آغاز حرکت به آنها یاری خواهند داد به شهر علم و فقاهت یعنی شهر آمل  حمله ور شدن که باحضور قوی، دلاورانه و شجاعت مثال زدنی مردم در صحنه مواجه شدند که به  مقابله با آنها پرداختند و ضمن دفاع از شهر هزار سنگر آمل، شکستی قطعی را به مهاجمانی که بیشتر نیروهایشان به هلاکت رسیده یا زخمی و اسیرگشته بودند، تحمیل کردند.

اما این پایان کار نبود و دشمنان قسم خورده ی انقلاب یک ماه بعد به دنبال تحقق بخشیدن به اهداف قبلی خود  و به امید جبران شکست و اعلام حضور و موجودیت بعد از عدم موفقیت در آمل و بدون درک ارتباط

معنوی و اعتقاد مردم با نظام و انقلاب و ایمان آنها، شهر شیرگاه را نقطه بعدی  هدف خود قرار دادند و در ساعت ۲۲:۲۵روز جمعه مورخه ۷/۱۲/۱۳۶۰با گروهی از نیروهای خود و با استفاده سلاحهای مختلف به حوزه مقاومت بسیج سپاه  شیرگاه  حمله کردند و با استفاده از نارنجک تفنگی درب ورودی را تخریب نموده  و با شکستن  نورافکن  ها و پرتاب نارنجک وارد سپاه شهر شدند و از اینجا در گیری مسلحانه ی با نیروهای بسیج آغاز شد که در ابتدا ۲تن از برادران بسیجی (شهید خسرو داودیان و شهید قربانعلی دوستعلی زاده) به شهادت رسیدند  و ۴نفر  از این برادران مجروح شدند، ولی در ادامه در حالی که تعدادی  از نیروهای دشمن هم زخمی شده بودند مردم شکست ناپذیر این خطه قهرمان  پرورکه با شنیدن صدای تیر اندازی به کوچه ها و خیابان ها  آمده بودند باشعارها و فریادهای توفنده الله اکبر – خمینی رهبر به سمت میدان شهر و سپاه حرکت کردند و با حضور پر صلابت و مقابله ی جانانه ی خود به مصاف آنها رفته و در درگیری که تقریبا ۴۵دقیقه  به طول انجامید ،  برخورد آشتی ناپذیرانه ای  با دشمن از خود به یادگار گذاشته و دشمنان هم که توانایی ادامه در گیری را در برابر مردم غیور و حامی ولایت را نداشته متواری گشته و فرار کردند.(البته در یک عملیاتی موفقیت آمیز در تاریخ ۴/۱/۱۳۶۱در جنگلهای سوادکوه توسط سپاه پاسداران عناصر اصلی این گروه از جمله حرمتی پور معدوم و مابقی متواری گشتند .این گروه بدلیل شرایط سخت حضور در جنگل در اواخر  سال ۱۳۶۱مجبور به ترک جنگل و عزیمت به کردستان گردید.)

این واقعه مثال خوبی برای تبین استراتژی خونبار و جنایتکارانه ی گروهک های محارب در مقابله ی نظامی با نظام جمهوری اسلامی  بوده و مقابله ی وسیع مردم شیرگاه و حماسه تاثیر گذار و تعیین کننده ی آنها در مقابله  با حضور خوشنت آمیز این گروهک محارب در شهر، در درجه اول عبرت بزرگی برای همه ی گروه های  مسلح  مستقر در جنگلهای شمال، و نقطه ی عطفی در بروز اختلافات درون تشکیلاتی آنها بوده و ثانیا نشان از  روحیه ارزشی، شهادت طلبانه و تابعیت اعتقادی از ولایت مطلقه فقیه در مردم شیرگاه  دارد.

وحال که دیار شیرگاه به شهرستان سوادکوه شمالی ارتقا یافت، امید می رود که مسولین امر و متولیان برگزاری این یادواره دقت داشته باشند که حماسه ۷اسفند و عبرتها و درس های آن محدود به یک یادواره نمی باشد، چرا که  این حماسه باید با خروج از گمنامی در کنار حماسه ی آمل به تاریخ مباهات و افتخارات انقلابی و اسلامی مردم مازندران  اضافه شود و مظلوم و مکتوم باقی بماند تا بتوانیم شاهد انتقال  ارزش های انقلاب به نسل جوان و آگاه و با بصیرت باشیم.