به امید تولدی دوباره!
بصیر/ به نوروز نزدیک و ثانیه شماری برای تحویل سال جدید، به هر گوشه و برزن که می نگریم جنب و جوش و تحرک همنوع به چشم می آید و خستگی رسدن پایان سال، انگار همین دیروز بود، آغاز سال 1392 هجری شمسی و به صدار درآمدن نقاره بارگاه مطهر و مقدس ثامن الائمه به گوش می رسید.
به گوشه ای نشستم و افکار هاج و واج و پریشانم با وجود خستگی یک سال پرکار و پرفراز و نشیب به تکاپو افتاده است، طبیعت مرده، تا چندی دیگر به اذن خداوند زنده خواهد شد و با شروعی دوباره حیاتی دیگر به خود خواهد گرفت.
درختان بی بار و برگ بار دگر لباس شکوفه ای خود را بر تن خواهد کردو بر سیمای عریان خود زینت می بخشند، زمین دوباره شکوفا خواهد شد و زشتی و پلشتی به زیبایی و طراوت مبدل خواهد گشت. بر سر سفره هایمان هفت سین خواهد درخشید که سبزه در آن نشان تغییر و تحول است، حال که پایان سال رسیده ایم شایسته است با پیروی از طبیعت خودمان را متحول کنیم.
به دنبال نیکی و شادی و طراوت باشیم و از بدی ها دوری کنیم، به همدیگر کمک کنیم و یاری رسان همدیگر باشیم، در شادی ها شریک و در غم ها غمخوار همدیگر باشیم. از تزویر، ریا و دورنگی و خیانت بپرهیزیم و به سمت شکوفایی قدم برداریم چون کوفیان، حسین و یارانش را تنها نگذاریم و یار و یاور رهبرمان باشیم.
مرد روزهای سخت باشیم و به دنبال ایجاد آرامش برای دیگران، نه آنکه آرامش دیگران را برای آسایش خود بر هم بزنیم، ثروت خود را برای دین و ایمانمان مصرف کنیم نه آنکه دین و ایمانمان را برای ثروت بفروشیم، برای سلامت نفس و افزایش قدرت ایمان خود بکوشیم و به مقابله با نفس اماره و شیطان و جنودش که در آخر الزمان جهان مملو شده از تبهکاران و شیاطین به پاخیزیم و در یک کلام آمده ایم تا با زندگی کردن معنا پیدا کنیم نه آنکه به هر قیمتی زندگی کنیم.
تا چشم بر هم بزنیم سال 93 هم می آید و به اتمام می رسد… در واقع هر روز که می گذرد یک روز از عمر ما کمتر می شود، سال بعد اگر در گوشه ای نشستیم و به افکار هاج و واج خود پناه بردیم، باشد که برای شکوفایی و سعادت دنیا و آخرت توشه ای عظیم آماده کرده باشیم تا شرمنده خودمان نشویم و به خود ظلمت نفسی نکرده باشیم. به امید تولدی دوباره!
