نگاهی به کارنامه کاری محمدرضا لطفی در موسیقی ایران

به گزارش بصیر به نقل از خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، اواخر سال گذشته بود که خبر بستری شدن محمدرضا لطفی در بیمارستان موجب نگرانی بسیاری از اهالی هنر شد. برای مقطع کوتاهی از بیمارستان مرخص شد اما بیماری او را رها نکرد، باز هم بستری شد. سرانجام محمدرضا لطفی امروز جمعه ۱۲ اردیبهشت ۱۳۹۳ در بیمارستان پارس چشم از جهان فروبست. لطفی رفت و موسیقی ایران را تنها گذاشت.

محمدرضا لطفی در سال ۱۳۲۵ در شهر گرگان به دنیا آمد. وی به‌مدت پنج سال در هنرستان موسیقی به آموختن موسیقی پرداخت و موسیقی را نزد استادانی چون علی‌اکبر شهنازی و حبیب‌الله صالحی فرا گرفت. پس از پایان هنرستان به دانشکده موسیقی راه یافت و به تکمیل آموخته‌هایش پرداخت. در این زمان از استادانی مانند نورعلی برومند، عبدالله دوامی، سعید هرمزی نیز بهره جست. محمدرضا لطفی در سال ۱۳۴۳ جایزه نخست موسیقی‌دانان جوان را نیز کسب کرد. در جشنواره موسیقی جشن هنر ۱۳۵۴ در شیراز به‌همراه محمدرضا شجریان و ناصر فرهنگ‌فر به اجرای راست پنج‌گاه پرداخت که بسیار مورد توجه قرار گرفت.

در اجرای ردیف آوازی توسط عبدالله دوامی با ساز تار وی را همراهی کرد. در سال ۱۳۵۳ به عضویت گروه علمی دانشکده موسیقی درآمد و در همین سال همکاری خود را با رادیو آغاز کرد. به‌مدت یک سال و نیم به‌عنوان مدیر گروه موسیقی دانشکده موسیقی هنرهای زیبای تهران به کار مشغول شد و پس از آن از این سمت استعفا کرد.

در سال ۱۳۵۴ گروه شیدا را راه‌اندازی کرد و به‌همراه گروه عارف به‌سرپرستی حسین علیزاده به بازخوانی و اجرای دوباره آثار گذشتگان پرداخت. کانون موسیقی چاووش را با همکاری هنرمندانی مثل حسین علیزاده، پرویز مشکاتیان و علی‌اکبر شکارچی راه‌اندازی کرد و طی یک فعالیت چشمگیر آثاری از این گروه به جای ماند که به‌گفتهٔ بسیاری از اساتید از بهترین کارهای موسیقی ایران به شمار می‌روند. پس از انحلال چاووش بعد از سفرهای زیادی که برای کنسرت به ایتالیا، فرانسه و آلمان کرد، در سال ۱۳۶۵ به آمریکا رفت. علاوه بر کنسرت‌های متعدد در سراسر آمریکا، مرکز فرهنگی هنری شیدا را در واشنگتن بنیان گذاشت.

از خوانندگانی که در این سال‌ها با او همکاری کرده‌اند می‌توان به محمدرضا شجریان، شهرام ناظری، هنگامه اخوان و محمد معتمدی اشاره کرد.

برخی از آثار منتشر شده از محمدرضا لطفی به این شرح است:

چاووش ۱-۱۰
راست پنج‌گاه
به‌یاد عارف (بیات ترک)
چهره به چهره (نوا)
سپیده (ماهور)
چشمه نوش (راست پنج‌گاه)
جان جان (سه‌گاه)
معمای هستی (شور)
عشق داند (ابوعطا)
رمز عشق (ماهور)
گریه بید (سه‌گاه ــ اصفهان)
قافله‌سالار (نوا ــ راست پنج‌گاه)
پرواز عشق (سه‌گاه ــ اصفهان)
خموشانه (ابوعطا‌ ــ بیات ترک ــ این قسمت با کمانچه اجرا شده است)
چهارگاه
به‌یاد درویش‌خان (تکنوازی سه‌تار، تنبک از ناصر فرهنگ‌فر، اجرای تصنیف از نصرالله ناصح‌پور)
یادواره استاد نورعلی برومند (گروه همنوازان شیدا، دستگاه شور)
همیشه در میان (بداهه‌نوازی تار و سه‌تار در شور و دشتی)
بال در بال (شعر و موسیقی با ه. ا. سایه)
تنها یک خاطره (بداهه‌نوازی تار و سنتور همراه با فرامرز پایور)
وطنم ایران (اجرای گروه همنوازان شیدا، ۱۳۸۷)
‌ای عاشقان (اجرای گروه همنوازان شیدا در بیات اصفهان، ۱۳۸۸)

انتهای پیام /*

 

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا