ترویج تجدد غربی در ایران، ارمغان بانیان دوم خرداد

به گزارش بصیر، بررسی واقعه‌ی دوم خرداد که در تاریخ سیاسی نظام اسلامی به عنوان ورود اصلاح طلبان به مقوله‌ی قدرت اجرایی کشور مورد نظر به نوبه‌ی خود از اهمیت فراوانی برخوردار می است، زیرا با استیلای اصلاح طلبان بر کشور بسیاری از آرمان ها و فضاهای فرهنگی کشور دچار تغییر و تحول شد، از این رو شناخت مطلوب از واقعیات گرایش ها  و اندیشه های بانیان دوم خرداد می تواند در مقوله‌ی عبرت آموزی از جریانات سیاسی کشور مفید واقع شود.

بدیهی است صاحبان گفتمان دوم خرداد و صاحبان مکتب اصلاحات با تقلید کورکورانه از غرب، در راستای تشکیل دولتی اروپایی در نظام اسلامی برآمدند، لذا تمام هم و غم مدعیان اصلاحات تشکیل دولتی در نظام اسلامی به مثابه‌ی یک دولت غربی با معیارهای لیبرالیستی در یک نظام غیرغربی و اسلامی است، لذا شعار توسعه‌ی سیاسی که از سوی اصلاح طلبان مطرح شد، با هدف پیاده سازی آرمان های غربی در نظام غیرغربی و اسلامی متمدن بوده که خطای این نوع رویکرد غیربومی از سوی اصلاح طلبان غرب گرا برای همگان آشکار است.

* روشنفکران غرب گرا؛ بازوی فکری اصلاح طلبان تندرو

باید اذعان داشت بازوان اصلی و کلیدی این هدف در دولت اصلاح طلبان توسط روشنفکران غرب زده و نیز شبه روشنفکران به اصطلاح دینی، کلید خورد که حاشیه ها، تبعات و اقدامات ضداعتقادی این نمونه جریانات شبه روشنفکری در ایجاد اغتشاشات براندازانه در کشور به ویژه آشوب های 1378 و فتنه‌ی 88 و رشد قارچ گونه‌ی روزنامه های زنجیره ای و اجاره ای و… برای مردم بابصیرت ایران محرز می باشد.

لذا روشنفکران غرب گرا و سکولار پایه گذار بسیاری از حوادث و وقایع ناهنجار در ایام استیلای اصلاح طلبان بر جامعه هستند زیرا اندک روشنفکرانی از حوزه و دانشگاه با ترویج آموزه های جامعه مدنی در راستای القای اندیشه‌ی غربی بر جامعه‌ی اسلامی اقدام کردند، از این رو روحانیت «روشنفکر محور» با پشت کردن به سنت و همراهی برخی روشنفکران دانشگاهی دین ستیز و حتی خوش رقصی برای وابستگان به نظام شاهنشاهی تجدد طلب، نقش غیرقابل انکار در تضعیف سنت و روحانیت در ایران از خود برجای گذاشتند که این اقدامات روشنفکر شبه دینی در راستای تحقق اهداف اپوزیسیون مخالف نظام اسلامی صورت پذیرفت.

* دوم خرداد؛ آغاز لیبرالیسم فرهنگی در کشور

همچنین باید اذعان کرد ارمغان دوم خرداد در کشور توسعه‌ی انحرافی رواج سوسیالیسم در نظام اسلامی بوده که با شعار احیای عدالت فرهنگی به وقوع پیوست.

جریانات سیاسی با شعار حمایت از شاکله های میان فرهنگی در واقع در راستای انتقال تجدد غربی و نابودی سنت در ایران گام برداشته اند که اتخاذ رویکرد غرب گرایانه‌ی افراطی در جامعه‌ی سنتی ایران به نوبه‌ی خود به عنوان بزرگ‌ترین ظلم فرهنگی در کشور مد نظر است که تبعات و پیامدهای این امر هم تاکنون دامن گیر فضای فرهنگی کشور شده؛ به نحوی که حتی با هشدارهای مقام معظم رهبری در عرصه‌ی فرهنگ، وزیر ارشاد اعتدالیون خود را ارائه دهنده‌ی راه نادرست ویژه خواران اصلاحات دوم خردادی معرفی می کند و اینچنین مهجوریت فرهنگ با سیاستگذاری منطبق بر لیبرالیسم فرهنگی جناب وزیر تشدید شد.

در اثبات مدعای مذکور و خط مشی انحرافی و سوسیالیسم محور دوران دوم خرداد می توان با نگاهی بر ابتذال گرایی سینمای سوسیالیستی دوم خرداد و تبدیل این نگاه سخیف و سطحی به مقوله ای ضدفرهنگی به وضوح تبعات تقلید کورکورانه از آموزه های غربی را دریافت، از این رو دوم خرداد در نظام اسلامی به عنوان شروعی دوباره بر تخریب فرهنگ اسلام ناب و رواج اسلام آمریکایی منطبق بر آمورزه های سکولاری غرب مورد نظر بوده که پیامدهای آن کماکان در فضای فرهنگی کشور در بی هویتی و خوش رقصی برخی از اصحاب فرهنگ و هنر متعلق به طیف سکولار و اصلاح طلبان تندرو برای اپوزیسیون خارجی قابل مشاهده است.

* کارگزاران تکنوکرات پدران معنوی اصلاح طلبان تندور

همچنین باید گفت دوم خرداد محصول عملکرد تکنوکرات‎های مسلمان است که با تقلید کورکورانه از عمل گرایی آمریکایی و در راستای بازسازی جنگ با مواجهات انفعالی همراه با واپس زدگی، فضای ارزش های انقلاب اسلامی را دچار تغییر و دگرگونی قرار دادند که این نوع رویکرد در قالب لیبرالیسم اقتصادی صورت پذیرفت، لذا دوم خرداد حلقه‌ی تکمیل یافته‌ی مدعیان توسعه‌ی اقتصادی است که با آغاز سیطره‌ی اصلاح طلبان بر عرصه‌ی اجرایی کشور و با شعار توسعه‌ی سیاسی، هنجارشکنی در جامعه را تسهیل کردند و مخالفت با ولایت فقیه و دمیدن بر طبل اسلام آمریکایی و تماس با رهبران فرهنگی و کارگزاران آنها با عوامل فرهنگی حکومت پهلوی و به ویژه زنده کردن شعائر دوران پهلوی از  قبیل گفت و گوی تمدن ها و فرهنگ ها (مربوط به دفتر فرهنگی پهلوی) بسترهای فکری شکل گیری مروجان شعار توسعه‌ی سیاسی را مهیا کردند.

در خاتمه باید بیان داشت، واقعه‌ی سیاسی دوم خرداد گر چه می توانست در نوع خود به عنوان نقطه‌ی عطف در اوج مشارکت و پویایی ملت ایران به شمار آید، لیکن با عملکرد نامطلوب دولتمردان اصلاح طلب و سکولار به تجربه‌ی ناموفق از شیوع مکاتب انحرافی جریانات سیاسی در نظام اسلامی  تبدیل شد لذا امید است دیگر احزاب سیاسی کشور با عبرت گیری از آسیب های و آفات موجود در دوران سیطره‌ی اصلاح طلبان که با بسیاری از ناهنجاری ها همراه شده در راستای خدمت به نظام اسلامی و تقویت مولفه های تمدنی و دینی این سرزمین اقدام کنند.

بلاغ