حماقت خوشبینی به سازمان های بین المللی

بصیر/ یکی از ارکان های اساسی و مهم سازمان ملل متحد که بسیاری از تصمیمات مهم بین المللی یا در آن گرفته می شود و یا به مجمع عمومی توصیه می گردد شورای امنیت است، شورایی که در اختیار 6 کشور محدود دنیا به عنوان اعضای اصلی است و این 6 کشور از قدرت بسیار بالایی برخوردارند و این قدرت به واسطه حق وتو به آنها داده شده است.

در حالیکه یکی از اصلی ترین وظایف سازمان های بین المللی و شورای امنیت جلوگیری از ایجاد تنش و جنگ در کشورهای جهان می باشد متاسفانه هر روز شاهد مرگ تعداد بسیار زیادی از افراد در جای جای این کره خاکی هستیم و آمار آنها روز به روز در حال افزایش است.

در گذشته بسیاری از کشورها به دستور پادشاهان مستبد خود به منظور کشورگشایی و افزایش قلمرو حکومتی خود اقدام به لشکرکشی و جنگ علیه کشورها می کردند و در این بین علاوه بر غارت، استعمار و تجاوز تعداد زیادی از مردم جهان به خاک و خون کشیده می شدند.

در این بین سیاست مداران اروپایی به همراه آمریکا برای جلوگیری از هرگونه حق کشی و به بیانی دیگر آزادی به دنبال تهیه و تدوین منشوری به نام حقوق بشر برآمدند، حقوق بشر برای اولین بار پس از جنگ جهانی دوم و با جنایات هولوکاست بر سر زبانها افتاد و در مجمع عمومی سازمان ملل متحد با تصویب اعلامیه جهانی حقوق بشر در پاریس به رسمیت شناخته شد.

اما متاسفانه این حقوق بشری دست مایه کشورهایی چون آمریکا، رژیم صهیونیستی و متحدینش برای دست یابی به منافعشان در خارج از مرز و بوم خود شده است و به بهانه آن به قتل و غارت، بی خانمانی و جنگ افروزی می پردازند و معترضین رفتارهای بی اساس و پلید خود را سرکوب می کند.

حقوق بشری که به پیشنهاد خود آنها و در سازمان بین المللی به تصویب رسیده است همواره مورد تعرض قرار می گیرد، اگر به بخشی از جنایات آمریکا که به بهانه حقوق بشر ایجاد شده اشاره کنیم می توانیم حملات شیمیایی و هسته ای به هیروشیما و ویتنام و آثار آن در بین نوزادان این کشور ها، نسل کشی مسلمانان در میانمار، غزه و فلسطین نام ببریم.

 آفریقای جنوبی به صحنه قتل و کشتار مسلمانان بدل گشته است و اوکراین و روسیه به نبردی سخت با یکدیگر محکوم شده اند که سقوط یک هواپیمای 298 نفری مالزیایی و مرگ تمام سرنشینان نتیجه آن است، زندانهای گوانتانامو و ابوقریب، جنگ 33 و 8 روزه علیه مردم لبنان، حمایت مادی و معنوی از گروه تکفیری داعش و هزاران جنایات دیگر تنها تکه ای از تضییع شدن حقوق بشر از سوی این ایادی استکبار است.

اما نکته جالب اینجاست آنها به بهانه های مختلف ایران را به نقض حقوق بشر محکوم می کنند و ما را یک تروریست بزرگ می نامند، حمایت از فقرا، مستضعفین، مسلمانان، درماندگان و آواره های ناشی از تخاصم، گزیده ای از این تفکرات انحرافی و هدف دار آنها علیه کشور ماست.

امروز در فلسطین اوضاع به حدی وخیم اعلام شده است که مسلمانان روزه دار نوار غزه با بمب و تانک افطار می کنند و با خون سحر را برای شروع روز دیگر آغاز می نمایند.

مسلمانان در این سرزمین اشغالی در شرایط نابسمانی قرار دارند و علاوه بر درد ویرانی و آوارگی سکوت مطلق مدعیان دموکراسی و حقوق بشری زخم عمیق تری این بار بر روح این افراد وارد کرده است، متاسفانه امروز تعدادی افراد هم در داخل و هم در خارج راه برون رفت از این مصیبت وارد شده به مردم بی دفاع فلسطین را سازمان ملل متحد و شورای امنیت می دانند، اما در اینجا چند سوال مطرح است، آیا این شورا که آمریکا، انگلیس و فرانسه که ید طولایی در تضییع حقوق افراد دارند و خود از حامیان رژیم منحوس صهیونیستی هستند مهر سکوت را از زبان خود بر خواهند داشت؟ آیا آنها می توانند مزدور و سگ استخوان نجس منطقه به تعبیر مقام معظم رهبری را از این حرکت بازدارند در حالیکه منافع اسرائیل در خطر خواهد افتاد؟

قطعا پاسخ این پرسش ها روشن است و بنابراین نباید به سازمان ملل آمریکایی دلخوش بود، سازمانی که تنها به منافع 6 کشور توجه می کند قطعا نمی تواند حامی ملت های دیگر به ویژه فلسطینی که بیش از 60 سال با یار وفادار غرب یعنی رژیم صهیونیستی در جنگ است باشد.

به هرحال به نظر می رسد سران کشورهای جهان به ویژه مسلمانان باید به فکر راه حلی برای این موضوع بسیار مهم باشند تا هرچه سریعتر جلوی رفتارهای احمقانه غرب به ویژه اسرائیل گرفته شود.