تلاش رسانه های غربی برای اختلاف افکنی میان علمای ایران و عراق
به گزارش بصیر به نقل از بلاغ، پایگاه اینترنتی المانیتور 21 ژوئیه 2014 (۳۰ تیر) در مقالهای به رویکرد متفاوت حوزههای علمیه نجف و قم در قبال بحران عراق پرداخت و نوشت: از زمان مطرح شدن ایده ولایت فقیه، نجف و قم در مواجهه با امور سیاسی عمومی شیعیان، رویکردهای متفاوتی داشتهاند. اگرچه این ایده را نخستینبار آیتالله خمینی، بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران، در نجف مطرح کرد؛ اما مورد استقبال حوزه شیعه قرار نگرفت.
در نهایت، آیتالله خمینی پس از پیروزی انقلاب اسلامی این ایده را به اجرا گذاشت که با استقبال حوزه علمیه قم نیز مواجه شد. دوره پس از 2003 چالش بزرگی برای حوزههای علمیه نجف و قم بود که طی آن، میان آنها در مورد نحوه مواجهه با امور سیاسی عراق رقابت به وجود آمد.
حوزه قم تمایل داشت دیدگاه سیاسی ـ مذهبی خود در ایران را در مورد اوضاع عراق به کار ببندد، در حالی که حوزه نجف دیدگاه متفاوتی داشت که مبتنی بر تنوع گستردهتر مذهبی و قومی بود. بنابراین، داشتن دیدگاه محدود شیعی در مورد عراق را ناممکن میدانست.
در ادامه مقاله آمده است: حوزه نجف در مورد ایجاد حکومتی مدنی و فراگیر، نگاهی مثبت داشت. از یک سو حوزه قم تنها تهدید آمریکا علیه منافع ایران را در عراق میدید و از سوی دیگر اکثریت شیعه را مبنای دیدگاههای سیاسی خود قرار میداد.
مطابق این دیدگاه، تهدید آمریکا باید ریشهکن میشد و قدرت شیعیان نیز باید تحت مدیریت ایران قرار میگرفت.
این اختلاف دیدگاه طی بحران اخیر عراق ظهور کرد. آیتالله سیستانی فتوایی در مورد حمایت تمام گروههای قومی و مذهبی از ارتش علیه تروریستها صادر کرد و در عین حال، بارها بر ضرورت ممنوعیت فعالیت شبهنظامیان و گروههای نظامی غیررسمی تأکید کرد.
وی هرگز از واژه شیعیان و یا مفاهیم مرتبط با تشیع استفاده نکرد. در عین حال، حوزه قم بر شیعیان و گسترش تشیع در عراق تمرکز کرده که مبتنی بر دیدگاه ایدئولوژیک فرقهگرایانه است.
در پایان مقاله آمده است: آیتالله مکارم شیرازی با صدور فتوای جهاد در 23 ژوئن، رویکردی متفاوت با آیتالله سیستانی برگزید و وضعیت عراق را به وضعیت سوریه پیوند داد تا جبههای فراگیر بر اساس کشمکش فرقهای شکل دهد و همسو با دیدگاه دولت ایران به اتهامزنی علیه آمریکا و کشورهای عربی در مورد بحران عراق اقدام کرد.
در فضایی مشابه، آیتالله هاشمی شاهرودی که پس از انقلاب اسلامی از نجف به ایران مهاجرت کرد، بیانیهای طولانی صادر کرد و متذکر شد که بحران عراق سه محور دارد: آمریکا و اسرائیل [رژیم صهیونیستی]؛ کشورهای عربی و سایر وفاداران به آمریکا بهویژه عربستان سعودی، قطر و ترکیه و حکومت اقلیم کردستان عراق که مناطق مورد مناقشه عراق پس از حمله داعش را به دست گرفته است. همچنین وی اقدامات شبهنظامیان شیعه مانند سپاه بدر را که مدیریت اقدامات نظامی در جنگ با گروههای مسلح سنی را برعهده دارد، ستود.
به گزارش بلاغ، نوشتههایی مانند یادداشت فوق که این روزها کموبیش در برخی رسانههای بیگانه مشاهده میشود، بیانگر موفقیت روحانیت عراق و روحانیت ایران در برخورد با دسیسه برنامهریزی شده گروهک تکفیری ـ بعثی داعش است.
حمایت یکپارچه روحانیان برجسته ایران از فتوای آیتالله سیستانی در برخورد با داعش تکفیری و ستودن این اقدام هوشمندانه که در راستای مصالح عراق و جهان اسلام بود و موجب ضربات سنگین به داعش تکفیری ـ بعثی و حامیانش شد، خشم دشمنان را آنچنان برانگیخت که به نوشتن مطالبی از این دست روی آوردند و برای تخریب رفتار آگاهانه و بابصیرت روحانیان ایران و عراق، به این بزرگواران نسبتهایی دادند که در ذهن و اندیشه آنها راه ندارد اما عبارات کلیدی این ناخرسندها است؛ مانند این عبارت که به آیتالله شاهرودی نسبت دادند: «وی (آیتالله شاهرودی) اقدامات شبهنظامیان شیعه مانند سپاه بدر را که مدیریت اقدامات نظامی در جنگ با گروههای مسلح سنی را برعهده دارد، ستود.» «گروهای مسلح سنی» عبارتی است که نویسنده، خود آن را حسابشده به آیتالله شاهرودی نسبت داده و آن را بهجای عبارت «گروههای تکفیری» نشانده است.