و رها گشتن از این” عشق” اگر امکان داشت
بصیر/
و رها گشتن از این” عشق” اگر امکان داشت
بیستون خاطره می ماند ،… و مجنون جان داشت
تو سفر کردی و من هیچ نمی دانستم
آسمان این همه در پشت سرت باران داشت
کار فرهاد نبود این همه کندن از کوه
او به نیروی دل عاشق خود ایمان داشت
حال ما حال بهاریست که فروردینش
نچشیده است نسیمی و فقط طوفان داشت
مهر اگر مهر کمی داشت چرا این همه برگ
میل تقدیم شدن در وسط آبان داشت؟
سنگ بر سنگ دگر بند نمی شد ..آری
چو رها گشتن از این “عشق” اگر امکان داشت
سید مجتبی ربیع نتاج – ۱۳۹۳٫۰۵٫۲۶
