لجام گسیختگی غرب و خوشبینی مردان دیپلماسی کشور
بصیر، امروز در حالی جهانیان از ایران به عنوان قدرت اول منطقه نام می برند که به گفته کارشناسان و سران غربی این کشور حل کننده تمامی معادلات منطقه است و نقش کشورمان را در ایجاد فضایی آرام در خاورمیانه بسیار پررنگ می دانند.
تمامی این تحرکاتی که امروز استکبار در اطراف نقشه جغرافیایی ایران چه در افغانستان و پاکستان و چه در سوریه و عراق با تولید گروهک های متفاوت در حال انجام دادن است فقط به دلیل دستیابی به رگ خواب جمهوری اسلامی ایران و جلوگیری از ادامه فعالیت ها و ارسال فرهنگ ناب انقلاب به دنیا و به ویژه منطقه است.
غرب، روزی در افغانستان و پاکستان با ایجاد گروهک های تروریستی طالبان و القاعده که البته بعدها از کنترل آنها خارج گردید به دنبال رسیدن به مرزهای ایران برای ضربه زدن به این نظام بوده که با هوشیاری مردم کشور به رهبری مقام عظمای ولایت و بیداری سربازان گمنام امام زمان به نتیجه نرسید و در این بین عزت و اقتدار کشور افزایش یافت.
روزی دیگر گروهک های تروریستی چون جیش العدل به سرکردگی مزدور آمریکایی عبدالمالک ریگی در جنوب شرقی کشور دست به قتل و غارت به منظور ایجاد رعب و وحشت در بین مردم مسلمان کشور و ایجاد تفرقه و دوری اهل تسنن و شیعیان زدند و بازهم مهر ناکامی بر پیشانی آنها کوبیده شد.
امروز هم غرب به کمک گروهکی چون داعش می خواهد به این نظام که در طول بیش از 30 سال نشان داد از هیچ قدرتی نمی ترسد و خود با اقتدار بر جهان اسلام و به ویژه خاورمیانه حکمرانی می کند ضربه بزند، در واقع از داعش به عنوان دروازه ای برای حمله به سوریه و عراق که هم مرز با کشور ایران هستند حمله کند و نبض منطقه را در دست بگیرند و البته از این کارشان به هدفی مهم چون سرکوب کردن کشورهایی که رئیس جمهورهایشان رابطه بسیار خوبی با دیپلماسی ایران دارند می رسند و آن وقت است که به راحتی می تواند به جمهوری اسلامی ایران دسترسی داشته باشند و البته قاعدتا باز هم ناکام مانده اند.
اما آنچه امروز باید بیشتر از این تحولات نظامی مورد توجه قرار گیرد نوع دیپلماسی سیاسی وزارت خارجه کشور و دولت در مناسبت های جهانی و نحوه برخورد با سران کشورهای دیگر باشد.
دیگر همه ما بدان واقفیم که غرب و دوستان نزدیکش چون انگلستان و فرانسه قابل اعتماد نیستند و نمونه بارز آن مذاکرات هسته ای است.
سران دیپلماسی ما هم باید دیگر به این نتیجه رسیده باشند که نشستن پای میز مذاکرات برای عزت و اقتدار ایران خدشه آفرین است و با این کشورها نمی توان از راه مصالحه وارد میدان عمل شد چرا که آنها اصلا به دنبال توافق هسته ای با ایران نیستند و می خواهند عزت کشور را به زیر سوال ببرند، عزتی که پس از انقلاب اسلامی و جنگ 8 ساله عراق علیه ایران برای کشورمان بدست آمد و خونهای بی شماری از جوانان این مرز و بوم ریخته شد، جانبازهای زیادی تقدیم انقلاب شد و خانه های فراوانی ویران گردید.
مردان وزارت خارجه و دولت باید بدانند اینان همان کسانی هستند که با شعار جنگ علیه ایران در کشورهای خود به دنبال تبلیغ برای رسیدن به مسند ریاست جمهوری اند و کشور ما را یک خطر بزرگ برای رسیدن به منافع خود می دانند.
در دیدار اخیر دولت ایران و انگلستان، همه ما شاهد بی ادبی کامرون نخست وزیر انگلستان بودیم و این امر نشان دهنده این موضوع می باشد که آنها اصلا با مذاکرات و نتایج آن کاری ندارند، آنها می خواهند اقتدار و عزت نفس را در مردان ما از بین ببرند و نمی دانم که چرا مردان دیپلماسی کشورمان هنوز امیدوار به حل شرایط موجود کشور با رفع موانع و مشکلات بیرونی هستند.
البته دوگانگی دولتمردان نیز در افزایش بی ادبی و اهانت غرب نیز بی تاثیر نبوده است.عدم پاسخی قاطعانه به فعالیت های مرموزانه آنها و محکوم نمودن غرب تنها با یک ادبیات لجام گسیخته یکی از مهمترین عواملی است که آنها در این دوره یکساله عمر دولت، بارها و بارها علیه نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران به کار برده اند.
با این حال با توجه به اینکه مقام عظمای ولایت تاکید دارند تا از این دولت حمایت شود ما هم پا در رکاب رهبری می نهیم و امیدواریم با تدبیر دولت امید سرافراز از امور خارج شود.