غفلت در معرفی فرهنگ بومی فریدونکنار/ لزوم میدان‌داری فرهنگی در قم مازندران
بصیر، فرهنگ، مقوله بسیار مهمی است که مقام معظم رهبری بارها بر آن تاکید کرده‌اند، یکی از مقدس‌ترین و پرارزش‌ترین اعمال و مسئولیت‌ها در مکتب تربیتی اسلام، کار فرهنگی و احساس مسئولیت نسبت به اخلاق، اعتقادات، افکار و رفتار جامعه است، در واقع می‌توان چنین گفت که در نظام مهندسی کشور، فرهنگ ستون خیمه مدیریتی کشور است.
باز هم به فرموده مقام معظم رهبری رجوع می‌کنیم، ایشان می‌فرمایند«فرهنگ مانند روحی است که در کالبد همه فعالیت‌های گوناگون کلان کشوری حضور و جریان دارد، فرهنگ جهت‌دهنده به تصمیم‌های کلان کشور است، شکل‌دهنده به ذهن و رفتار جامعه است و …»
قرآن کریم نیز در مرود اهمیت فرهنگ می‌فرماید«و هرکسی نفسی را حیات بخشد و زنده گرداند، گویی همه مردمان را زنده گردانیده است.»
اما آنچه که به وضوح در جامعه قابل مشاهده و لمس به نظر می‌رسد، تهاجم بسیار وسیع دشمن در این زمینه است، دشمنی که از راه‌های سخت‌افزاری و نظامی نتوانسته به موفقیت دست یابد، مهم‌ترین راه را حمله به فرهنگ دانسته و به دنبال استهاله فرهنگی جمعیت کشور به ویژه جوانان است و در بحث‌های متفاوت جنگ‌نرم ورود پیدا کرده و فعالیت می‌کند.
این دشمن قسم خورده در هرجایی که استعداد تغییر فرهنگ اسلامی و ناب محمدی(ص) را ببیند اقدام به عمل می‌کند و با قدرت در آن وارد می‌شود، شهرستان فریدونکنار نیز از این مورد بی‌بهره نمانده است.
فریدونکنار، شهرستانی است که از مواهب الهی چون شالیزارهای برنج، آب و هوای معتدل، سواحل بکر و دریای مازندران بهره می‌برد که هر ساله در ایام‌های مختلف میزبان مسافران و گردشگران است.
با توجه به ورود مسافر و خرده فرهنگ‌های مختلف از جای جای ایران اسلامی، همواره در این روزهای خاص، فرهنگ در فریدونکنار رنگ و بوی دیگری به خود می‌گیرد.
اینکه مسافر و توریست به این شهرستان وارد می‌شود جای خوشحالی و مباهات است اما برخی رفتارهای نابهنجار و ناشایست از سوی مسافران و بعضا افراد بومی غیر قابل تامل و تحمل است.
نبود برنامه فرهنگی در خور شان این شهرستان و کمبود فضا برای معرفی فرهنگ بومی فریدونکنار، مهم‌ترین مشکلی است که امروز در این شهرستان پدیدار شد.
در واقع، فریدونکناری‌ها فقط به دنبال میزبانی فیزیکی و مناسب برای مهمان‌ها هستند که البته این امر قابل ستایش است اما همچون سال‌های گذشته نقش کمرنگ معرفی فرهنگ بومی از سوی مسئولان همچنان معضلی است که غیرقابل حل باقی مانده است.
سواحل از ناهنجاری‌هایی که به خود می‌بیند رنج می‌برد و شاید بسیاری از خانواده‌ها به دلیل حضور برخی افراد حرمت‌شکن قید رفتن به ساحل را می‌زنند و در خانه‌هایشان می‌مانند.
در حالیکه باید تمامی آحاد جامعه از مواهب الهی نهایت بهره را ببرند و همه اقشار جامعه از آن استفاده کنند، متاسفانه بعضی‌ها که به فریدونکنار می‌آیند این شهرستان را با منطقه آزاد اشتباه می‌گیرند و مواهب الهی در این شهرستان جولانگاه عده‌ای خاص شده که تا حدودی شئونات الهی را رعایت نمی‌کنند و موازین اخلاقی را زیر پا می‌گذارند.
البته حضور در ساحل تمام ناهنجاری‌های ایجاد شده در فریدونکنار نیست، کشف حجاب، حضور جلف و زننده برخی زنان و مردان در خیابان‌ها و بازارها، شادی‌های کاذب! و ناموزون و غیره از جمله این مواردها است.
در حالی که فریدونکنار به قم مازندران معروف است و البته این نوع ناهنجاری‌ها در شهرهای همسایه نیز بسیار بیشتر است، اما باید همه در راه ترویج دینی اسلامی خود، میدان‌دار فرهنگی باشیم و در این راه با قوت ورود پیدا کنیم.
تمامی ما موظفیم تا از دستاوردهای انقلاب اسلامی صیانت کنیم و در ایجاد روحیه دفاع از انقلاب اسلامی و فرهنگ دینی همه ما مسئولیم و نباید نسبت به این امر حیاتی کوتاهی کنیم.
به نظر نگارنده برگزاری دائمی برنامه‌های فرهنگی سالم‌سازی سواحل می‌تواند در ترویج فرهنگ بومی بسیار حیاتی باشد تا در سواحل علاوه بر ایجاد فضایی که همه سلیقه‌ها بتوانند از این مواهب استفاده کنند سبک زندگی اسلامی را نیز ترویج دهیم و با توجه به اینکه خرده فرهنگ‌های متفاوت وارد این شهرستان توریست‌پذیر می شود این کار می تواند بسیار تاثیر گذار باشد.
