یلدایی با بوی بهشت و امتحانی دیگر

بصیر، شب یلدا یا شب چلّه یکی از جشن‌های کهن ایرانی است.در این جشن، طی شدن بلندترین شب سال در نیمکره شمالی گرامی داشته می‌شود. چله و جشن‌هایی که در این شب برگزار می‌شود، یک سنت باستانی است. مردم روزگاران دور و گذشته، که کشاورزی، بنیان زندگی آنان را تشکیل می‌داد و در طول سال با سپری شدن فصل‌ها و تضادهای طبیعی خوی داشتند، بر اثر تجربه و گذشت زمان توانستند کارها و فعالیت‌های خود را با گردش خورشید و تغییر فصول و بلندی و کوتاهی روز و شب و جهت و حرکت و قرار ستارگان تنظیم کنند.

در مازندران نیز از گذشته تا به حال شب یلدا بسیار با اهمیت و گرامی داشته می‌شود. در این شب همه مردم به خانه پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌ها رفته و علاوه بر دورهم‌نشینی و خواندن فال حافظ و فردوسی‌ به خوردن تنقلات و میوه جات خصوصا انار و هندوانه و ازگیل می‌پردازند و با خوردن و نوشیدن و شنیدن صحبت‌ها و داستان‌های بزرگترها، شب را به صبح می‌رسانند و معتقدند که صبح بعد از یلدا روز پیروزی خورشید بر سیاهی و تاریکی‌ها است.

اما یلدای امسال با ادوار گذشته تفاوت بسیار زیادی دارد و دیگر عطر و بوی میوه جات و آجیل جای خود را به عطر معنوی و دلربای حسینی داده است.

اربعین حسینی، جویبار همیشه جاری عاشورا، روز شهادت حماسه‌سازان، روز زیارت مرقد عاشورا‌سازان است. عاشورا، خروش و جوشش خون پرتلاطم حسین(ع) و یاران باوفایش است و اربعین، این روز به یاد ماندنی در اذهان تاریخ بازگشت این فریاد ظلمت شکن است.

اربعین، آغاز و پایان یک مصیبت نیست؛ بلکه چله عارفانه تشیع سرخ علوی و حسینی است، روزی است که عشق اباعبدالله در دل‌های مومنان به اوج خود می رسد.

اربعین روز ظلم ستیزی و دوری جستن از استکبار جهانی است و امروز که ما در آستانه جهانی شدن دین اسلام و بهار عربی و بیداری اسلامی قرار داریم ، فریاد هیهات من الذله را هرچه رساتر فریاد خواهیم زد.

آری، اربعین روزی پیام‌رسان است، پیام پیمان و دوستی و اخوت با برادران به خون کشیده شده خود در جای جای این نظام هستی و روز به انفعال در آمدن استکبار و به زانو درآمدن شمرها و یزیدیان زمانه.

باید مواظب بود، باید مواظب بود در حالیکه هنوز هم زینب از داغ برادر و برادرزاده ها و خویشان و بنی هاشم گیسوان از هم میدرد و به خاک و خون می گرید نباید با غفلت و سهل انگاری در حالی که فقط چند روز از اربعین گذشته است، این روز عزیز که به فرموده امام صادق (ع) (آسمان چهل روز بر حسین خون گریه کرد) که برحسب تصادف یا امتحان با یلدا یکی از جشن های باستانی تقارن پیدا کرده دل آل‌الله را به درد آورده و در غم از دست دادن حسین (ع) زینب را تنها بگذاریم و به شادی و پای‌کوبی بپردازیم.

چهل روز گذشت، اگر تا به امروز که دیگر حسین بن علی (ع) در بین ما نیست و ناجوانمردانه از سوی لشکر کفر به شهادت رسید مراعات نکرده ایم و همه چیز را در گیر و دار دنیا به دست فراموشی سپرده ایم، بیائیم و در این شب چله که مصادف شده است با چهلمین روز درگذشت مبین حق و سید جوانان اهل بهشت، در اهداف قیام آن حضرت تفکر کنیم و جزو هدایت شدگان مکتب عشق حسینی باشیم.انشاالله