یک‌بار برای همیشه؟!
بصیر، روز گذشته سیزده نفر از نمایندگان مجلس شورای اسلامی در نامه‌ای به رئیس‌جمهور، درباره ادامه فعالیت مسئولان دوتابعیتی شاغل در دولت یازدهم، به دکتر روحانی تذکر دادند.
در نامه نمایندگان به رئیس‌جمهور آمده است: «همان‌طور که مستحضرید، طبق قانون، به‌کارگیری افراد دوتابعیتی در مناصب دولتی جایز نیست، لیکن متأسفانه شاهد هستیم یکی از مسئولان ارشد دفتر جناب‌عالی دارای تابعیت مضاعف از کشور آمریکا است… دولت یازدهم نیز بهتر است برای دچار نشدن به حاشیه‌های افراد دوتابعیتی، نسبت خود را با مسئولان و مدیران دارای تابعیت مضاعف روشن کرده و برای حل تبعات منفی حاصل از فعالیت آنها و یا برکناری‌شان چاره‌ای بیندیشد.»
شروع نامه نمایندگان، روشن، محکم و متقن است، اما به‌نظر می‌رسد پایان آن با تعارف و مجامله آمیخته شده است.
اگرچه همین مقدار هم بر خواسته قانونی آنها دلالت دارد اما هر نوع مطالبه برای رعایت و عمل به مر قانون باید در عین احترام، بسیار صریح و دقیق باشد.
هنوز خاطره خاوری از ذهن مردم زدوده نشده است، فردی که با ادعای خدمت به جمهوری اسلامی ایران با تابعیت ایرانی – کانادایی، از کانادا به ایران آمد و در جریان اختلاس سه‌هزار میلیارد تومانی، به جعبه سیاه این اختلاس شهرت یافت و به کانادا گریخت و با وجود تلاش‌های فراوان قوه قضائیه، کشور کانادا به بهانه تابعیت کانادایی وی، از استردادش به ایران خودداری می‌کند.
وجود یک مسئول دوتابعیتی به نام خاوری، برای همه تاریخ سیاسی، اقتصادی و امنیتی ایران کافی است و برای لمس پیامدهای منفی چنین اشتباهی به نفر دوم و سوم و… نیاز نیست، قانون نیز به همین سبب به‌کارگیری آنها را در مناصب دولتی ممنوع کرده است.
بلاغ
