آیت‌الله یزدی از انتقاد جدی به خاتمی و هاشمی و پشیمانی از احمدی‌نژاد تا روزه سکوت در قبال دولت روحانی
به گزارش بصیر به نقل از نامه نیوز، این روزها قم، دو یزدی متفاوت را به خود می‌بیند. یکی آیت الله مصباح یزدی که تبدیل به منتقد شماره یک دولت یازدهم شده است و دیگری آیت الله محمد یزدی که این روزها روزه سکوت گرفته است و کمتر سخن می‌گوید. رئیس موسسه امام خمینی در حال بازگشت به روزهای فعال خود در عرصه سیاست است یعنی سال‌های دهه 70 که نقش خنثی کننده تئوری‌های اصلاحات را در نمازجمعه بازی می‌کرد اما آیت‌الله محمد یزدی، این روزها فضای جدیدی را در زندگی سیاسی خود تجربه می‌کند و آنهم سکوت درباره شرایط کشور است.
بسیاری او را « شیخ معترض» می‌نامند، روحانی که از منتقدان جدی هاشمی رفسنجانی و سید محمد خاتمی بود و نقدهای جدی به محمود احمدی نژاد داشت، اما این روزها در قِبل دولت جدید ایران سکوت کرده است، سکوت معناداری که هنوز علت آن مشخص نشده است.
هنوز بسیاری از فعالان سیاسی خطبه‌های آتشین رئیس جامعه مدرسین حوزه علمیه قم را در انتقاد از دولت سازندگی و دولت اصلاحات فراموش نکرده‌اند. خطبه‌هایی که تبدیل به تیتر اصلی رسانه‌های نوشتاری آن زمان ایران می‌شد و مسئولان وقت را وادار به پاسخ گویی می‌کرد.
انتخابات سال 84 و تلاش آیت‌الله یزدی برای پیروزی احمدی نژاد در انتخابات در مقابل هاشمی رفسنجانی، دوران جدید حیات سیاسی آیت‌الله را رقم زد. آیت الله محمد یزدی که از پیروزی انقلاب در متن این حرکت عظیم قرار داشت و هم نمایندگی در قوه مققنه را تجربه کرده بود و هم ریاست قوه قضائیه را، بعد از سال 84 ترجیح داد به دنیای علمی و حوزه بازگردد و فعالیت رسمی خود را در جامعه مدرسین حوزه علمیه قم آغاز کرد. آیت‌الله یزدی بعد از ترک قوه‌قضائیه کمتر در محافل حاضر شد. او در جامعه مدرسین حوزه علمیه قم بیشتر مواضع سیاسی خود را طرح می‌کرد.
دو گانه یزدی – هاشمی
رئیس جامعه مدرسین، از منتقدان جدی آیت‌الله هاشمی رفسنجانی در تاریخ سیاسی جمهوری اسلامی است. که سال‌ها زمینه دوگانه « هاشمی – یزدی» را فراهم کرد. همانطور که خود او گفته است نتوانسته نسبت به مواضع هاشمی خود را قانع کند و به همین علت به انتقاد از تصمیمات این سیاستمدار کهنه کار ایرانی می‌پردازد. سال 88 و حوادث انتخابات ریاست جمهوری دهم، آتشی بود بر هیزم این اختلاف و کار به جایی رسید که آیت‌الله اعلام کند، هاشمی با سخنان خود به رهبری توهین کرده است.
نایب رئیس سابق مجلس شورای اسلامی در دیدار با مدیران ارشد صداوسیما در سال 88 گفت:«شما اگر می‌خواهی صحبت کنی، نظام را تثبیت کن و سلیقه شخصی را در این مسائل دخالت نده. معتقدم سخنان هاشمی از سه پلو هم گذشته است. هاشمی در دیدار اخیرش می‌گوید«رهبری را فرد اصلح برای حل مشکلات می‌دانم»، به نظر من سخنان هاشمی خطاب به رهبری جسارت به ایشان بود. آقای هاشمی در واقع به رهبری توهین کرد. مجلس خبرگان رهبری آیت‌الله خامنه‌ای را برای رهبری نظام اسلامی انتخاب کرده است و مردم نیز بارها از مواضع روشنگرانه رهبری تقدیر کرده‌اند؛ مانند ایشان در کشور وجود ندارد که 20 سال در برابر مشکلات ایستادگی کرده و آنها را حل کرده‌اند.»
بیان این سخنان کافی بود تا هاشمی هم وارد این بازی شود و یزدی را تهدید به بیان ناگفته‌ها کند. آیت‌الله در دیدار با اساتید علوم سیاسی دانشگاه‌های قم گفت:« درمورد سخنان اخیر آقای یزدی همانگونه که قبلا هم گفتم جوابم تاکنون به سخنان توام با عصبانیت و غرض‌آلود ایشان سلام بوده است، ولی با صحبت‌های دیروز ایشان و اطلاعات رسیده، این بار بوی توطئه به مشام می‌رسد و درباره مسائل ایشان در زمان امام راحل و درجلسه انتخاب رهبری بعد از ارتحال امام و درقوه قضاییه به صورت کتبی مطالبی را گوشزد خواهم کرد.» بعد از این سخنان و با میانجیگری برخی از اعضای جامعه مدرسین و مجلس خبرگان رهبری، میان این دو آیت‌الله آتش بس اعلام شود تا رازهای مگو همچنان سر به مهر باقی بماند.
برخلاف خاتمی و هاشمی، آیت الله یزدی رابطه خوبی با محمود احمدی نژاد داشت. دوران چهارساله ریاست احمدی نژاد در دولت نهم با حمایت‌های آیت‌الله یزدی همراه بود و آیت‌الله نقش حامی اصلی رئیس جمهور در جامعه مدرسین حوزه علمیه را به عهده داشت.
در دوره دهم انتخابات ریاست جمهوری، آیت الله یزدی برای حمایت تمام قد از احمدی نژاد در مقابل موسوی وارد انتخابات شد و وجود آنکه جامعه روحانیت مبارز درباره کاندیدای خاص به نتیجه نرسیده بود، اما در نهایت آیت‌الله یزدی اعلام کرد که احمدی‌نژاد کاندیدای مورد حمایت آنهاست.
مشایی عامل اختلاف آیت‌الله با احمدی نژاد
نقش حمایتی آیت‌الله یزدی از احمدی نژاد بعد از انتخابات سال 88 نیز ادامه داشت تا زمان معرفی مشایی به عنوان معاون اول رئیس جمهور. آیت الله محمد یزدی رئیس جامعه مدرسین حوزه علمیه قم در پاسخ به سؤالی در خصوص ارتقاء جایگاه مشایی توسط رئیس جمهور و نظر مخالف دلسوزان و مراجع کشور نسبت به این شخص در آن سال گفت: «در این خصوص تذکراتی به آقای رئیس جمهور داده شده است و باز هم باید به ایشان تذکر داد شود منتهی ایشان امر و نهی را تنها در خصوص مقام معظم رهبری می‌دانند و در غیر مقام رهبری امر نهی را قبول ندارند. اما نصیحت، موعظه و پیشنهاد را می‌پذیرند.»
وی تصریح کرد: بنده به همراه جمعی از دوستان نیز مستقیما با آقای رئیس جمهور در این خصوص صحبت کردیم و گفتیم افرادی که روی آنان حساسیت وجود دارد و یا ممکن است در افکار عمومی مقبولیت نداشته باشند باید این‌ها رعایت شود.
رئیس جامعه مدرسین در این میان به انتقاد از عملکرد و سخنان اسفندیار رحیم مشایی پرداخت و گفت: می‌دانیم مقصود کسانی که رسما به مراجع توهین می‌کنند و درباره موسیقی اظهار نظر می‌نمایند چیست، ما می‌دانیم که چرا شورای ایرانیان مقیم خارج را راه انداختند چون می‌خواستند مکتب ایرانی درست کرده و آن را در مقابل مکتب اسلامی علم کنند.
اما ماجرای 11 روز خانه نشینی رئیس جمهور بعد از بازگشت وزیر اطلاعات با حکم رهبرمعظم انقلاب رابطه دولت با یکی از مهم‌ترین حامیانش را وارد مرحله جدیدی کرد.
رئیس سابق قوه قضائیه برای پایان دادن به این ماجرا پرحاشیه به دیدار رئیس جمهور رفت و ماجرای آن دیدار را اینگونه روایت کرد: «آقای دکتر من واقعا نگران هستم. شما خدمات زیادی به این کشور داشته‌اید و پرتلاش بوده و هستید، نگرانم که ختم این پرونده با رودررویی و درگیری با رهبری ختم شود. این واقعا شایسته نیست و حیف خدمات شماست. در اواخر صحبت‌هایمان بود که من گفتم: خدا می‌داند که من آمده‌ام برای رضای خدا مشکلی حل شود و هیچ قصد و غرضی ندارم، شما به من جواب بده. نگران هستم.» دائما این عبارت را تکرار می‌کردم. ایشان نهایتا گفتند: شما نگران نباشید. من خودم با آقا صحبت می‌کنم و موضوع را حل می‌کنیم. گفتم: چگونه حل می‌کنی؟ گفت: نهایتا منتهی می‌شود به اینکه آقای مصلحی استعفا می‌کند و نفر دیگری می‌آید و بالاخره به شکلی کنار می‌آییم. من واقعا مایوس شده بودم از این صحبت‌ها، زیرا می‌دیدم به جایی نمی‌رسد.خداحافظی کردم و ایشان هم خیلی احترام گذاشتند. احساس کردم که هیچ تغییری در او ایجاد نشده است.»
بعد از این ماجرا و خانه نشینی احمدی نژاد، آیت‌الله با انتقادهای جست و گریخته خود از جریان انحرافی و سکوت، روزهای خود را سپری می‌کرد تا ماجرای درگذشت هوگو چاوز و پیام تسلیت رئیس جمهور و سفر احمدی نژاد به ونزوئلا پیش آمد.
مصافحه رئیس دولت دهم با مادر هوگو چاوز و ذکر رجعت رئیس جمهور ونزوئلا همراه با حضرت عیسی و انسان کامل باعث که مرد خطبه‌های آتشین نماز جمعه رئیس جمهور را خطاب قرار دهد که : شما رئیس جمهور یک کشور اسلامی هستید، دست زدن و بغل کردن در یک مراسم رسمی چه معنایی دارد؟ این وضع بسیار بدی است.
روزه سکوت، مرد خطبه‌های آتشین
آیت‌الله دلگیر از احمدی نژاد و مشایی در انتخابات ریاست جمهوری یازدهم، خواستار وحدت اصول گرایان شد و با حمایت از دکتر علی اکبر ولایتی از دیگر جریان‌های اصولگرایی خواست تا از وزیر سابق وزارت خارجه حمایت کنند، تا بازهم شاهد به قدرت رسیدن جریان اصلاحات نباشیم. اما اصول گرایان به ویژه اعضای جبهه پایداری به ریاست آیت‌الله مصباح مسیر دیگری رفتند، تا یزدی بعد از انتخابات از احتمال تجزیه جامعه مدرسین سخن به میان آورد.
آیت‌الله یزدی نیز در گفت‌وگویی تصریح کرده بود که «نزدیک بود که یک تشکل جدیدی شکل بگیرد. چه توسط کسانی که در جلسات جامعه شرکت می‌کنند و چه آنهایی که شرکت نمی‌کنند. خوشبختانه به دلایل مختلف و به‌خواست خداوند متعال جلوی این تجزیه گرفته شد و خدا را شکر می‌کنیم که در حال حاضر هیچ تجزیه‌ای در جامعه مدرسین وجود ندارد. همه اعضای محترم چه کسانی که در جلسات جامعه شرکت می‌کنند و چه کسانی که شرکت نمی‌کنند، همه را محترم می‌شماریم.» به گفته وی «خوب است طلاب محترم ما بدانند، بنده خدا را گواه می‌گیرم ما برای جلوگیری از تفرقه به همراه چند تن از دوستان جلسه‌ای کاملاً خصوصی تشکیل دادیم و از تعدادی از اعضای مجلس خبرگان دعوت کردیم. هدف اصلی این بود که انعطاف بیشتری بین روحانیون باشد تا شکاف جدیدی به وجود نیاید و به این امید که روحانیت مبارز و جامعه مدرسین درخصوص مسائل سیاسی کشور همراهی و همدلی د اشته باشند که این وحدت و همدلی امر بسیار مفیدی است.»
بعد از این سخنان که حاکی از دلگیری « شیخ منتقد» از شرایط جامعه مدرسین و احزاب اصول گرا در کشور دارد، آیت‌الله یزدی تصمیم گرفت که دیگر کمتر سخن بگوید و بیشتر به مباحث علمی و حوزه علمیه بپردازد. سکوت یزدی در قبال دولت روحانی با توجه به سابقه این رئیس سابقه قوه قضائیه این سوال را در اذهان ایجاد کرده است، که بالاخره این سکوت کی خواهد شکست؟
مسئله‌ای که در این میان مشخص است یزدی نیز همچون مهدوی کنی، از شرایط اصول گرایی در کشور ناراضی است و می‌خواهد با این سکوت نارضایتی خود را به سران این جریان و برخی قم نشینان نشان دهد، سکوتی که به نظر می‌رسد از سر رضایت نیست.
