تمرکز زیاد بر روی مذاکرات و وظایفی که فراموش شد!
بصیر، در حالیکه رهبری بارها بر توجه به داخل و رونق تولیدات کشور تاکید کردند و در چندین سخنرانی این مطلب مهم را ایراد فرمودند، همچنان مهم‌ترین نقطه اتکا دولت‌مردان برای بهبود وضعیت معیشتی و اقتصادی کشور مذاکرات هسته‌ای است و کمترین پیشرفتی در آن ایجاد شده به طوری که طرفین برای فرار از افکار عمومی با الفاظی ژورنالیستی به دنبال صدور«بیانیه مشترک مطبوعاتی» هستند.
بیانیه‌ای که اگر دولت‌مردان کشور هوشیار نباشند می‌تواند تمامی زحمات سران دیپلماسی ما را هدر دهد و اوضاع نامطلوبی را برای ما به وجود آورد، اوضاعی که اگر با غفلت مذاکره‌کنندگان ایرانی همراه باشد به سوی دو مرحله‌ای شدن مذاکرات رهنمون می‌شود و این مخالف موازین ترسیم شده رهبری و به دنبال آن مردم کشور است.
اما غرض از این یادداشت علاوه بر اعلام هوشیاری سران دیپلماسی در مذاکرات، تلنگری به مسئولان ارشد اجرایی کشور است که تمرکز خود را تا حد زیادی به مذاکره معطوف کرده‌اند و از توجه به داخل و انجام وظایف محوله خود بازایستاده‌اند.
حسن روحانی رئیس جمهور و کابینه ۵۵ ساله او باید کمی بیشتر تلاش کنند تا با کمترین نگاه به بیرون و با بهره‌گیری از ظرفیت‌های موجود و میدان دادن بیشتر به جوانان! موجب رونق اقتصادی کشور و کاهش آمار بیکاری را فراهم کند، کاری که بسیار کم شاهد آن بودیم.
این در حالی است که شاید به طور حتم بتوان گفت مهم‌ترین عملکرد دولت در دو بخش خلاصه می‌شود، روزمرگی که مربوط به پایان رساندن پروژه‌های نیمه‌تمام دولت قبل است و در مرحله بالاتر از این‌ها مذاکره که شاید بیشترین انرژی دولت بر روی آن قرار دارد.
البته بی‌انصافی است که فعالیت‌های عرصه پزشکی و برخی عرصه‌های دیگر را نادیده بگیریم اما در مهم‌ترین وظیفه دولت که شاید بهبود معیشت جوانان، اشتغالزایی و پایان دادن یا کمک‌کردن بیکاری است کوتاهی کرده و در واقع کلید زمان انتخابات او، به اندازه قفل‌های مشکلات کشور نیست و این کلیدها کارایی ندارد.
آنچه نکارنده این یادداشت مرقوم کرده بدین معنی است که به نظر می‌رسد دولت باید تمرکز خود را بنا بر فرموده رهبری به داخل متوجه کند و با همان انرژی که در عرصه خارجی و در مذاکرات حاضر می‌شود برای رفع مشکلات داخلی به ویژه معضلات اقتصادی تلاش کند.
