سایه تمدید بر سر مذاکرات/ “روحانی مچکریم” سوژه روز شبکه های اجتماعی/عکس سلفی با جنین در حال رشد!!
بصیر،
روزنامه های امروز، آخرین روز هفته را با گزارش ها و اخباری از دیدار نمایندگان مجلس با رهبر معظم انقلاب، مباحث و حاشیه های مذاکرات هسته ای و موضوعات و موضع گیری های نسبت به انتخابات مجلس دهم به پایان رسانده اند.
روزنامه وطن امروز با تیتر “راه حل هسته‌ای تقویت درون است”، به استقبال بیانات رهبر فرزانه انقلاب اسلامی رفته است: حضرت آیت‌الله العظمی خامنه‌ای، رهبر حکیم انقلاب اسلامی پیش از ظهر دیروز در دیدار رئیس و نمایندگان مجلس شورای اسلامی ضمن تأکید بر لزوم استمرار کار و تلاش جدی در یک‌سال پایانی مجلس نهم و قرار نگرفتن تحت تأثیر عامل انتخابات، تعامل با دیگر قوا بویژه دولت، اهتمام ویژه به موضوع اقتصاد مقاومتی بویژه در بررسی قانون برنامه ششم و بودجه سال 1395 و پافشاری بر مواضع و مبانی اصلی نظام و انقلاب را از مهم‌ترین وظایف نمایندگان مجلس برشمردند و تأکید کردند: کلید حل مشکلات اقتصادی کشور و همچنین موضوع هسته‌ای، تکیه بر ظرفیت‌های درونی و باور به اقتصاد مقاومتی است. در کشور بن‌بستی وجود ندارد؛ راه علاج مشکلات تقویت تولید داخلی و رعایت انضباط مالی است. به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی دفتر مقام معظم رهبری، حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در این دیدار با قدردانی از تلاش‌ها و اقدامات خوب نمایندگان مجلس نهم، آنان را به مغتنم شمردن فرصت باقیمانده یک سال آخر توصیه و خاطرنشان کردند: مراقب باشید در این مدت، عامل انتخابات آخر سال بر گفتار و رفتار شما تأثیرگذار نباشد و معیار را فقط حق قرار دهید. توصیه دوم رهبر انقلاب اسلامی به نمایندگان مجلس، توجه ویژه به برنامه ششم و مراقبت از دچار نشدن به آفت بی‌حوصلگی در سال آخر مسؤولیت، در بررسی قانون این برنامه بود. حضرت آیت‌الله خامنه‌ای گفتند: قانون برنامه ششم مهم است، زیرا دولت‌ها موظف به تبعیت از آن خواهند بود و زندگی مردم نیز تحت تأثیر این قانون قرار خواهد گرفت. ایشان توصیه سوم خود را به موضوع تعامل با دیگر قوا بویژه دولت اختصاص دادند و افزودند: دولت مسؤولیت میانداری را در میان قوا و دستگاه‌های دیگر به عهده دارد و عملکرد موفق آن در حرکت سایر دستگاه‌ها تأثیرگذار خواهد بود بنابراین تعامل با دولت لازم و مظهر واقعی همدلی و همزبانی است. رهبر انقلاب اسلامی یکی از لوازم تعامل را «حسن‌ظن» دانستند و خاطرنشان کردند: تعامل با سوءظن و بنا را بر سازش، خیانت و سوءاستفاده طرف مقابل گذاشتن به‌وجود نخواهد آمد ضمن آنکه حسن‌ظن به معنای خوش‌باوری و فریب خوردن نیز نیست. حضرت آیت‌الله خامنه‌ای با تأکید بر اینکه تعامل با گروکشی متفاوت است، گفتند: مبنای نمایندگان و وزرا در تعامل، باید وظیفه قانونی و مصالح کشور باشد و نه گروکشی از یکدیگر. ایشان برخورد محترمانه و همراه با ادب، با وزرا بویژه در کمیسیون‌ها را یکی دیگر از ضروریات تعامل برشمردند و افزودند: نه نمایندگان باید نگاه تحقیرآمیز و همراه با اهانت داشته باشند و نه دولت و وزرا، نگاه سلطنت‌مآبانه. در همه مراحل باید ادب رعایت شود.
وطن امروز در گزارشی به بررسی دانش و آگاهی رسانه های حامی دولت در مباحث هسته ای پرداخته و به طور خاص به موضوع بازرسی از اماکن نظامی اشاره کرده است: عدم آشنایی و احاطه جریان رسانه‌ای حامی دولت در موضوعات مرتبط با مسائل فنی و نیز مذاکرات هسته‌ای واقعیتی است که در حدود 2 سال اخیر به‌وضوح آشکار شده است. با این حال اما تاکنون تلاشی برای رفع این نقیصه صورت نگرفته است. به گزارش «وطن‌امروز»، ضعف حامیان دولت در فهم مسائل مربوط به هسته‌ای در ماجرای اخیر ادعای ظریف مبنی بر بازرسی از اماکن نظامی و مصاحبه با دانشمندان هسته‌ای نیز آشکار شده است؛ به گونه‌ای که این حامیان رسانه‌ای در حالی خود را به میانه میدان منازعه انداخته‌اند که هنوز متوجه نشده‌اند میان بازرسی‌های نظامی و هسته‌ای تفاوت وجود دارد و آنچه اساسا درباره پروتکل الحاقی بر سر آن اختلاف‌نظر وجود دارد، موضوع بازرسی نظامی است و نه هسته‌ای!
وطن در ادامه گزارش به چند مورد از ناآگاهی این دست از رسانه ها پرداخته: به‌عنوان نمونه خبرگزاری دولتی ایسنا وابسته به جهاد دانشگاهی در دفاع از ادعای ظریف گزارشی منتشر کرده که سابقه این خبرگزاری در پوشش اخبار هسته‌ای را زیر سوال می‌برد! سایت ایران هسته‌ای نیز در گزارشی به همین موضوع اشاره کرده است. براساس گزارش این سایت، خبرگزاری ایسنا در اقدامی عجیب تلاش کرده است دسترسی‌های هسته‌ای آژانس را با دسترسی‌های نظامی مخلوط کرده و اینگونه نتیجه‌گیری کند که در 8 سال گذشته دسترسی به دانشمندان و مکان‌های نظامی وجود داشته است. ایسنا در گزارش خود به مواردی از گزارش‌های آژانس بین‌المللی انرژی اتمی اشاره کرده که همه آنها مربوط به دسترسی‌های مرتبط با مکان‌ها، تجهیزات، اسناد و افراد هسته‌ای است و این هیچ ربطی به برنامه نظامی ایران یا موضوع PMD ندارد. جالب است که ایسنا جز موضوع دسترسی به پارچین در پاییز 84 فقط به دسترسی به یک دانشگاه اشاره کرده بی‌آنکه روشن کند این دانشگاه هیچ ربطی به مسائل دفاعی نداشته است. جنبه طنزآلود گزارش ایسنا این است که گفت‌وگوهای متعارف آژانس با افراد درگیر در تاسیسات هسته‌ای را با گفت وگو با مقام‌های دفاعی و نظامی خلط کرده است، در حالی که این امر جزو وظایف روتین آژانس است و آنچه اکنون آژانس به بهانه PMD خواستار آن است دسترسی به افراد، مکان‌ها، اسناد و تجهیزات نظامی است.
شیطان که آدم نشد هیچ، گزینه نظامی هم روی میز ماند
حسین قدیانی در سرمقاله امروز وطن با تیتر ” شاید می شد…”، به موضوع مذاکرات دولت با آمریکا بر سر برنامه هسته ای پرداخته: بی‌گمان از شکست مذاکرات ناراحتیم، فقط به یک دلیل؛ مسیری که می‌توانست منجر به لغو تحریم‌ها شود به بن‌بست رسیده. برای ما، مذاکره و احیاناً توافق منتج از آن، تنها و تنها بدان سبب موضوعیت داشت که فشار تحریم‌ها را از روی دوش این ملت بردارد. بدعهدی‌های دشمن از یک سو، ندانم‌کاری‌های دوستان دیپلمات خودمان از سوی دیگر، چنین فرجامی را برای مذاکره به ارمغان آورده که کاخ سفید حتی به بیانیه بد لوزان هم اندک تعهدی نشان نمی‌دهد و مدام می‌خواهد بدترش کند!
قدیانی در ادامه سرمقاله خود نوشته: اینک روی میز مذاکره، هر گزینه‌ای دیده میشود الا گزینه لغو تحریم! لیکن با وجود این همه مذاکره و این همه دستاورد که به طرف مقابل داده‌ایم، هنوز که هنوز است، گزینه نظامی از روی میز رئیس‌جمهور مؤدب و باهوش آمریکا تکان نخورده که نخورده! اساساً علت مذاکره دوجانبه با یانکی‌ها نیل به دو مقصود بود؛ اول: لغو تحریم‌ها، دوم: مهربان‌تر شدن آمریکا با ما، که خب! هیچ‌کدام از این دو مقصود، حاصل نشده است.نظر دولت محترم این بود که با مذاکره دوجانبه می‌توان لرزه بر ساختار تحریم انداخت و ولو اندکی شیطان را رام کرد اما آنچه در مقام عمل رخ داد، این بود که گویی ما یک چیز هم بدهکار کاخ‌سفید شده‌ایم، بعد آن همه دستاورد که دودستی و بی هیچ مابه‌ازای ارزشمندی در ژنو و… به او تقدیم کرده‌ایم! با همه این تفاصیل به جد بر این باورم که اگر مذاکرات با دست‌فرمان بهتری حرکت می‌کرد، احتمال رسیدن به توافق خوب که مشتمل بر لغو تحریم‌ها باشد کاملاً وجود داشت. البته ناظر بر خباثت ناتمام و ذات پلید شیطان بزرگ، هیچ نمی‌توان در این باب سخن به قطعیت گفت، لیکن «احتمال» داشت یک دیپلماسی مدبرانه‌تر، عاقلانه‌تر و خردمندانه‌تر از سوی طرف ایرانی، راه رهایی از تحریم‌ها را هموار سازد. اساساً و اصولاً عالم سیاست و ذیل آن عالم دیپلماسی، عالم محاسبه همین «احتمالات» است و هر رفتار و گفتاری که احتمال رسیدن به هدف را بیشتر کند، سزاوارتر از انجام آن عملی است که ضامن شکست تو باشد! آری! احتمال داشت مذاکرات، عاقبت بهتری پیدا می‌کرد…آری! این برخوردی که شما در این 2 سال دولتمردی‌تان با ملت خودتان و منتقد دلسوزتان کردید، اگر با جلاد تحریم کرده بودید، مذاکرات تا این حد به در بسته نمی‌خورد، چرا که دشمن، حساب کار دستش می‌آمد!
وین شهر تمدیدها
روزنامه اصلاح طلب شرق، در گزارشی به ادامه روند مذاکرات هسته ای در وین پرداخته و اظهارات عباس عراقچی، معاون حقوقی وزارت خارجه مورد توجه این روزنامه قرار گرفته است: ٣۴ روز مانده به پایان ضرب‌الاجل دستیابی به توافق جامع؛ این‌بار طرف ایرانی است که می‌گوید «مقید به زمان» نیست. این پیام در ابتدای پنجمین دور مذاکره برای نگارش متن توافق جامع در وین از سوی مذاکره‌کننده ارشد تیم هسته‌ای ایران مطرح میشود. اگر مذاکره یک‌بار دیگر تمدید شود، می‌توان به وین لقب شهر تمدید داد. معاون وزیر خارجه ایران روز گذشته در بدو ورود به وین، شهر مذاکرات سخت ایران و کشورهای ١+۵، گفته: «تا مهلت دهم تیرماه کار ادامه پیدا خواهد کرد و ممکن است حتی فراتر از آن هم برود». این جمله اشارتی است که از آن می‌توان به شرایط سخت موجود روی میز مذاکره دست یافت. وین، شهری که یک‌سال‌ونیم است میزبان مذاکرات هسته‌ای ایران و کشورهای ١+۵ بوده، منتظر دستیابی به توافقی است که قرار است عنوان توافق جامع را بر دوش بکشد، اما تاکنون این شهر، شاهد دو نوبت تمدید مذاکره هسته‌ای بوده است. یک نوبت بعد از شش دور مذاکره در وین، اوایل تابستان ٩٣ که ١٨ روز مذاکره در هتل کوبورگ انجام شد، اما توافق به دست نیامد. در تابستان گرم و گاه بارانی آن روزهای وین، محمد‌جواد ظریف و کاترین اشتون، در زیرزمین هتل کوبورگ گفتند که هنوز مشکلاتی هست که بر سر آنها به توافق دست نیافته‌اند. ازهمین‌رو مذاکره را به مدت شش‌ماه تمدید کردند.
شرق در ادامه با اشاره به تمدید چندباره مذاکرت آورده است: وین به فاصله‌ای یک‌ماهه دوباره شاهد حضور مذاکره‌کنندگان ایرانی و نمایندگان ١+۵ بود. ضرب‌الاجل تعیین‌شده، این‌بار نوامبر بود؛ یک‌سال بعد از دست‌یافتن به توافق ژنو. اما در آن ضرب‌الاجل هم توافق در عین ناباوری به دست نیامد. مذاکره به مدت هفت ماه تمدید شد با این شرط که چهارماه به توافقی بر سر کلیات و سه‌ماه بعد به توافق جامع دست یابند. البته تمام شواهد نشان می‌داد روزهای سختی در پیش است، انتخابات کنگره آمریکا در پیش بود و برد جمهوری‌خواهان هم قطعی بود، همان‌گونه هم شد و سختگیری‌های کنگره در قبال توافق احتمالی از ابتدای روی‌کارآمدن کنگره خود را نمایاند. البته مذاکرات در ایستگاه لوزان (اوایل آوریل، ١٣ فروردین) به تفاهمی بر سر کلیات منجر شد. حالا ٣۴ روز مانده تا همان کلیات مورد تفاهم به توافق منجر شود؛ اگر طرفین بر آنچه تفاهم کرده‌اند، پایبند بمانند و فشارهای داخلی دو طرف را از آنچه قرار است به آن دست یابند، دور نکند. تاکنون پنج دور مذاکره بین معاونان و کارشناسان تیم هسته‌ای ایران و کشورهای ١+۵ در وین و نیویورک برگزار شده تا مقدمات نگارش توافق جامع انجام شود، اما اظهارنظرها نشان می‌دهد که نگارش متن توافق جامع که هنوز پرانتزها و جاخالی‌های بسیاری دارد، پابرجاست. اگرچه گفته میشود که ٢٠ صفحه از متن به نگارش درآمده است.
“روحانی مچکریم” سوژه روز شبکه های اجتماعی
فریدون مجلسی در یادداشتی در صفحه اول روزنامه شرق، واکنش شبکه های اجتماعی نسبت به سیاست های دولت را مورد بررسی قرار داده و در قراری رو به جلو از آن به عنوان انشای دلواپسانه در فضای مجازی یاد کرده است: این‌روزها متن فریبنده دیگری در شبکه‌های اینترنتی قرار گرفته است با عنوان طنزآمیز «روحانی مچکریم»! این متن مطابق شیوه‌های حرفه‌ای بحران‌آفرینان، با لحنی حق‌به‌جانب و البته عوام‌فریبانه، افرادی را نیز فریفته و به انتقال اینگونه مطالب واداشته است. متن پیام به شرح زیر است: «آقای روحانی مچکریم که: مسکن مهر رو تعطیل کردی، بنزین بی‌کیفیتتون رو تا دو هفته دیگه گرون‌تر بهمون میدی، آب و برق و گاز رو ۲۵ درصد گرون‌تر میکنی، تورم رو فقط تو آمارها مهار کردی، آبرومون رو جلوی آمریکا بردی و تحقیرمون کردی، بی‌خیال تولید و اشتغال شدی و چسبیدی به مذاکرات، ملت رو قبل از عید واسه چهار تا دونه تخم مرغ و برنج هندی به صف کردی، برای تغییر مسئولان به‌جای داس از کمباین استفاده کردی، هر کس ازت انتقاد کنه رو بی‌سواد میخونی، هرجا کم میاری تقصیر‌ها رو گردن دولت قبل میندازی، قرار شده هرکی یارانه بگیره، بانک‌ها بهش وام ندن، برای ندادن ۴۵ هزار تومان پولی که احمدی‌نژاد با عزت می‌ریخت تو کارت بانکی، ملت رو مجبور میکنی تو فرم‌ها اعلام گدایی بکنن، روزنامه‌ای که سیاست‌های دولت رو به حق به نقد کشید، بستی، برنامه هسته‌ای رو که با خون شهدا ساخته شده بود رو داغون کردی، شعار امید دادی ولی ملت رو ناامید و اسرائیل رو طبق گفته خودشان، امیدوار کردی، دولت قبل رو گداپرور نامیدید ولی الان خودتون به گدایی چندتومان پول یارانه ملت افتادی…»
نگارنده در ادامه با پرداختن به تک تک مواردی که در ابتدا به آنها اشاره کرده، پاسخی به آنها داده و از سیاست های دولت دفاع کرده است. به عنوان مثال درباره وام ندادن به یارانه بگیران گفته: “قرار شده هرکی یارانه بگیره، بانک‌ها بهش وام ندن: نشنیده بودم چنین تصمیم عاقلانه‌ای گرفته باشند! چرا و به چه اعتباری باید به کسی که خود را محتاج یارانه می‌داند، وام داد؟ خبر نداشتم، اما پیشنهاد خوبی است.” به نظر می رسد نگارنده در دفاع از سیاست های سیاسی، فرهنگی و اقتصادی دولت از جنبه اعتدال خارج شده و به افراط گرویده است. طیف وسیعی از کسانی که به حسن روحانی در انتخابات 92 رای دادند از جوانانی بودند که دل به تدبیر این دولت بسته بودند اما با گذشت دو سال کماکان زیر فشار مشکلات اقتصادی و حتی معیشتی کمر خم کرده اند. این جماعت نیازی به صدقه دولت ندارد اما آیا پولی که در حساب آنها ریخته می شود مگر صدقه است که نگارنده بر آن تاکید دارد؟! بهتر است نگارنده به این پرسش جواب دهد که چرا خیل عظیمی از مرفهین بی درد از یارانه صرف نظر نکردند و دولت آنها را حذف کرد؟ کشور با مشکلات عدیده اقتصادی روبه رو است و این مردم هستند که باید با درآمدهای اندک خود روزگار گرانی نان و سوخت را سپری کنند و نباید رکود تورمی را با کاهش تورم و رونق اقتصادی اشتباه گرفت. هرچند روزنامه های اصلاح طلب به جای رعایت جنبه اعتدال در پرداختن به موضوعات اجتماعی و اقتصادی؛ تنها با تحقیر و تمسخر، بر روی زخم مردم نمک می پاشند.
شیب ناملایم افزایش قیمت ها
روزنامه سیاست روز در گزارش اقتصادی به بررسی روند افزایش قیمت کالاهای اساسی در دولت یازدهم پرداخت و با انتخاب تیتر ” افزایش زاویه شیب ملایم”، به انتقاد از اظهارات نوبخت پرداخته که گفته است، گرانی 43 درصدی بنزین تاثیری بر قیمت دیگر کالاها ندارد: سخنگوی دولت در برنامه‌ای تلویزیونی مدعی شد که گرانی ۴۳ درصدی قیمت بنزین تأثیری بر قیمت دیگر کالاها ندارد و درباره حذف سهمیه‌بندی بنزین تصمیم بین خوب و خوب‌تر نبود بلکه بین بد و بدتر، یکی را انتخاب کردیم. کارشناسان اقتصادی در واکاوی این موضوع این سوال را مطرح می‌کنند که اگر در اجرای این قانون میان بد و بدتر انتخاب شده چرا درخصوص سایر ابعاد این قانون بد و بدتر مورد توجه قرار نمی‌گیرد. بد و بدتری که از حذف یارانه‌بگیران پردرآمد آغاز میشود اما هرچند برخی از این افراد حذف شده‌اند اما همچنان هستند پردرآمدهایی که بی‌هیچ دغدغه‌ای از افزایش قیمت اقدام به مصرف می‌کنند و با گذشت این همه سال هنوز هم معیارهای مشخص و هدفمندی برای حذف این افراد وجود ندارد و حتی این شائبه را ایجاد کرده که دولتمردان به واسطه مسایل سیاسی نهایت احتیاط را در نظر گرفته‌اند. نوبخت با تاکید بر ضرورت اصلاح حامل‌های انرژی اعلام کرد که براساس تجربه ای که سال گذشته درخصوص افزایش قیمت بنزین داشتیم و کنترل به موقع دولت قطعاً این افزایش قیمت هم تأثیری بر افزایش قیمت دیگر اقلام نخواهد گذاشت. این ادعای نوبخت و صراحت وی دراستفاده از کلمه هیچ در مورد گرانی سایر کالاها در شرایطی مطرح میشود که رئیس سازمان راهداری و حمل‌و‌نقل جاده‌ای با بیان اینکه سهم حمل‌و‌نقل در قیمت تمام شده کالا ۶ درصد است، اعلام کرده که افزایش قیمت گازوئیل تأثیر ۳ درصدی بر حمل‌و‌نقل کالا و مسافر در بخش جاده‌ای دارد. از سوی دیگر برخی کارشناسان با احتساب تورمی که از ابتدای اجرای این قانون تاکنون بر اقتصاد کشور وارد شده است می‌گویند: باید این مساله را پذیرفت که قیمت یک کالا در جامعه بالا رفته است و آن بنزین است اما باید سیاست‌های اتخاذ شود تا این مهم بر روی شاخص‌های کلان اقتصادی اثر نامناسب نگذارد.
سیاست روز در شماره امروز خود به ارزیابی آینده مذاکرات هسته ای پرداخته و در این زمینه نظرات کارشناسان را نیز جویا شده است: ناظران سیاسی معتقدند که تیم مذاکره‌کننده کشورمان باید بر طبق همان موازین بیان شده مقام معظم رهبری روند مذاکرات هسته‌ای را در دستور کار قرار دهد. چندی است که امریکایی‌ها در روند مذاکرات هسته‌ای آن هم در آستانه نزدیک شدن به توافق احتمالی کارشکنی می‌کنند. در حالی که تیم مذاکره‌کننده کشورمان بصورت فشرده با اعضای ۱+۵ مشغول نگارش متن توافق احتمالی هسته‌ای هستند، دولتمردان امریکایی بازدید از مراکز نظامی یا همان پی‌ام‌دی و نیز مصاحبه با دانشمندان هسته‌ای را به عنوان دو شرط برای انعقاد توافق هسته‌ای مطرح کرده‌اند. دو خواست نا به جایی که با مطرح شدن آن بلافاصله مقام معظم رهبری واکنشی قاطعانه و با صراحت داشتند و اعلام کردند که به هیچ عنوان اجازه بازدید از مراکز نظامی و مصاحبه با دانشمندان هسته‌ای را نمی‌هند اما باز شاهد اصرار امریکایی‌ها بر درخواست غیر‌منطقی و نابه جایشان هستیم. حال این سوال مطرح میشود با توجه به این کارشکنی‌ها و امتیازخواهی‌های غربی‌ها باز هم باید موضوع پذیرش پروتکل الحاقی و مسئله پی‌ام‌دی همچنان موضوع مورد گفتوگو با اعضای ۱+۵ باشد؟ ناظران سیاسی معتقدند که بحث پی‌ام‌دی جنبه‌ای کاملا سیاسی و البته مغرضانه‌ای است که از سوی امریکایی‌ها و رژیم غاصب صهیونیستی در طول سال ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۳ مطرح شده و این موضوع اینک دوباره به عنوان سناریویی جدید از سوی امریکایی‌ها مطرح شده تا شاید در ذیل آن بتوانند به اهداف ضد ایرانی‌شان در چارچوب مذاکرات هسته‌ای برسند. ناظران سیاسی با تاکید بر اینکه در شرایط حاضر مقام معظم رهبری به صراحت و روشنگری پاسخ این زیاده‌خواهی و گستاخی‌های غربی‌ها را داده‌اند بنابراین تیم هسته‌ای کشورمان تلاش می‌کند تا موضوع pmd را از طریق گفتوگو با ۱+۵ حل و فصل کند. کارشناسان معتقدند بیانات دیروز رهبری در دیدار نمایندگان ملت و اشاره ایشان بر اینکه مذاکرات هسته‌ای گره خورده است ناظر به همین دو درخواست نا‌به‌جای امریکایی‌هاست.
در بخش بین الملل سیاست روز با تیتر ” راز نتانیاهو” روبه رو می شویم. این روزنامه در این گزارش به مواضع و اقدامات رژیم صهیونیستی در منطقه خاورمیانه پرداخته، منطقه ای که با بحران های متعددی روبه رو است و اسرائیل توانسته با استفاده از این بحران ها چند صباحی خود را از کانون توجهات دور بدارد: رژیم صهیونیستی در طول هفته‌های اخیر شدیدترین مواضع را علیه فلسطینی‌ها اتخاذ کرده است. تاکید نتانیاهو بر مالکیت صهیونیست‌ها بر کل قدس، طرح وی برای تعیین حدود کرانه باختری که عملا ابعاد جدیدی از شهرک‌سازی و اشغال اراضی فلسطین است، تاکید معاون وزارت خارجه نتانیاهو که ادعا می‌کند کرانه باختری هرگز قابل مذاکره نیست، انتصاب افرادی مانند «دوری گلد» در سمت مدیرکل وزارت خارجه صهیونیست‌ها که دیدگاهی کاملا ضد فلسطینی دارد، اشغال ده‌ها هکتار اراضی فلسطینی به بهانه دفن زباله و اجرای پروژه‌های متعدد برای تخریب خانه‌های فلسطینی‌ها وحتی ادعای آمادگی برای جنگ علیه غزه و… نمونه‌هایی از رفتارهای رادیکالی سران صهیونیست‌ها است که آزادی عمل شهرک‌نشینان برای یورش به مسجد‌الاقصی و اماکن مقدس مسلمانان و مسیحی‌ها را باید به آن افزود. حال این سوال پیش می‌آید که چرا سران صهیونیست‌ها چنین سیاستی در پیش گرفته و در ورای آن چه اهدافی را پیگیری می‌کند؟ برخی ناظران سیاسی بر این عقیده‌اند که رفتار رژیم صهیونیستی برگرفته از تحولات منطقه است به گونه‌ای که این رژیم از معطوف شدن منطقه به بحران‌های تروریستی در عراق و سوریه و نیز جنایات عربستان در یمن نهایت بهره‌برداری را کرده و به دنبال اشغال بیشتر فلسطین است. رژیم صهیونیستی که توان اقدام نظامی علیه غزه را ندارد و از سوی دیگر از استمرار محاصره این منطقه از جانب مصر آسوده‌خاطر است طرح اشغال بیشتر کرانه باختری و قدس را اجرا می‌سازد که سکوت مجامع جهانی مولفه‌ای برای تحقق این طرح صهیونیست‌ها شده است.
مد این روزها: عکس سلفی با جنین در حال رشد!!
روزنامه اصلاح طلب آرمان گزارشی از احتمال نامزد شدن مهدی کوچک زاده از یزد تهیه کرده و با اشاره به اینکه یزد شهر اصلاح طلبان است، از این اقدام کوچک زاده تعجب کرده است: مهدی کوچک‌زاده را می‌توان در هفته اخیر پرخبرترین نماینده مجلس دانست. او مشی‌ای برای خود انتخاب کرده و ادامه می‌دهد که حاضر به تغییر آن در هیچ شرایطی نیست و حاضر است برای آن هزینه هم پرداخت کند. رک است اما این رک بودن گاهی سبب مشکلاتی برای او میشود. سه دوره در مجلس حضور داشته و در این سه دوره مشی خود را تغییر نداده است. با اصلاح‌طلبان چندان میانه‌ای ندارد و برایش فرقی ندارد که فرد دارای مشی اصلاح‌طلبی یک روزنامه‌نگار است، همکارش در مجلس و یا یک وزیر است. او کمتر از مواضع خودش عدول می‌کند و معتقد است بدون دفاع از آرمان‌های اصولگرایانه‌اش هویت‌اش خدشه دار میشود. شکی در گفته‌هایش ندارد و برای خودش اصولی تعریف کرده و خود را پایبند به آن معرفی می‌کند. اگر روزی در وبلاگش به ثبت نام مردم برای دریافت یارانه اشاره می‌کند و می‌نویسد «حسن خطر داره حسن!» این روزها که یارانه ثروتمندان حذف میشود 4 کلمه نمی‌نویسد «ممنون حسن» این هم مشی اوست و حالا به شفافیت اعتقاد دارد. اخیرا هم یک درگیری مختصری با وزیر امور خارجه درمجلس پیدا کرده و کلمه‌ای نثار ظریف او کرده است و وقتی فیلم آن پخش شد دغدغه او یافتن فیلم‌گیرنده و پخش‌کننده است نه کلمات رد و بدل شده. احتمالا کوچک‌زاده نمی‌خواهد مجلس را ترک کند و اگر برای همه تا سه نشه بازی نشه برای او ظاهرا تا چهار نشه بازی نشه است. یکی از سایت‌ها نوشته است که کوچک‌زاده درصدد است از یزد کاندیدا شود و حضور خود در مجلس را استمرار بخشد. یکی از خبرنگاران به کوچک‌زاده گفت شما در صحبت‌هایتان بیان کردید کاندیدا نمی‌شوید که کوچک‌زاده پاسخ داد من نگفتم که کاندیدا نمی‌شوم که خبرنگاران بیان کردند شما در همین مصاحبه گفتید و کوچک‌زاده گفت اگر گفتم سهو لسان بوده است. وی افزود: گفتم آخر دوره است، الان احتیاج به رای کسی ندارم و دنبال این کارها نیستم، یکی از ضوابطی که در تصمیماتم تأثیر دارد کوری چشم کسانی است که مخالف نظام هستند، اگر ببینم که به کوری چشم آنان باید نامزد شوم، این کار را می کنم. اما چرا یزد؟ اگر او قصد کاندیداتوری از یزد داشته باشد به معنای آغاز جنگ روانی جدیدی است. چرا که همگان می‌دانند یزد شهری اصلاح‌طلب است و نمی‌توانند رای خود را به نفع چهره‌ای که اظهاراتش بازها سبب رنجش اصلاح‌طلبان شده است به صندوق بیندازند.
تهیه آلبوم جنینی در چند سال اخیر در میان برخی از افراد جامعه باب شده است و این موضوعی است که آرمان امروز به آن پرداخته است: «متاسفانه بعضی از مردم آگاهانه سونوگرافی بی‌رویه می‌کنند تا از دوره جنینی فرزندشان آلبوم درست کنند.» اینها بخشی از اظهارات ماه گذشته سید حسن قاضی‌زاده‌هاشمی، وزیر بهداشت درمورد مد جدیدی به نام آلبوم جنین است که مدتی است در بین مادران باردار رایج شده است؛ امری که جدا از اینکه هزینه زیادی دربردارد برای سلامتی مادر و جنین نیز خطرناک است. به نظر می‌رسد امروز می‌توانیم با افتخار اعلام کنیم که ما با قدرت از مونوپاد (همان سیخ‌هایی که با آن عکس می‌گیرند)، سلفی و سه رخ عبور کرده و به عکس سونوگرافی رسیده‌ایم! تب داغ عکس گرفتن از تمام مراحل زندگی و حین انجام همه کارها باعث شده دوربین عکاسی و فیلمبرداری بعد از رفتن به مراسم ترحیم و عزاداری سر از اتاق عمل و زایمان و این بار دوران جنینی کودک و داخل شکم مادر درآورد؛ کاری که در ظاهر برای عده‌ای عامل فخرفروشی و تظاهر شده و آن را در صفحات شخصی خود در شبکه‌های اجتماعی نمایش می‌دهند. این کار از چند جنبه قابل بررسی است: در درجه اول اثراتی که این رفتارمی‌تواند بر سلامتی جنین و مادر داشته باشد و اینکه بر چه اساسی پزشک مجوز عکس‌برداری از جنین را صادر می‌کند. در درجه دوم اثرات اجتماعی و فرهنگ نادرستی که پشت این رفتار نهفته است و میل به خودنمایی که به این شکل خودش را نشان می‌دهد.
به نظر می رسد با توجه به دغدغه های بسیار جای تامل!! این طیف از افراد و با پیشرفت فناوری، در آینده نزدیک شاهد عکس های سلفی والدین و اعضای فامیل با جنین های در حال رشد نیز باشیم!!
حسن رویوران در یادداشتی به آمادگی ایران برای مقابله با داعش پرداخته است: لذا مسئولان می‌توانند شرایط به وجود آمدن این تهدید را در نقاط مرزی ایران در عراق را از بین ببرند. در صورتی این تهدیدات رفع خواهد شد که نوعی آگاهی بخشی در مورد رفتارها و انگیزه‌های خشن گروهک تروریستی داعش و دیگر گروه‌های تروریستی در نقاط مرزی و در خاک کشورهای عراق و پاکستان نسبت به خطر داعش به وجود آید. البته آمادگی نظامی ایران در کنار آگاهی شهرهای هم‌مرز با ایران در کشورهای همسایه باید به سرعت صورت بگیرد. مجموعه این عوامل باعث میشود که قدرت امنیتی کشور بالا رود. اگر گروهک تروریستی داعش به سمت مرزهای ایران حرکت کند به طور یقین با واکنش سخت ایران روبه‌رو خواهد شد. برخی از مسئولین هم بحث ورود ایران به عراق تا50 کیلومتر بعد از مرز را مطرح کرده‌اند. زمانی که مسئولان نظامی ایران در رسانه‌ها بحث ورود ایران به عراق به منظور سرکوب داعش را مطرح می‌کنند نشانه وجود این اراده و تصمیم در میان مقامات است. به این ترتیب می‌توان گفت در حال حاضر ایران در معرض جنگ با داعش قرار دارد. همین که موضع سیاسی ایران بر ضد داعش است نشان می‌دهد که ما برای از بین بردن داعش آماده‌ایم. از سوی دیگر بر کسی پوشیده نیست که ایران بنا به درخواست دولت و مردم عراق در سرکوب داعش به آنها کمک می‌کند و این کمک‌ها نشان دهنده موضع ضد داعشی ایران است. لذا ایران از هم‌اکنون و قبل از این که بحث 50کیلومتر پیش بیاید نیز در حال مبارزه با این گروهک تروریستی است.
انتخاب همسر مورد نظر با یک کلیک
روزنامه ابتکار در گزارشی اجتماعی به موضوع سایت های همسریابی و تبلیغات همسرگزینی پرداخته که در چند وقت اخیر موجبات کلاهبرداری هایی را نیز فراهم کرده است: تبلیغات برای همسرگزینی، روز به روز در تمامی فضاها گسترده و گسترده تر می شود. تبلیغاتی که با توجه به وضعیت معیشتی و اجتماعی و اقتصادی، شاید دور از دسترس به نظر برسد. در این میان هستند، سایت هایی که به شکلی دلسوزانه می خواهند که برای شما یک همسر خوب بیابند و به وصل یار برسانند. این سایت ها مثل قارچ سبز می شوند. رد شما زده شده است. در دام یکی از همین سایت های همسریابی افتاده اید و باید برای خود رخت و لباس نو بخرید و خود را برای یک ازدواج آماده کنید. کنجکاوی شــــاید امانت ندهد که به یکی از همین سایت ها سرنزنی. دوست داری وارد شوی و ببینی در دل این سایت های همسریابی چه می گذرد. مشخصات را باید به صورت کامل وارد کنی، مشخصات ظاهری را هم… البته می گویند حدودی و حالا باید مشخصات همسر مورد نظر خود را هم قید کنی. خب اینجا بهتر است تصورات خود را به صورت مجازی بیاوری. ایده آل ترین که همیشه دور از دسترس است. واقعیت در اینجا تلنگری به ذهنت می زند. یک مشخصات کاملا معمولی را خواستار می شوی و در آن میان البته گریزی هم به همان ایده آل ها می زنی. یا شانس و یا اقبال وارد می شوی. پنجره ای برایت باز می شود به نام خانه ای امن که می توانی همسر خود را بیابی. چت ها شروع می شود. البته در اساسنامه این سایت ها قید شده که هیچ قرار بیرونی نباید گذاشته شود. صحبت ها گل می کند. پیش می رود. واقعا همسرگزینی به این راحتی هاست؟ مهدی، 28 ساله در این مورد به خبرنگار روزنامه ابتکار می گوید: مشکل اشتغال اگر برطرف شود، مشکلات دیگر توسط خانواده ها و جوان ها حل خواهد شد. دیگر ازدواج به این سختی ها هم نخواهد بود. آرزو، 30 سال در این مورد می گوید: متاسفانه این سایت ها هنوز در جامعه ایرانی ما جا نیفتاده است. فرهنگ استفاده از این فضاها وقتی پایین باشد، همه از امکانات برای بازی و تفریح خود استفاده می کنند. کاش می شد از این موقعیت ها برای ارتقای سطح زندگی استفاده کنیم. هر چیزی که تازه وارد می شود، همه آن را به مسخره می گیرند و با آن مخالفت می کنند.
ابتکار در ادامه گزارش خود آورده است: اما این پنجره حکایت های دیگری را در پس پرده به همراه خواهد داشت. روزانه شاهد و ناظر بسیاری از جرایم رایانه ای و اینترنتی هستیم. جرایمی که نوک پیکانش به سمت همین فضاها گرفته شده است. فضاهایی که در آنها مجال برای ابراز وجود یافته می شود. در این میان، سامانه همسان گزینی اسلامی را جایگزین سایت های همسریابی می کنند. ثبت نام از طریق واسطه ها صورت می گیرد و نه اشخاص. شاید یکی از دغدغه ها از نقطه نظر مسئولان این باشد که جوانان نمی توانند برای خود همسر مناسبی پیدا کنند. این مشکلات شاید مسیری را به سمت گسترش سایت های همسریابی باز می کند. در حال حاضر حدود 300 سایت همسریابی فعال است که نیروی انتظامی و دولت آنها را رد می کنند. از نظر بسیاری جامعه شناسان، ازدواج هایی که از طریق اینترنت صـــورت می گیرد، به نوعی ازدواج هوسناک است. از عشق و عاشقی های یواشکی اینترنتی که به ازدواج هم کشیده می شود. جوانان می خواهند زوج مورد علاقه خود را پیدا کرده و ازدواج کنند. این ایده آل یک جوان است. اما به واقع چند درصد ازدواج ها از این طریق، ازدواج موفقی بوده است؟ اطمینان بالایی را نمی توان به این ازدواج ها داشت. شناخت واقعی و تجربی در میان دختران و پسران در این فضا صورت نمی گیرد. خلقیات و خصوصیات اخلاقی نهان می ماند. تفاوت های فرهنگی، اقتصادی و خانوادگی در کجا بروز پیدا می کند؟ روانشناسان معتقدند که حجب و حیا در ابراز علاقه کردن ها از بین می رود. دلبستگی مجازی به ظاهر افراد به وجود می آید و باطن در هاله ای از غفلت باقی می ماند. دروغ های رنگ و وارنگ خود را از همان هاله ها بیرون می کشند. وقتی بحران های زندگی آغاز شود، چشم روی واقعیت ها گشوده خواهد شد و تازه واژه ازدواج هولناک یا هراسناک، نمایان می شود.
در حالیکه مذاکرات هسته ای و مباحث پیرامون آن ادامه دارد و با توجه به زیاده خواهی های طرف غربی در مورد تحریم ها و بازرسی ها امید چندانی به توافق وجود ندارد، روزنامه آرمان به دوران پساتحریم و فرصت ها و تهدیدهای آن دوران پرداخته است: در حالی که همه ساله از حجم تجارت خارجی آمریکای شمالی و اروپای غربی به نفع اقتصادهای نوظهور کاسته میشود، رفع تحریمهای غرب علیه جمهوری اسلامی ایران، کشورمان را به یکباره در موقعیتی ممتاز قرار می دهد ، به ویژه آنکه با رفع تحریمهای اقتصادی و مالی ، بانکی و بیمه ای و سرمایه گذاری و بیش از همه در حوزه های نفت و گاز و پتروشیمی و خودرو و کشتیرانی ، اقتصاد ایران با فرصت های جدیدی مواجه خواهد شد که در صورت آمادگی دولت و مدیریت شرایط جدید و تصمیمات بهنگام قوای سه گانه، امکان استفاده از این فرصت در توانمندسازی و مقاوم سازی بیش از پیش اقتصاد ایران فراهم می شود . در عین حال کم توجهی به این شرایط ویژه و موقعیت خاص یا عدم هماهنگی بین قوای سه گانه و ارکان حاکمیت ، می تواند این فرصت را نه فقط از کف ببرد ، بلکه می تواند آن را به یک تهدید بالقوه تبدیل کند.در یک نگاه کلی ، ایران در شمار ۱۱ اقتصاد نوظهور و امید بخش قرار گرفته است و بازار آن به بازار ترکیه و نفت آن ، به نفت عربستان و گاز آن به گاز روسیه تنه می زند ، آن هم با جمعیتی شاداب و جوان و با انگیزه و مومن و تحصیلکرده . امروز که بیش از هر زمان دیگر درآستانه رفع تحریم‌ها قرارگرفته ایم، خوب است نگاهی مجدد به داشته ها و نداشته های خود بیندازیم و ببینیم که برای فردایی که ایران از ذیل فصل هفت منشور سازمان ملل خارج می شود ، چه باید کرد. سئوال این است که در این شرایط، سیستم دیوانسالاری دولت و حاکمیت ، تا چه حد برای این شرایط آمادگی دارد؟ در شرایطی که دستگاه های دولتی به دلیل افت و خیزهای سیاسی ، عمدتاً از وجود کارشناسان خبره و کارکشته کم بهره اند، چگونه خواهند توانست اولاً شرایط جدید را فهم و هضم کنند و ثانیاً شرایط را به نحوی مدیریت کنند که هم موجب استحکام و قوت بنیه بیشتر اقتصاد ملی بشوند و هم کشور را در مسیر رشد و رونق اقتصادی قرار دهند؟
پاسخ کیهان به رای 8 درصد عارف
روزنامه کیهان با انتخاب تیتر” مواضع هسته‌ای نظام اعلام شده / مسئولان پافشاری کنند”، بیانات رهبر معظم انقلاب را پوشش داده است: رهبر معظم انقلاب در دیدار با رئیس و نمایندگان مجلس تاکید کردند: مواضع ما در مسائل هسته‌ای همان مطالبی است که علناً برای مردم بیان کرده‌ایم و همین مطالب به صورت شفاهی و کتبی دقیقاً به مسئولین نیز گفته شده است. [مسئولان] باید بر مواضعی که اعلام شده است پافشاری کنند و امیدواریم بتوانند مصلحت کشور و نظام را تأمین کنند.رهبر انقلاب اسلامی یکی از لوازم تعامل را «حسن ظن» دانستند و خاطرنشان کردند: تعامل با سوءظن و بنا را بر سازش، خیانت و سوءاستفاده طرف مقابل گذاشتن، به وجود نخواهد آمد، ضمن آنکه حسن ظن به معنای خوش‌باوری و فریب خوردن نیز نیست. حضرت آیت‌الله العظمی خامنه‌ای با تأکید بر اینکه تعامل با گروکشی متفاوت است، گفتند: مبنای نمایندگان و وزرا در تعامل، باید وظیفه قانونی و مصالح کشور باشد و نه گروکشی از یکدیگر. ایشان برخورد محترمانه و همراه با ادب، با وزرا به خصوص در کمیسیون‌ها را یکی دیگر از ضروریات تعامل برشمردند و افزودند: نه نمایندگان باید نگاه تحقیرآمیز و همراه با اهانت داشته باشند و نه دولت و وزرا، نگاه سلطنت‌مآبانه. در همه مراحل باید ادب رعایت شود.
جعفر بلوری در یادداشت روز کیهان به تنها راه بازگشت امنیت به منطقه خاورمیانه پرداخته: آمریکا به جز ایران و چند کشور مستقل دیگر، تقریبا در بیشتر کشورهای دنیا و به اشکال مختلف حضور نظامی دارد. طبق گزارشی که وزارت دفاع آمریکا در سال 2007 تحت عنوان Base structure Report منتشر کرده است، این کشور در 39 کشور پایگاه نظامی «بزرگ» و در140 کشور نیز ایستگاه‌های نظامی دارد. گزارش مرکز پژوهش‌های بین‌المللی «کندی» آمریکا نیز نشان می‌دهد، این کشور در حال حاضر ۷۰۰ تا ۸۰۰ پایگاه زمینی، دریایی، هوایی و جاسوسی در خارج از خاک خود دارد. بطور مشخص ۷۳۷ پایگاه نظامی آمریکا در ۱۳۰ کشور خارجی قرار دارند که تعدادی از آنها تحت عنوان «اردوگاه‌های موقت» در حال فعالیت هستند. می‌توان با قطعیت گفت، آمریکایی‌ها لااقل در این دو کشور، یعنی عراق و افغانستان، به هیچ وجه به تعهدات خود حتی ذره‌ای پایبند نبوده‌اند که هیچ، در راستای بحران‌آفرینی نیز پیش رفته‌اند. بحران امنیتی، هرج و مرج و جنگ و خونریزی، هم در عراق و هم افغانستان درست بعد از امضای توافقنامه‌های امنیتی تشدید شد! اکنون که در حال مطالعه این وجیزه‌اید، پدیده منحوس داعش از افغانستان هم سر بر آورده و در عراق مشغول سلاخی مردم است. می‌توان به جرات گفت، نفس «حضور نظامی آمریکا» در این کشورها خود منشا بسیاری از ناامنی‌هاست.
بنابر این می‌توان نتیجه گرفت، ریشه بسیاری از فتنه‌های منطقه، حضور نظامی آمریکایی‌هاست. به عبارت کامل‌تر، آمریکا خود فتنه است. ناامن‌ترین کشورهای منطقه، همانهایی هستند که آمریکا در آن حضور نظامی دارد. در این بین دوست و دشمن هم تفاوتی نمی‌کند، کافی است تاریخ مصرف این دوستان تمام شود. عربستان کلیدی‌ترین متحد آمریکا در منطقه در گیر جنگ با یمن است و امنیت خود را فعلا در شهرهای مرزی و استان‌های شیعه‌نشین از دست داده است. عراق، افغانستان و حتی عربستان با آمریکایی‌ها ممکن است برخی منافع اقتصادی‌شان را از دست بدهند اما، امنیت و مشروعیت را در خود تقویت خواهند کرد. سردار سلیمانی اخیرا در کرمان به همین مسئله اشاره کرد آنجا که گفت: «آقای اوباما! فاصله پایگاه‌های شما با الرمادی چند کیلومتر است؟ چه طور میشود کشتار در یک کشور صورت گیرد، شما به بهانه حمایت از آن ملت در آن کشور استقرار پیدا کنید اما هیچ غلطی نکنید؟ این اسمش چیست؟ آیا این چیزی به غیر از شریک بودن در توطئه و ضلعی از توطئه است و این به غیر از این است که هیچ اراده‌ای برای مقابله با آن وجود ندارد.» خطاب این وجیزه می‌تواند حتی، برخی از افراد در داخل کشور خودمان باشد که، متاسفانه قدر حذف آمریکا از کشور را نمی‌دانند و به قول حضرت امام خواب آمریکا را می‌بینند.
کیهان در بخش اخبار ویژه خود به بخشی از اظهارات عارف در سخنرانی خود در دانشگاه باهنر کرمان اشاره کرده و به اعتراض سر بسته عارف به جبهه اصلاحات پرداخته: «او تأکید کرد اصلاح‌طلبان در اسفند امسال نشان خواهند داد که 8 درصد رأی دارند یا 80 درصد. این سخنان عارف واکنشی به ادعای روزنامه کیهان بود که بعد از انتخابات ریاست‌جمهوری بارها به رأی 8 درصدی اصلاح‌طلبان تأکید کرد.» یادآور میشود رأی 8 درصدی عارف تحلیل کیهان نیست بلکه برخی اعضای منتقد جبهه اصلاحات بارها بر این موضوع تأکید کرده‌اند از جمله محمدعلی نجفی سخنگوی کمیته 7نفره اصلاح‌طلبان در انتخابات 92، 23 تیرماه همان سال در مصاحبه با نشریه زنجیره‌ای آسمان تصریح کرد در آخرین نظرسنجی اصلاح‌طلبان قبل از انتخابات عارف 8 درصد رأی داشت و به همین دلیل از روحانی حمایت کردیم. بنابراین اگر هم آقای عارف به این درصد معترض باشد، باید به مرکزیت جبهه اصلاحات اعتراض کند که چرا آن ارزیابی دقیق و ناامیدکننده را منتشر کرده و به بی‌پایگاهی مدعیان اصلاح‌طلبی اذعان کرده‌اند؛ ضمن اینکه در انتخابات همزمان شوراها نیز نامزدهای مدعی‌اصلاح‌طلبی بیش از 10 درصد آرا را در تهران به دست نیاوردند. محمدرضا یزدان‌پناه از همکاران فراری نشریات اصلاح‌طلب 25خرداد 92 در مصاحبه با صدای آمریکا تصریح کرده بود: روحانی اصلاح‌طلب نیست و هیچ اصراری هم ندارد که خودش را اصلاح‌طلب بنامد. این در حالی است که آقای عارف خودش را اصلاح‌طلب می‌دانست. اما چون در نظرسنجی‌ها حتی نظرسنجی‌های اصلاح‌طلبانه او دارای رای بالایی نبود، اصلاح‌طلبان از روحانی حمایت کردند.
این نکته نیز گفتنی است که محمد عطریانفر عضو مرکزیت کارگزاران 29 اردیبهشت امسال در مصاحبه با روزنامه زنجیره‌ای آرمان و درباره انصراف عارف گفت: باید گفت کار او از خودگذشتگی نبود چرا که او جز این مسیر، مسیر دیگری نداشت. آقای عارف بر سر یک سه‌راهی خوب، بد و راه وسط نبود. او بر سر دو راهی خوب یعنی خروج و بد به معنای ماندن و تقبل شکست بود. بنابراین اینگونه نبود که اگر او در صحنه می‌ماند نفرین اصلاح‌طلبان نصیب فرد دیگری به جز او می‌شد. اگر آقای عارف انصراف نمی‌داد چه می‌شد؟ قطعا برای آینده سیاسی ایشان هم بد بود و سخت‌تر از همان بلایی که سال 84 بر سر آقای هاشمی آوردند او را مورد نقد قرار می‌دادند. یادآور میشود پدرخوانده‌های افراطیون مدعی اصلاح‌طلبی سالهاست با تظاهر به همراهی با افرادی از قبیل هاشمی، روحانی، ناطق و… به زیست انگلی خود ادامه می‌دهند. این طیف بارها صراحتا از عارف به عنوان اصلاح‌طلب بدلی و قلابی یاد کرده‌اند!
