بی بندوباری فرهنگی در مسیر کشف حجاب+ تصاویر

بصیر، یکی از دستگاه های اصلی متولی فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است که به راستی اگر تمامی وظایف محوله به این وزارتخانه در طول دولت های کارگزاران، اصلاحات، احمدی نژاد و اکنون نیز روحانی اجرا می شد فرهنگ حجاب و عفاف به سمت و سوی بالندگی پیش می رفت و حالا شاهد وضعیت اسفبار حجاب و عفاف در جامعه نبودیم.

باید از وزارتخانه ای مانند وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی پرسید که در طول این دوران ها چه اندازه از رسانه های ارتباط جمعی که مشوق حجاب و فرهنگ اسلامی بودند جانبداری شد و چه میزان این رسانه ها در مهجوریت ماندند؟ و آیا چند نمایشنامه و آثار در این زمینه به روی صحنه رفت و تولید کنندگان این گونه آثار مورد تشویق معنوی و مادی نهادهای دولتی قرار گرفتند؟

در زمان وزارت عطاالله مهاجرانی به جای حمایت از نویسندگان ارزشی و انقلابی آنچه در عمل دیدیم دعوت از نویسندگان خارجی عرفان های کاذب و مروج اندیشه های لاابالی و اباحی گری بود که نمونه آن را می توان دعوت از پائولو کوئیلو را نام برد. در سفر کوئیلو به ایران، آرش حجازی یکی از وابستگان رسانه های خارجی در فتنه ۸۸ وی را همراهی می کرد.

کتاب های پائولو کوئیلو که از طریق آرش حجازی ترجمه و منتشر می شد مملو از جملات غیراخلاقی و باورهای اباحی گرایانه و بی بندوباری بود. گفتنی است که کوئیلو به شدت از سوی مقامات اسرائیلی حمایت می شود و در سفر چندین باره اش به اسرائیل با مقامات اسرائیلی دیدار داشته و در اجلاس دافوس نیز حضور یافته است.

آنچنان که جامعه به یاد دارد در دولت های اصلاحات هیچ جشنواره فرهنگی – هنری برگزار نشد که مروج فرهنگ و عفاف باشد و هیچ گونه ترویج الگوهای مناسب برای عفاف و حجاب و معانعت از ترویج فرهنگ مدگرایی منفی در محصولات و کالاهای فرهنگی صورت نگرفت. در دیگر دولت ها نیز این موارد به صورت کج دار و مریض و بسیار ضعیف به اجرا درآمد.

در این دولت ها علاوه بر اینکه از انتشار و تبلیغ کالاهای فرهنگی که با فرهنگ عفاف و حجاب مغایرت داشته باشد، جلوگیری نشد بلکه برخی افراد مسئول خودشان مشوق چاپ کتاب ها، نشریات، و تولید فیلم ها و تئاتر و … بودند که فرهنگ اباحی گری را ترویج می کرد.

تبیین و تحلیل ریشه‌های دینی و اعتقادی و فرهنگی معمولا در این سال ها نه تنها به بالندگی و تعمیق فرهنگ عفاف و حجاب، منجر نشد بلکه مظاهر مدهای غربی و اندیشه های مربوط به آن به عنوان بسته های فرهنگی مسلط انتخاب شدند و جامعه را به سرسپردگی به این مدها واداشتند.

حسن بنیانیان، رییس کمیسیون فرهنگی و اجتماعی شورای عالی انقلاب فرهنگی معتقد است که مدیریت فرهنگی جامعه در تمامی بخش ها به موازات پیشرفت  پروژه های عمرانی مطالبه رهبر معظم انقلاب است. همه دستگاه ها و مدیران در معضلات فرهنگی نقش دارند و گاهی نقش مدیر راه و شهرسازی در ترویج بدحجابی بیشتر از مدیر ارشاد است.

وی با بیان این‌که همه دولت های بعد از انقلاب به موضوع فرهنگی بی توجه و کم توجه بوده اند و مجلس هم وقت کافی برای حل مسائل فرهنگی نگذاشته است، تصریح کرد: نقش تخریبی دولت ها در فرهنگ بیشتر از نقش مثبت آنها بوده است. اگر تمدن اسلامی می خواهیم باید ابتدا دیدگاه های فرهنگی افراد را اصلاح کنیم.

سرلشکر محمدعلی جعفری هم با اشاره به تغییر شکل تهدیدات از نظامی و امنیتی به فرهنگی و نرم، گفت: رهبر معظم انقلاب نگرانی‌های خود را در این باره در قالب شبیخون فرهنگی و ناتوی فرهنگی بیان می‌کردند، ولی در هیچ کجا و هیچ‌کس به این موضوع توجه نمی‌شد.

جعفری همچنین تصریح کرد: زمانی که جریان دوم خرداد هم در دهه دوم انقلاب پیش آمد، به این جریانات و مباحث رسمیت بخشید و با اهرم فشار و امنیتی کردن مسائل سیاسی و فرهنگی که نتایج همان بی‌توجهی‌ها بود، تهدیدهای جدی علیه انقلاب اسلامی پدید آمد.

حجت الاسلام محمدحسین سبحانی اظهار داشت: دشمن با نفوذ فرهنگی در ایران و القای تدریجی فرهنگ غربی علاوه بر کمرنگ کردن مسئله حجاب و عفاف در جامعه ، تلاش می کند تا باورهای دینی مردم خصوصا جوانان را از بین ببرد.

خطیب جمعه گنبدکاووس با اشاره به شکست مسلمانان در آندلس گفت: یکی از مهمترین دلایل شکست مسلمانان آندلس نفوذ فرهنگی دشمنان آن زمان بود که با وجود حملات نظامی و فعالیت های دیگر نتوانسته اند مسلمانان را شکست دهند، بی بندباری و فساد اخلاقی که دشمنان در میان مسلمانان ترویج داده باعث شده تا مسلمانان شکست بخورند.

اگر هشیاری مقام معظم رهبری و دلسوزی برخی افراد اندک در نهادهای فرهنگی نبود اکنون باید بازگشت کامل فرهنگ جامعه به الگوهای نهادینه شده قبل از انقلاب و دوران رژیم شاه مخلوع را به عینه مشاهده می کردیم.

ماحصل غفلت های فرهنگی دستگاه های مسئول و بی توجه بودن به مصوبه های شورای عالی انقلاب فرهنگی آن شده است که اکنون لباس های مطابق با فرهنگ اسلامی کمتر در ویترین مغازه ها قرار گیرد و انبوه لباس های تولیدی شرکت های خارجی و مغایر با ارزش های اسلامی در بازار پوشاک جای بگیرد و اگر این روند ادامه پیدا کند خواسته یا ناخواسته مسیر همان مسیر کشف حجاب به صورت کاملا پنهانی است.

این در حالی است که حجاب از ضروریات دین مبین اسلام بوده و در نص صریح قرآن کریم و احادیث شریف به آن تاکید شده است و از سوی دیگر جامعه ما که به عنوان یک جامعه اسلامی نامیده می شود به تبع باید موازین مدنظر اسلام در مورد حجاب نیز در جامعه رعایت شود.

اکنون دولت جدید که خود را به عنوان یک دولت دینی معرفی می کند اجرای قوانین عفاف و حجاب نیازمند عزم جدی مسئولان فرهنگی است و تنها به برگزاری همایش و سخنرانی اکتفا نشود و بدنه دولت و مدیران میانی از بی تفاوتی ها بیرون بیایند تا وضعیت عفاف و حجاب از این شرایط نابسامان بیرون بیاید.

راهبردهای گسترش فرهنگ عفاف و حجاب که در ۴۷ بند تصویب شده است عملا در بی توجهی قرار گرفته و دستگاه های مسئول که ۲۲ وزارتخانه، نهاد و سازمان را شامل می شود هر کدام به نوعی باید به نوعی به دغدغه فرهنگی مردم پاسخ بدهند که چرا مدپرستی رواج یافته و این مدپرستی از بدحجابی به سوی بی حجاب شدن پیش برود.

مصوباتی که در شورای عالی انقلاب فرهنگی به تصویب رسیده است اگر از سوی دستگاه های متولی، وظایفشان مورد توجه جدی قرار بگیرد بخش قابل توجهی از دغدغه های فرهنگی حل خواهد شد. وضعیت فرهنگی موجود نشان می دهد که در وزارتخاخانه ها و نهادهای متولی مقوله حجاب توجه قابل توصیفی به مقوله حجاب و عفاف نمی کنند و دغدغه مقام معظم رهبری و مردم رها شده است.

دانا