مأموریت جدید مزدور انگلیسی چیست؟

 سابقه جک استراو نشان می‌دهد که او بعد از برجام در قالب سفر توریستی به دنبال راهی برای نفوذ است و اگر کسی جز این فکر کند باید گفت از الفبای تعاملات سیاسی در جهان بی خبر است. کسی که مردم ایران او را بیشتر به دلیل سیاست‌های خباثت آمیزش علیه کشورمان می‌شناسند. وی عامل ارجاع پرونده هسته‌ای ایران به شورای امنیت است و عجیب است که چرا این روزها علاقه شدیدی به ایران و فرهنگ ایرانی پیدا کرده است؟

آنچه که باید به آن توجه داشت،این است که جک استراو بعنوان یک توریست در حال پرسه زنی در خیابان های کشور نیست،بلکه به نمایندگی از حکومت استعماری روباه پیر به دنبال تحلیل شرایط کشور پس از برجام و اطلاع از فضای حاکم بر مناسبات سیاسی داخل کشور بین دستگاه‌های دولتی است تا بتواند با درک جامعی اقدامات آتی دولت انگلیس را به حکام این کشور پیشنهاد کند.برای روشن شدن نقش انگلستان در اجرای پروژه های نفوذ در کشورها و تاثیر گذاری در حکومت ها کافی است مروری کوتاه به تاریخچه رفتار روباه پیر در کشورهای جهان و به ویژه کشورمان داشته باشیم.

در  ذیل تلاش شده است نشان داده شود که چگونه انگلستان، با نقشه های از پیش طراحی شده سعی در استثمار و سیطره بر کشورهای جهان خصوصاً کشور پهناور و استراتژیک ایران داشته و دارد و جهت رسیدن به این هدف تمامی دستهای پنهان و آشکار خود را به کار گرفته است.در راستای اثبات این مدعا، از شواهد و قرائنی مانند نقش انگلیس در تشکیل گروهها و شبکه‏ های پیچیده و زیرزمینی «فراماسونی» که امروزه دخالت و نقش آنها در اتفاقات مختلف جهان بر کمتر کسی پوشیده است، تا دخالت در تشکیل صهیونیزم بین‎الملل و برنامه‎های بلند‎مدت برای کشورهای اسلامی استفاده شده است.

۱- از میان برداشتن و ترور شخصیت‌های مخالف

۱٫۱٫ ترور نافرجام شیخ فضل الله نوری

در ترور نافرجام مرحوم حاج شیخ‌فضل‌ الله نوری (۱۶ ذیحجه ۱۳۲۶) عامل اصلی، «کریم دواتگر» تروریست معروف کمیته مجازات است. در این ماجرا عوامل سرشناس سفارت انگلیس چون «میرزا محمد‌نجات خراسانی» شرکت دارند و «مستر اسمارت» نمایندة سفارت انگلیس، در محل بازجویی متهمین حاضر می‌شود تا به قول تقی‌زاده کسی نتواند به تروریستها زور بگوید.

۱٫۲٫توطئه قتل امیرکبیر
“جیمز فریزر” مأمور انگلستان در ایران که به صورت جهانگرد وارد کشور شد، در مورد امیرکبیر و مانع بودن او در مقابل سیاست های انگلیس گزارشی می نویسد که در نهایت منجر به کشته شدن قائم مقام می شود:

بدیهی است در مرحلة اول باید از دستِ وزیری که باعث اصلی همة این بدبختی‏هاست خلاص شد، کسی که پادشاه خود را در بردگی مطلق نگاه می‏دارد، کسی که در هر مورد فقط نقش خود را ایفا می ‎کند و به پیشبرد نظرات خویش توجه دارد، در حالی که با روش معیّنی به نظر می‏آید هر پیشنهاد انگلیس را خنثی می سازد و با آن مخالفت می‏کند. چنین کسی هرگز نمی‏تواند در راه اصلاحات اساسی گام بردارد… کسان دیگری هم هستند؛ اشخاصی که اهمیت و ارتقای خودشان را مدیون نفوذ انگلیس می دانند و در نتیجه نسبت به قدرت انگلیس حساسیت دارند و در دست دولت انگلیس آلت و وسیلة مطلوبی خواهند بود. شاه خوشحال خواهد شد که از این بردگی نجات پیدا کند و اگر مطمئن به پشتیبانی مؤثری باشد، در این زمینه همکاری خواهد کرد. قائم مقام دوستان بسیار کمی دارد و دشمنانِ خیلی زیاد، به طوری که کار اگر با مهارت انجام شود، سقوط او را یک مسألة ساده‏ای می کند.

۱٫۳٫انگلیس عامل قتل کنسول آمریکا در تهران
ماژور «ایمبری ویس» کنسول آمریکا هنگام عکسبرداری از سقاخانة شیخ‌هادی ـ که در آن روز، شایعاتی در مورد معجزات آن در افواه بود ـ مورد هجوم و حملة عدّة زیادی از مردم قرار گرفت و به شدت مجروح شد. پس از انتقال به بیمارستان نظمیه، عده‌ای از مردم داخل بیمارستان شده با داس و قمه و چکش و آب جوش او را به قتل ‌رساندند. حکومت ایران از این فاجعه بسیار پوزش خواست و مسئولیت این واقعه را به گردن تودة متعصّب انداخت. اما اروپایی‌های مطلع می‌دانستند که در شرق، توده همیشه آلتی در دستهای زمامداران پشت‏پرده است . در نیمة اول قرن اخیر، سفیر روس در تهران به دست توده به قتل رسید و این قتل نتیجة دسیسه‌‌ای بود که از طرف دربار بر ضدّ او چیده شده بود. اما چه دست‌هایی ممکن بود توده را بر علیه «ویس» کنسول آمریکا برانگیزد؟رفته رفته اسم یک نفر در افواه شایع شد. این اسم که نخست به طور نجوا برده می‌شد و سپس علناً بر زبانها جاری ‌شد، در شماره ۲۴ سپتامبر ۱۹۲۴ روزنامه «هرالد تریبون» چاپ نیویورک فاش گردید و قتل «ماژور ایمبری» به حساب «هارولد اسپنسر» گذاشته شد. وی سالخورده‌ترین و لایق‌‌ترین عامل مخفی انگلیس در خاور نزدیک بود، اما پشتیبان این عامل، کمپانی‌های مقتدر نفت انگلیس بودند. «ویس» کنسول آمریکا کمی پیش از حادثة قتل، تمام نفوذ خود را به کار انداخته بود تا منابع نفت شمال ایران را از چنگ یک کمپانی انگلیسی به در آورده و آن را به کمپانی مشهور «سینکلر» آمریکا واگذار کند. اما مداخلة او در سیاست نفت، به بهای جان او تمام شد.

۲٫ طراحی کودتاهای مختلف در ایران

۲٫۱٫کودتای سوم اسفند ۱۲۹۹
فروپاشی امپراتوری تزاری روسیه، انگلیس را به طمع بلعیدن کامل ایران انداخت. لرد کرزن انگلیسی با قلدری تمام از احمدشاه میخواست که با امضای قرارداد ۱۹۱۹ ایران را مستعمرة انگلستان نماید. شاه قاجار دریافته بود که امضای این قرارداد، لکة ننگی ابدی بر دامان قاجاریه خواهد گذاشت. مخالفت او با قرارداد ۱۹۱۹ و طرح راه آهن شمال جنوب، با پاسخی کوبنده از سوی انگلیسی های استعمارگر مواجه شد. کودتای سوم اسفند و ظهور قزاقی قلدر در صحنة سیاسی ایران، به احمد شاه نشان داد که استعمار از اهداف استعماری خود در ایران دست برنداشته است.کودتای سوم اسفند ۱۲۹۹ گام اول استعمار انگلیس در ایران برای اجرای نقشه‏ای بود که برای خاورمیانه در نظر داشت. ایجاد دولت های نظامی حامی انگلستان در منطقه و فراهم کردن شرایط مهاجرت گسترده یهودیان به فلسطین و سپس تأسیس رژیمی صهیونیسیتی در آن سرزمین، هدف اصلی انگلستان در خاورمیانه بود. کودتا، قاجاریه را بیش از پیش ضعیف کرد. حضور عناصر کارکشته‏ای نظیر «اردشیر جی»و دیگر عوامل استعمار در پشت پرده کودتا، شاه جوان را به وحشت انداخت و ترجیح داد مدتی از ایران دور باشد و این همان چیزی بود که دیکتاتور و حامیان آن دنبال می‏کردند.رضاخان ابتدا سعی داشت همچون همتای خود در ترکیه در لباس ریاست جمهوری، سیاست‏های انگلستان را در ایران دنبال کند، لذا یک شبه جمهوری خواه شد و عوامل نظامی خود را جهت استقرار جمهوری! به خیابانها گسیل کرد. توطئة سلطنت‏طلبانِ جمهوری‏خواه با ایستادگی مردم و علما در فروردین ۱۳۰۳ خنثی شد. دیکتاتور و حامیان خارجی و داخلی او این بار از راه دیگری وارد شدند. ترور مخالفین، ضرب و شتم نمایندگان مجلس و نهایتاً برگزاری انتخابات مجلس پنجم با ارعاب نظامیان و تقلّب و فرستادن نمایندگان رضاخان به مجلس، اقداماتی بود که جهت خلع قاجاریه از سلطنت صورت گرفت. مشاوران دانای رضاخان به او آموخته بودند که باید ظاهرِ قانونیِ تغییر سلطنت در ایران رعایت شود؛ لذا لازم است نمایندگان طرفدار خود را با تقلب وارد مجلس نماید تا آنان به ضرورت خلع سلطنت قاجار و پوشاندن لباس سلطنت بر تن او، تشریفات قانونی را اجرا کنند. البته در اجرای تشریفات قانونی نیز خوی دیکتاتوری خود را بروز داد. گرفتن امضاء از نمایندگان در زیر زمین و تهدید نمایندگان مخالف، بخشی از سناریوی انگلیسی تغییر سلطنت در ایران بود. با خلع قاجاریه رژیمِ کاملاً دست نشاندة پهلوی بر سر کار آمد و به مدت پنجاه و سه سال ایران را در اختیار استعمارگران قرار داد.

۲٫۲٫ کودتای ۲۸ مرداد
امریکا و انگلیس‏ باهم همدست شدند و کودتاى ۲۸ مرداد را راه انداختند و بیست و پنج سال حکومت دیکتاتورى سیاهِ مبتنى بر کودتاى سرلشکر «زاهدى» را در ایران سرِپا نگه داشتند.در جریان ملی سازی صنعت نفت ایران، «آیت‏الله کاشانی» و «دکتر مصدق» به عنوان راهبران دینی و سیاسی نهضت، توانستند کمر استعمار و دیکتاتوری را بشکنند. آنان نیز توفیق یافتند تا نفت را ملی ساخته و از دشمن، خلع ید به عمل آوردند. در این شرایط، استعمار که نمی‏توانست دست روی دست بگذارد و از کف دادن ایران، این لقمه چرب را به نظاره بنشیند، تنها راه پیروزی بر ملت را در ایجاد تفرقه در صفوف متحد آنان می‏جست. لذا با کمک عوامل داخلی خود ـ همچون مظفر بقایی‏ها ـ به اختلاف افکنی در میان سران نهضت پرداخت. متأسفانه این شگرد موفق از آب در آمد و آنها توانستند کاشانی و مصدق را از هم دور کنند. به تدریج با گسترش کدورتها، زمینه برای وقوع کودتای سیاه ۲۸ مرداد با زمینه‏سازی انگلیس و اجرایی کردن آن توسط آمریکا به دست «سپهبد زاهدی» کاملاً مهیا شد. پس از کودتا، مصدق به زندان و تبعید و کاشانی به انزوا دچار شد و استعمار بار دیگر به صحنه آمد و برای ۲۵ سال چنان تسمه‏ای از گردة ملت ایران کشید که تاریخ کمتر به یاد دارد تا این که سرانجام با پیروزی انقلاب اسلامی برای نخستین بار، نفت به شکل واقعیِ خود در تملک ملت در آمد و حقیقتاً ملی شد.

۳٫۱٫ مقابله با نهضت جنگل
قیام استقلال‏‌طلبانه میرزا کوچک‌خان جنگلی در شرایطی رخ داد که ایران و جهان شاهد تحولات بزرگی بود. وقوع جنگ جهانی اول، اشغال ایران و تشدید تعدّیات روس و انگلیس، فروپاشی امپراطوری‎های تزاری و عثمانی، شرایط جدیدی را به وجود آورده بود و میرزا را در جبهه‏های متعدّدِ مبارزه با تعدیات روس تزاری، دست‎اندازی‎های استعمار انگلستان، انقلابی نمایان وابسته، روسهای کمونیست شده، شبکه مخفی عوامل انگلستان در ایران، عوامل فرقه ضالّه بهائیت و رژیم کودتایی درگیر نمود. استعمار انگلستان با درک اصالت نهضت جنگل و احساس خطر از ناحیة آن که می‎توانست با گسیل قوای خود به تهران و پیوند با شخصیت‎های دینی و ملی نظیر شهید مدرس، تمامی برنامه‎های شوم آنان برای ایران نظیر قرارداد “۱۹۱۹” و یا روی کار آوردن دیکتاتوری رضاخانی را به هم بزند، با استفاده از عوامل و امکانات خود در صدد نابودی نهضت جنگل برآمد. دستگاه جاسوسی انگلستان با طراحی نقشه‎ای پیچیده که در اجرای آن از عواملی نظیر انقلابی نماها و چپگرایان وابسته، و دشمنان قسم خوردة اسلام همچون وابستگان به فرقه ضاله بهائیت بهره برد، نهضت جنگل را از دورن با بحران مواجه ساخت و نهایتاً آن را نابود کرد.

۳٫۲٫مقابله با قیام دلیران تنگستان
دو ماه قبل از آن که قوای انگلیس بوشهر را اشغال کنند، ژنرال «کاکس» کنسول انگلیس در خلیج فارس، نامه‌ای به مرحوم «شیخ‌ محمد‌حسین برازجانی» روحانی متنفّذ و مجتهد معروف دشتستان نوشت که جواب آن نامه، انگیزه قیام رئیس‌علی دلواری شد. کنسول انگلیس در این نامه از «شیخ محمد حسین برازجانی» خواسته بود که از نفوذ خود استفاده نموده و از هرگونه آشوب و قیام علیه اشغالگران جلوگیری نماید و اینکه از دشمنی با دولت انگلیس نه تنها سودی عائد ملت ایران نخواهد شد، بلکه در صورتی که ایرانیان وارد جنگ شوند، انگلیس یک سوم خاک ایران را تصرف خواهد کرد. شیخ در پاسخ به این نامه، تمام مصیبتها را از طرف دولت انگلیس دانسته و اعلام کرده بود که چنانچه عملیات انتقام‌جویانه علیه اشغالگران صورت پذیرد، مسئولیت آن بر عهدة انگلیسی‌ها خواهد بود.

رئیس‌علی در نامه‌های متعدد به «شیخ محمد‌حسین برازجانی» از او برای جهاد و قیام علیه قوای انگلیس کسب تکلیف می‌کند که سرانجام مرحوم شیخ، صورتی از حکم جهادی که مراجع شیعه از نجف اشرف ارسال داشته بودند به ضمیمة حکم خود مبنی بر وجوب جهاد با کفّار انگلیسی و جلوگیری از رخنه آنها به بنادر جنوب و دشتی و تنگستان و لزوم همکاری خوانین این مناطق و بسیج مردم مسلمان برای رفتن به میدان جنگ صادر می‌کند و برای همة خوانین می‌فرستد… بعد از اشغال بوشهر، نیروهای انگلیسی قصد تصرف دلوار را کردند؛ محلی که پیش از آن چند بار سربازان انگلیسی بدانجا یورش برده، اما هر بار طعم تلخ شکست را چشیده بودند. رئیس‌علی و شیخ حسین و زایرخضرخان با قیام دلیران تنگستان علیه اشغالگران انگلیسی وارد نبرد شدند و نیروهای متجاوز که قریب پنج‌هزار نفر بودند در دام دلیرمردان تنگستانی گرفتار آمدند و عده زیادی از بین رفتند.در جریان یکی از این حملات، رئیس‌علی دلواری در سوم سپتامبر ۱۹۱۵ از پشت سر هدف گلوله یکی از همراهان خائنش قرار گرفت و به شهادت رسید. اما نهضتی که او درجنوب ایران به راه انداخت، تا سالها مایه وحشت انگلیسی‌‌ها بود.

۳٫۳٫٫ انحراف در مسیر جریان مشروطیت
یک عدّه روشن‏فکر هم بودند که مزدور و خود فروخته و از عوامل انگلیس‏ محسوب مى‏شدند. بارى؛ مشروطه، قالب و ترکیب حکومتىِ انگلیس‏ بود. این روشنفکران به جاى اینکه دنبال دستگاه عدالت باشند و یک ترکیب ایرانى و یک فرمول ایرانى براى ایجاد عدالت به وجود آورند، مشروطیت را سر کار آوردند نتیجه این شد که این نهضت عظیم مردم که پشت سرِ علما و به نام دین و با شعار دین خواهى بود، بعد از مدّت بسیار کوتاهى منتهى به این شد که شیخ فضل الله نورى را که این شهید بزرگوار همین‏جا مدفون است در تهران به دار کشیدند. اندک زمانى بعد، سید عبد الله بهبهانى را در خانه‏اش ترور کردند. بعد از آن‏هم سید محمّد طباطبایى در انزوا و تنهایى از دنیا رفت. آن‏وقت مشروطه را هم به همان شکلى که خودشان مى‏‌خواستند برگرداندند؛ مشروطه‏اى که بالاخره منتهى به حکومت رضاخانى شد.توطئه‏اى که دولت استعمارى انگلیس در آغاز مشروطه کرد به دو منظور بود: یکى که در همان موقع فاش شد، این بود که نفوذ روسیه تزارى را در ایران از بین ببرد؛ و دیگرى همین که با آوردن قوانین غربى احکام اسلام را از میدان عمل و اجرا خارج کند.همکاری استعمار انگلیس با روشنفکران غربزده در جریان مشروطیت، اقتدار حاکمیت را از مردم سلب کرد و با تشدید ناآرامی ها و اختلافات داخلی، مانع از استقرار مشروطیت دینی ـ که می‏توانست منجر به ثبات و اقتدار ایران گردد ـ شد. استراتژی استعمار انگلیس، تضعیف حکومت مرکزی و تقویت جریانات مرکز گریز بود. استاد شهید مطهری در تحلیلی از اوضاع عصر مشروطه می نویسد:
“یکی از سیاستهای بزرگ امروز دنیا (انگلیس) طرفدار مشروطیت بود و کوشش می‏کرد مشروطیت در ایران ایجاد بشود و یک سیاست بزرگ دیگر دنیا (روسیه) از استبداد حمایت می‏کرد و کوشش می کرد که جلو مشروطیت را بگیرد. چرا؟

آنکه طرفدار مشروطیت بود، می خواست بعد از مشروطیت، سیاست خودش را بر ایران تحمیل بکند ـ کما این که همین کار را کرد ـ و آن که مخالف بود، نفوذی داشت و می‏خواست جلو نفوذ رقیب را بگیرد.
بنابراین اگر کسانی با مشروطیت مخالف بودند، از این نظر بود که دستهای خارجی را می‏دیدند و می‏دانستند و پیش‏بینی می‏کردند که منظور، مشروطیت واقعی نیست، بلکه یک سیاست خارجی دیگری در کار است. یا اگر کسی مخالف استبداد بود، از آن جهت بود که آن سیاست‏هایی را که طرفدار استبداد بودند می شناخت و ضررهای سیاست آنها را می‏دانست…. قرائن هم نشان می‏دهد کسانی که مخالف با مشروطیت بودند می گفتند این مشروطیت که می‏خواهد بیاید، غیر از آن مشروطیتی است که دارند صحبتش را می‏کنند، مشروطة مشروعه به اصطلاح نیست و نخواهد آمد، مانند مرحوم شیخ فضل‏الله نوری”.

۳٫۳٫۱٫٫ هدایت عوامل مشروطه
با این حال در جریان انقلاب مشروطه، روسیه از موقعیت بهتری در ایران برخوردار بود. به همین سبب، تداوم وضع موجود با منافع انگلیس همخوانی نداشت. از این رو انگلیس کوشید با تظاهر به حمایت از مشروطه‌خواهان، آتش انقلاب را در ایران شعله‌ور سازد و از این رهگذر بتواند روسیه را از صحنة سیاسی ایران خارج کند و هواداران خود را بر صحنة سیاست کشور مسلط گرداند. بنابراین هدف اصلی انگلستان از نفوذ در نهضت مشروطه، کنترل نهضت و هدایت آن به سمت مقاصد لندن بود. بدین ترتیب رفتار مزورانه انگلیسی‌ها سبب شد که در اوائل تابستان ۱۲۸۵ عده‌ای که تعداد آنها در عرض ۱۰ روز تا ۲۰ هزار نفر افزایش یافت، در داخل محوطة سفارت انگلیس متحصن شوند و مورد استقبال سفارت انگلیس قرار گیرند. «سِر دنیس رایت» سفیر سابق انگلیس در ایران در خاطرات خود در موارد متعددی به برنامه‌ریزی دولت متبوع خود برای تبدیل کردن سفارتخانه و کنسولگری‏های کشورش در ایران به «مأمن» و «پناهگاه» مشروطه‌‌خواهان جهت پیاده کردن مقاصد اصلی خود اشاره کرده است.

۴٫ تجزیه کشور

۴٫۱٫٫ نقش انگلیس در جدایی بحرین از ایران
در زمینه جدایی جزیرة بحرین از خاک ایران و همچنین تصرف جزایر سه‏گانه «تنب بزرگ» و «تنب کوچک» و «ابوموسی»، شاه و هویدا از خود هیچ اراده و استقلالی نداشتند؛ بلکه قدرت حاکم بر منطقه ـ یعنی انگلستان ـ بود که تصمیم می‏‌گرفت. اما آنچه از سخنان شاه و هویدا شنیده می‌‏شد، این تصمیم را جزو «سیاست مستقل ملی» خود تلقّی می‏‌کردند.در مورد بحرین، عدم توسل به زور و خشونت را مطرح کردند و در مورد جزایر سه گانه، با استفاده از قوّة قهریه و اشغال نظامی تغییر رویه دادند. این تناقض‏‌گویی‏‌ها و عملکردهای گوناگون شاه و نخست وزیر در واقع پیرو مذاکرات پنهانی میان ایران و انگلستان و امیرنشین شارجه صورت می‏‌گرفت، و با توجه به وعده‏‌هایی که به شاه در مورد نقش ژاندارم در منطقه داده می‏‌شد، سیاست به اصطلاح مستقل ملی شاه نیز تغییر می‏‌کرد، که نهایتاً منجر به جدایی بحرین از ایران شد.

۴٫۲٫٫ نقش انگلیس در جدایی افغانستان از ایران
در محاصرة قلعه هرات توسط محمدشاه، پاتینجر نزد کامران میرزا رفت و او را از تسلیم شدن باز ‏داشت و مطمئن کرد که دولت انگلستان به ایران اعلان جنگ خواهد کرد و نیز متعهد شد که تا هفت ماه قشون ایران را از دور هرات پراکنده سازد. او در هرات شروع به پرداخت وجه کرد و مبالغ گزافی پرداخت و موجب شد اهالی قلعه بیشتر مقاومت کنند.
“مستر مک نیل” سفیر انگلستان در ایران نیز اطلاعات اردوی ایران را برای او [پاتپنجر] می‌‏فرستاد. عملیات پیچدة انگلیسی‌‏ها در افعانستان علیه ایران با نقش آفرینی پاتینجر و مانکجی که وابستگی مستقیم به سرویس اطلاعاتی بریتانیا داشتند، منجر به جدا شدن هرات از خاک ایران شد.انگلیسی‏ها با غارت ذخایر و منابع کشور و استثمار صنعتگران و تحصیل‎کردگان ایرانی و مدیریت بر آنان، صنعت خودشان را به ایرانیان نمایاندند. استبداد حاکم بر ایران نیز در فراهم شدن چنین زمینه‎ای نقش اساسی داشت؛ بدین ترتیب که کلید اقتصاد ایران به دست آنها افتاد، به تدریج افسار سیاست نیز به آنها واگذار شد، و در اندک زمانی یکّه‎تاز ایران شدند و استقلال سیاسی، اقتصادی و نظامی کشور را در دست گرفتند و رسماً ایران را به همسایة مستعمره (هندوستان) ملحق کردند و نقشة جغرافیایی و استراتژیکی ایران را به سود خود تغییر دادند و برای جدا کردن افغانستان از ایران، جزیرة خارک و بندر بوشهر و خوزستان را به تصرف خود درآوردند و سرانجام طی تحمیل معاهدة پاریس (۱۲۷۳/ ۱۸۵۷م) و به موجب بند پنجم و ششم و هفتم آن، دولت ایران متعهد شد تمام خاک افغانستان را تخلیه و از هر‎گونه ادعا نسبت به آن پرهیز کند. جدایی افغانستان در دورة صدارت «میرزا آقا‎نوری» ـ که کاملاً به انگلیسی‎ها وابسته بود ـ واقع شد. پس از این، در سراسر خلیج فارس و دریای عمان نفوذ دریایی برقرار گردید و تنها راه بازرگانی ایران از طریق دریای آزاد به دست انگلیس افتاد.

۵٫ ایجاد و تشکیل شبکه‎های پیچیده و زیرزمینی

۵٫۱٫ تشکیلات فراماسونری
فراماسونری در ایران از آغاز به عنوان یک سازمان سیاسی به نفع انگلستان کار می‌‏کرد، به نحوی که اکثر مقامات مهم مملکتی یا فرماسون بودند و آن مقام به آنها داده می‏‌شد؛ و یا پس از اشتغال فراماسون می‏‌شدند. در ایران مهمترین تشکیلات سیاسی اداره کننده کشور تا مدت‎ها همین تشکیلات فراماسونری بود که اشرافیت و خانواده‏‌های صاحب‏‌ مقام و صاحب‏ ثروت را زیر پوشش گرفته بود و منویات امپراتوری انگستان را پیاده می‏‌کرد. در دوران سلطنت محمدرضا، او ابتدا اجازه تأسیس یک لژ فراماسونری به نام «لژ پهلوی» را داد، که فردی به نام «جواهری» در رأس آن قرار داشت و «ارنست پرون» در این لژ فعّال و همه‏‌کاره بود و رابط محمدرضا با لژ محسوب می‏‌شد. بدنامی و سوء شهرت فراماسونری در ایران سبب می‎شد که رابطه محمدرضا با آن به‏شدت پنهان نگاه داشته شود، ولی محمدرضا در طول دوران خود همیشه از فراماسون‏‌ها حمایت می‏‌کرد و در جریان کار آنها قرار داشت و آنها نیز به‏شدت به سلطنت او علاقه مند و وفادار بودند.

۵٫۲٫راه‏‌اندازی شبکه‏‌های هرمی(گلدکوئیست)
فعالیت این تجارت خانه‎ها [شبکه‏‌های هرمی] آثار متنوعی و قابل توجهی در منطقه خوزستان به وجود آورده است: ایجاد یک گروه بزرگ در سطح منطقه که هواداران زیادی دارد که «مرجعیت» اجتماعی هم دارد و پتانسیلی برای ایجاد شورش در سطح منطقه یا پشتوانه‎ای برای انتخابات‎های آتی در منطقه محسوب می‎شود.پیامد دیگر فعالیت این تجارتخانه‎ها، این است که اگر دولت یا نظام بخواهد در مقابل این تجارت مشکوک و آسیب‎های اقتصادی آن مقاومت کند، با عکس‏‌العمل شدید اجتماعی توده‎های مردم و به خصوص اقشار آسیب پذیر و مستضعف، روبرو می‎شود و دولت در برابر مردم قرار می‎گیرد… نکته مهمی که باید بیشتر مورد توجه دستگاههای امنیتی و قضایی خوزستان قرار بگیرد، اثبات ارتباط مستقیم و تقریباً علنی این تجارتخانه ها با گروهک خلق عرب الاحواز و این گروهک با عوامل اطلاعاتی انگلیس در منطقه است. نشانه‎ها و دلایل و قرائن بسیاری حاکی از این ارتباطات وجود دارد که ممکن است در صورت تعلل دستگاه‌های مربوط، آنها اقدام به از بین بردن و مخفی کردن این قرائن کنند.

۶٫ جلوگیری از رشد و پیشرفت علمی کشورها
۶٫۱ . اذیت و آزار و ترور دانشمندان و شخصیتهای علمی
با پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی مردم ایران در بهمن ماه سال ۱۳۵۷ و بروز تحولات انقلابی در ایران، دولت انگلیس اقداماتی را علیه ایرانیان به خصوص دانشجویان ایرانی در انگلیس انجام داد و سخت‎گیری‏هایی در این زمینه آغاز نمود که منجر به تشدید تنش‌‏ها میان دو کشور و برگزاری نخستین تظاهرات مردمی بر ضد انگلیس در اواخر سال ۱۳۵۷ در تهران گردید. با اخراج گروهی از دانشجویان ایرانی از لندن و زندانی‎شدن شمار دیگری از آنها، دولت ایران به مقامات دولت انگلیس رسماً اعتراض و هشدار داد که این روند در نهایت منجر به تشدید بیشتر تنش‎ها در مناسبات دو کشور می‏گردد. که در نهایت وزارت خارجه انگلیس در نیمه دوم سال ۱۳۵۹ کاردار و دیگر دیپلماتهای سفارت انگلیس در تهران بجز یک نفر را به لندن فراخواند و سفارت این کشور در ایران را تعطیل اعلام کرد.

۶٫۲٫ دخالت در مسائل هسته‌‏ای و صدور قطعنامه علیه ایران
یکی از دخالت‏های اخیر انگلیس، دخالت در مسائل هسته‏ای ایران است. این کشور به همراه دو کشور دیگر اروپایی یعنی آلمان و فرانسه همواره با فعالیتهای هسته‏ای ایران مخالفت کرده‌‏اند و با دخالت‏های خود، زمینة پیشرفت دانشمندان ایرانی را در این عرصه گرفته‏‌اند. علی‎رغم تأکید مکرر ایران بر مسالمت آمیز بودن برنامه‏‌های هسته‏‌ای‏‌اش، کشورهای اروپایی با اعمال فشار علیه ایران، خواستار لغو تمامی فعالیت‌های هسته‏ای ایران هستند .از دیگر اقدامات انگلیس در بحث انرژی هسته‏ای می‏توان به تهیه پیش‏نویس قطعنامه سوم شورای امنیت اشاره کرد که توسط انگلیس به همراه آلمان و فرانسه تهیه شده بود. «گوردون براون» نخست وزیر انگلیس درباره فعالیت‏های صلح‏آمیز چنین گفته است:
“به اعتقاد من روندی که آغاز شده، می‏تواند به قطعنامه سوم سازمان ملل منجر شود و در صورتی که [ایران] فعالیت‏های حساس هسته‏ای خود را متوقف نکند، لندن از صدور قطعنامه سوم تحریم علیه تهران حمایت خواهد کرد”.

۷٫ حضور جاسوسان

۷٫۱ حضور مستر همفر
مستر همفر در کتاب خود اهداف حضورش را در کشورهای آسیایی اینگونه بیان میکند:
۱٫ فریاد های نژاد پرستی …ملی گرایی …رنگ پرستی و غیره را در میان مسلمانان زنده کنیم و مسلمانان را وادار کنیم که اهمیت بسیاری به تمدن های پیش از اسلامشان بدهند و قهرمانان و شخصیت های قبل از اسلام را زنده کنند مانند احیای فرعونیت در مصر، احیای زردشتی گری در ایران و احیای بابلیه در عراق.
۲٫ این امور را باید رواج دهیم : شراب …قمار …فحشا …گوشت خوک. همچنین به هر صورتی که شده باید ربا را در میان مسلمانان رواج دهیم که این عمل علاوه بر انکه موجب ویرانی اقتصاد آنان خواهد شد سبب جرات یافتن ایشان در مخالفت با قرآن هم میگردد . زیرا هر کس در یک مورد با قوانین قرآن مخالفت کرد …مخالفت در سایر موارد هم برایش اسان خواهد شد.
۳٫ لازم است به وسیله ی متهم ساختن علما و داخل نمودن جاسوسانی در لباس آنان کاری کنیم که رابطه ی مسلمین با علمایشان قطع شود و باید جاسوسان ما در لباس علما جنایت بسیار مرتکب شوند تا مردم هر عالمی را که می بینند شک داشته باشند این عالم است یا جاسوس؟
۴٫ لازم است میان فرزندان و پدران، فاصله انداخته تا فرزندان از زیر بار تربیت پدران خارج شوند. در دست ما باشند و هنگامی که از تحت تربیت پدران بیرون آمدند بالاخره با عقیده دینی و ارشادات مذهبی فاصله می گیرند و ارتباطشان با علما قطع خواهد شد.
۵٫ باید زنان مسلمان را فریب داد و از زیر چادر بیرون کشید… پس از انکه زنان از چادر بیرون آوردیم باید جوانان را تحریک کنیم که دنبال آنان بیفتند تا درمیان مسلمانان فساد رواج یابد . برای پیشبرد این نقشه لازم است اول زنان غیر مسلمان را از حجاب بیرون اوریم تا زنان مسلمان از آنان یاد بگیرند.
۶٫ قبور بزرگان را باید خراب کرد؛ به این بهانه که این ها در این زمان پیامبر نبوده و بدعت است.

در اردیبهشت ۱۳۵۹ و درست چند روز پس از آن که عملیات نجات گروگان‌های امریکایی در طبس با شکست مفتضحانه ای روبرو شد، سرویس اطلاعاتی انگلستان که در استفاده از عناصر وطن فروش و دست دوم، چیره دست است، چند جوان عرب را با حمایت و پشتیبانی سفارت بعثی عراق راهی سفارت جمهوری اسلامی کرد تا یک گروگان‌گیری چند روزه را تدارک ببیند. مردان مسلح با ورود به سفارت، ۲۶ نفر را به‌مدت شش روز به‌گروگان می‌گیرند. از این ۲۶ نفر، ۱۷ نفر کارمندان سفارت، هشت نفر مراجعه کننده و یک نفر مأمور نگهبان سفارت بودند. اشغال سفارت ایران در حالی رخ داد که در پی تهدید‌های مکرر قبلی از ناحیه بعثی‌ها و حمله ناموفق چند روز قبل به سفارت ایران در بیروت، کاردار سفارت ایران «دکتر غلامعلی افروز» در نامه‌ای رسمی خطاب به شاخه ضد تروریست پلیس لندن، تقاضای حفاظت بیشتر از سفارتخانه را اعلام‌کرده بود و روز قبل از حمله، پلیس لندن در نامه‌ای رسمی در این مورد قول اطمینان بخش داده بود.

مرکز اسناد انقلاب اسلامی در ادامه می نویسد: اشغال سفارت ایران در لندن پنج روز پس از شکست حمله نظامی امریکا در صحرای طبس رخ داد و خبرگزاری تاس و روزنامه پراودا بر این عقیده بودند که این اقدام از سوی امریکا و انگلیس است که برای تحت فشار قرار دادن ایران و آزادی گروگان‌های امریکایی در تهران اجرا شده است. پس از شش روز گروگان‌گیری و شهادت یک دیپلمات ایرانی، پلیس ویژه سلطنتی با دستور تاچر -نخست وزیر وقت انگلیس-وارد سفارت می شود و پس از کشتن پنج نفر از شش نفر گروگان‌گیر که چهار نفرشان خودشان را تسلیم کرده بودند، شهید صمدزاده را به اشتباه جای گروگان‌گیر ششم به شهادت می رسانند تا هیچ ردی باقی نماند! ساعاتی بعد، پلیس ویژه، کل سفارت ایران را به آتش می کشد و از سفارت ایران جز خرابه ای باقی نمی ماند!

در ادامه این نمایش انگلیسی، “مارگارت تاچر” نامه ای به امام خمینی(ره) می نویسد و خواستار آزادی گروگان‎های امریکایی در مقابل عملیات پلیس ویژه سلطنتی می شود!

اشغالگران خواهان عزل سید احمد مدنی استاندار خوزستان و یک هواپیما برای خروج سالم از انگلیس هستند که وزیر خارجه ایران با درخواست گروگان‌گیرها مخالفت می‌کند. گروگانگیران، دکتر لواسانی دانشجوی ایرانی را که مشتاقانه و با یک پنجم حقوق تخصصی خود در بخش مطبوعاتی سفارت مشغول به کار شده است، به ضرب سه گلوله می‌کشند و جسد او را به بیرون پرتاب می‌کنند.

در قرن نوزدهم میلادی و در دوران اوج قدرت طلبی استعمارگران انگلیسی، نخست وزیر وقت این کشور در پارلمان انگلستان، از کوشش درراه “صلح”، “انسانیت” و “بشردوستی ” سخن گفت .”هنری لاپوچر” نماینده ی مجلس انگلیس، پس ازشنیدن سخنان نخست وزیر، از جا برخاست، پشت تریبون رفت و در اعترافاتی شگفت انگیز گفت:”ما بدون استثنا بزرگترین راهزن وغارتگر عصر خود هستیم که درکره زمین زندگی می کنیم. ما به این دلیل، بدتر از سایر جهانیان هستیم که علاوه بر غارتگری، «حیله گر» و «دو رو» نیز می باشیم … ما ثروت ملتها را چپاول می کنیم و همیشه این چپاول را به خیر و صلاح جهانیان، وانمود می کنیم! ”

۹٫اقدامات علیه علمای اسلام
“مستر همفر” جاسوس ویژه حکومت بریتانیا در ممالک اسلامی: “ما از علمای مسلمین، سخت نگران بودیم! ‏ زیرا علمای الازهر ،‏ علمای عراق و علمای ایران، بزرگترین سد در راه تحقق بخشیدن به آرمانهای ما بودند؛‏ زیرا آنان فقط بهشتی را که قرآن به آن وعده داده است مد نظر داشتند، ‏لذا به اندازه ی تار مویی حاضر نبودند از افکار و عقائد خود دست بردارند ،‏ مردم هم از آنان پیروی می کردند. درست است که اهل سنت هم سلطان را ولی امر می دانند و هم از روحانیت خود پیروی می کنند ،‏اما شیعیان بیشتر از هر کس و هر چیز از علمای خود پیروی می کنند، ‏زیرا آنان حق حکومت و ولایت را تنها منحصر به علما می دانند و چندان اهمیتی به سلطان نمی دهند ولی این تفاوت و فرق بین این دو طایفه نمی توانست آن نگرانی عمیقی که بر وزارت مستعمرات انگلیس،‏ بلکه بر تمام حکام بریتانیای کبیر سایه افکنده بود ،‏تخفیف دهد .

ما کنفرانس‌های بسیار زیادی تشکیل می دادیم تا راه حل هایی برای پیروزی بر این مشکلات سخت پیدا کنیم ، ولی در پایان هر جلسه ای با بن بست رو به رو می شدیم و گزارشاتی که از جاسوسها و دست نشانده های ما می رسید مرتب مایوس کننده بود همانگونه که نتایج کنفرانسها همیشه صفر یا حتی پایین تر از صفر بود ، ‏ولی ما هیچگاه نمی گذاشتیم که روح یأس بر ما چیره گردد ،‏ زیرا خودمان را عادت داده بودیم که همیشه امیدوار بوده و بی نهایت صبر داشته باشیم و پر حوصله باشیم . به یاد دارم روزی جلسه ای تشکیل دادیم و در این جلسه، شخص وزیر مستعمرات و بزرگ ترین کشیش زمان، حضور داشتند و نیز عده ای از کارشناسان بودند که جمعا تعداد افراد جلسه به بیست نفر می رسید و گفتگوی ما بیش از سه ساعت ادامه یافت و جلسه پایان یافت بی آنکه به نتیجه ای مثبت رسیده باشیم ،‏ اما کشیش گفت : ناراحت نشوید! زیرا مسیح به حکومت نرسید مگر بعد از ۳۰۰ سال ستم دیدن و تبعید و قتل نسبت به خودش و پیروانش. ‏امیدوارم مسیح نظری به سوی ما کند تا بتوانیم کفار را از مراکزشان بیرون کنیم ولو بعد از ۳۰۰ سال دیگر! بنابراین بر ما لازم است که با اعتقاد راسخ تر و صبر طولانی،‏ مسلح شویم و از تمام وسائل و امکانات به منظور تسلط و نشر مسیحیت در ممالک پیروان محمد استفاده کنیم ،‏ هر چند ممکن است پس از قرن ها به نتیجه برسیم ‍‏..”

۱۰٫ کمک به صدام در جنگ هشت ساله

اسناد طبقه بندی شده و محرمانه دولت انگلیس نشان می‌دهد، این کشور در جنگ ایران و عراق، رژیم صدام را مسلح کرده است.

به گزارش روزنامه‌های چاپ لندن، محتوای این اسناد که از بایگانی محرمانه اداره آرشیو ملی انگلیس خارج شده نشان می دهد دولت مارگارت تاچر در سال ۱۹۸۱ و در زمان جنگ عراق با ایران، به طور سری رژیم صدام را به سلاح مجهز کرده است. در شرایطی که انگلیس در جنگ ایران و عراق اعلام بی طرفی کرده بود اما اسناد منتشر شده نشان می دهد دولت تاچر از فروش جنگنده های (هوک) و ایجاد پایگاه های نظامی دریایی و هوایی برای رژیم صدام کاملا آگاه بوده است. انگلیس در شرایطی به رژیم صدام کمک نظامی می کرد که توافقنامه شورای امنیت سازمان ملل متحد را امضا کرده بود که اعضای این سازمان را از هرگونه فعالیتی که شعله جنگ را افزایش دهد، برحذر می داشت. اسناد خارج شده از طبقه بندی محرمانه ثابت می کند دولت تاچر فهرستی شامل ۷۸ نوع تجهیزات نظامی از جمله خودروهای لندرور، رادار، لوازم یدکی تانک و… را در اختیار رژیم صدام قرار داده بود. براساس سندی که در واقع نامه سری وزیر وقت مشاور در امور خارجه (توماس ترنشاد) است انگلیس در یک مورد توافقنامه ای تسلیحاتی به ارزش بیش از ۱۵۰ میلیون پوند با رژیم صدام امضا کرده است.

این موارد گوشه ای از جنایات روباه پیر در حق مردمان ایران زمین بود. جای تاسف است که عده ای در کشورمان به دنبال پاک کردن تاریخ ننگین روابط انگلیس و ایران هستند.

دانا