رسانه، امیدآفرینی، اقدام و عمل
بصیر، رسانهها به مانند بسیاری از تحولات زندگی بشری دچار تغییر و تحول شدهاند و تعریف و کارکردهای بسیاری از آنها به وجود آمده است، اما تعریف ساده رسانه را باید وسیلهای برای انتقال یک پیام یا مفهوم به انسانها نامید.
ابتداییترین تعریف رسانه را کارکرد بخشهای مختلف بدن برای ارسال تغییرات محیط اطراف خود به مغز گویند که موجب تصمیم گیریهای بعدی میشود، این اندامها عبارتند از چشم، گوش، بینی، زبان و پوست که به هر یک از آنها رسانه میگویند.
با تحقیقات انجام گرفته انسان یا جانور ۹۰ درصد تغییرات محیط اطراف خود را توسط دو اندام ‘چشم’ و ‘گوش’ به مغز منتقل میکنند.
ابزاری که موجب تغییر در هر یک از اندامهای چشم، گوش، بینی، زبان و پوست انسان یا جانور گردد ابزار رسانه شناخته میشود که بهصورت خلاصه و اشتباه رسانه نامیده میشود، البته در عموم منظور از رسانه، وسایل ارتباط جمعی از قبیل رادیو، تلویزیون، سینما، روزنامه و خبرگزاری و سایت خبری است که عموماً به عنوان رسانه از آنها یاد می شود و به رسانه های اینترنتی و تعاملی و تحت موبایل مانند فیسبوک و تلگرام، شبکه های اجتماعی گفته می شود.
مهمترین تاثیر ابزارهای رسانهای را فرهنگپذیری و یادگیری می توان گفت و دریافت همزمان از چند اندام حسی را چند رسانهای یا مولتی مدیا میگویند.
این ابزار رسانهای کارکردهای متفاوتی در سطح جامعه بازی میکنند که مهمترین آنها اطلاع رسانی و انتقال یک مفهوم و پیام به مخاطب است و این پیامها میتوان حامل احساسات و عواطف انسانی نیز باشد که برای مخاطب بسیار مهم است.
ویژگی اصلی رسانهها، همه جا بودن آنهاست، رسانهها امری فراگیرند؛ آنها میتوانند یک کلاس بیدیوار با میلیاردها مستمع تشکیل دهند.
رسانهها وظیفه حراست از محیط را به عهده دارند؛ آنها باید همبستگی کلی را بین اجزاء جامعه در پاسخ به نیازهای محیطی ایجاد کنند و مسئولیت انتقال میراث اجتماعی از نسلی به نسل دیگر را به عهده دارند.
یکی از مهمترین وظایف رسانه ایجاد امید در سطح جامعه است و رسانه ها باید علاوه بر بیان مشکلات موجود در سطح جامعه از نگاه بخشی و یک سویه بر حذر بوده و همانند یک طبیب دردهای اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و فرهنگی جوامع را موشکافی کنند و با ایجاد امید در سطح جامعه مخاطبان خود را زنده نگه داشته و به آینده خوش بین سازند.
در احادیث دینی ما هم این مطلب به صراحت بیان شده که بزرگترین گناهان یاس و ناامیدی است و این ناامیدی شدیدا مورد نکوهش قرار گرفته است و بعد از شرک، ناامیدی از رحمت خداوند از گناهان کبیره است و هر که ناامید باشد کافر است چنان که در قرآن میفرماید: “نومید مشوید از رحمت خدا همانا مایوس نمیشوند از رحمت خدا مگر کافران.”
همچنین رسانهها نباید تحت تاثیر القائات و فشارهای احزاب و گروهها قرار گرفته و همیشه منافع مردم را سرلوحه کار خویش قرار دهند تا مرجع رجوع مردم به خود باقی بمانند و مردم هم به آنها اعتماد کرده و مسائل و مشکلات خود را به آنها انعکاس دهند.
رابطه بین مردم و رسانه دو سویه است و رسانهای موفق تر عمل خواهد نمود که علاوه بر رعایت حریم و منشور اخلاقی خود شجاعانه مشکلات مردم را اطلاع رسانی کند و از هرگونه تهدید و ارعاب توسط حامیان زر و زور و تزویر هراسی به خود راه ندهد.
افرادی که در رسانه کار میکنند نیز باید برای خود ملزومات اخلاقی داشته باشند تا در کار خود موفق گردند. رعایت آبروی افراد، تحلیل درست و واقع بینانه، عدم اغماض و دیدن چند بعدی یک پدیده از مهمترین رسالتهای یک خبرنگار است که موجب میگردد مردم به آنها اعتماد نموده و از مطالب و تحلیلهای آنها استفاده نمایند.
رشد قارچگونه رسانهها در سطح کشور نباید موجب افت کیفیت آنها گردد و همیشه باید خود رسانه به ارزیابی خود پرداخته و نقاط قوت و ضعف خود را شناسایی کند و در جهت تقویت یا رفع آن برآید.
امیدواریم تا رسانههای موجود در کشور هیچگاه رسالتهای خود را از یاد نبرند و همیشه مردم در کنار آنها باقی مانده و از بودن با آنها احساس رضایت کنند.