بسیج دانش آموزی برای رسیدن به خودتحریمی محدود می‌شود!/ آیا مجلس لایحه‌ی یهوییِ دولت را تصویب می‌کند؟
بصیر، اخیرا در فضای کشور شرایطی رقم خورده است که طی آن برخی مسایل حاشیه‌ای به امور روزمره و اولویت‌دار تبدیل می‌شوند و مباحث اصلی که سرنوشت یک ملت به آن وابسته می‌باشد در سایه می‌مانند تا با واکاوی آن توسط اهل قلم، کار دولت‌مردان برای پیشبرد سیاست‌هایشان سخت نشود.
هنگامی که اخبار مربوط به مذاکرات هسته‌ای در تیتر یک رسانه‌ها خوش می‌درخشید و برجام تبدیل به هدف اصلی دولت یازدهم شده بود، زمزمه‌هایی مبنی بر احتمال مذاکرات حقوق بشری در گام دوم به گوش رسید و با طرح برجام 2 از سوی روحانی رنگ و بوی واقعیت گرفت، لکن زمانی که رهبر معظم انقلاب صریحاً خواستار مشخص شدن مفاد برجام 2 شدند، از موج سواری دولت‌مردان روی این مقوله کاسته شد.
حال چندین ماه از این وقایع می‌گذرد و دولت به دنبال ارائه لایحه‌ی «پروتکل اختیاری کنوانسیون حقوق کودک درباره منع به‌کارگیری کودکان در منازعات مسلحانه» به مجلس دهم است تا با تصویب آن ایران نیز به این پروتکل ملحق شود و شروط آن را به اجرا گذارد.
چنانچه نیم‌نگاهی به مفاد این پروتکل داشته باشیم، می‌بینیم در گام اول این بسیج دانش آموزی است که محدود می‌شود و از آنجایی که اشخاص زیر 18 سال از نظر نهادهای بین‌‌المللی کودک محسوب می‌گردنند شرکت آنان در اردوهای آموزش نبرد و آشنایی با ارزش‌های دفاع مقدس ممنوع خواهد بود.
در واقع دولت در رویکردی جدید به جای اینکه با آمریکایی‌ها بر سر یک میز بنشیند و در مورد حقوق بشر دلخواه آنان مذاکره نماید خود به صورت کاملا اختیاری گام‌هایی را در کمرنگ کردن تفکر انقلابی و ایجاد محدودیت بر می‌دارد و بدون هیچ‌گونه اجباری وضعیتی را به وقوع می‌پیوندد که طی آن بهانه‌هایی برای تحریم ایران به دستِ اجنبی‌ها داده می‌شود.
جالب است بدانید، آمریکا که سردمدار حقوق بشر در جهان است و خود را طرفدار حقوق ملت‌ها معرفی می‌نماید تاکنون لایحه مربوط به این کنوانسیون را به تصویب نرسانده است تا از تبعات منفی آن در امان بماند اما دولت‌مردان ما در اقدامی تامل برانگیز درپی عضویت در پروتکلی هستند که منافع خاصی را برای ایرانی جماعت ندارد.
اینکه چرا دولت‌مردان بعد از توافق با FATF درصدد تصویب پروتکل اختیاری کنوانسیون حقوق کودک درباره منع به‌کارگیری کودکان در منازعات مسلحانه می‌باشند، در هاله از ابهام باقی مانده است و تفسیرهای متفاوتی از آن ارائه می‌شود اما آنچه که مبرهن است این دسته از اقدامات “یهویی” و “هیجان‌زده” مسئولین می‌تواند ضربه‌هایی به مراتب جبران‌ناپذیر بر پیکره نظام وارد سازد و بهانه‌هایی را برای وضع تحریم‌های جدید علیه ایران فراهم نماید.
دولت با تصویب لایحه فوق‌الذکر در هیئت دولت عیار انقلابی و روحیه بسیجی‌اش را به نمایش گذاشت و اکنون نوبت نمایندگان مردم در خانه ملت است تا ثابت کنند چه اندازه دغدغه انقلاب را دارند؛ بی‌شک در جلسه‌ای که این لایحه مطرح خواهد شد اصلاح‌طلبان و اصولگرایان پایبند به نظام و ارزش‌هایش، وجنتات خویش را نشان خواهند داد.
دانا
