«یالثارات الحسین»، کاش نامت این نبود!
بصیر، پایه گذاری نشریه یالثارات الحسین به سال 1373 بازمی گردد. اما این فعالیت بیش از دو دهه ای بدون حاشیه و جنجال نبوده است. آنچه در این سالها و خاصه چند ماه اخیر ثابت شده، این است که یالثارات موج‌سواری می‌کند. یعنی برای خوانده شدن، دست به حاشیه‌سازی می‌زند، مطلبی را منتشر می‌کند که اغلب خط قرمزها را رد کرده، از اخلاقی تا قانونی و بعد روی این موج، مدتی سر زبان‌ها می‌افتد و … این سیکل ادامه دارد. واضح است که خودشان آنقدر در نقش مصلح اجتماعی و دینی‌شان فرو رفته‌اند که می‌توانند این هدف را کاملا توجیه و انکار کنند.
نام این هفته‌نامه از شعار «یالثارات الحسین(ع)» به معنای «بخاطر خونخواهی حسین(ع)» گرفته شده است. این شعار مربوط به گروهی است به نام «توابین» که پس از حادثه کربلا به خونخواهی امام حسین(ع) قیام کردند. همچنین پس از قیام توابین در قیام مختار نیز به کار برده می‌شد. بنابر روایاتی،حضرت مهدی(عج) و یاورانشان نیز در آخر الزمان از این شعار استفاده می‌کنند.
و اما جنجال‌های تمام نشدنی یالثارات:
بعد از مطلبی با عنوان «دیوث کیست؟» که در پی برگزاری جشن حافظ در یالثارات منتشر شد و هدفش انتقاد از حجاب بازیگران شرکت کننده در این مراسم بود و نتیجه‌ای نداشت جز حجم زیادی توهین به «حجاب» از سوی برخی سلبریتی‌ها که معمولا خودشان دچار فقر فرهنگی‌ای هستند که همیشه از وجودش شاکی‌اند، این نشریه برای بار چندم لغو مجوز شد. پیش از این هم با شکایت رسمی دولت روبه‌رو بود که باز هم به لغو مجوز منتهی شده بود. داستان شکایت دولت هم برمی‌گردد به مطلبی که شهیندخت مولاوردی معاون رئیس جمهور در امور زنان را مورد لطف! قرار داده و او را هم‌پالگی یک فاحشه خوانده بود. به تازگی نیز با ادبیاتی بسیار سخیف به نقد برنامه‌ی «خندوانه» و مجری این برنامه «رامبد جوان» پرداخته بود که با زیر سوال بردن شورای نظارت بر صدا و سیما، تیتر «از مجری‌گری به سبک خواجه‌های حرم‌سرا تا ترویج موسیقی حرام» را برای مطلب خود برگزیده بود. تیتری که کلمه به کلمه‌اش توهین است. با این حال یالثارات بعد از تمام تذکر گرفتن‌ها و لغو مجوز شدن‌ها باز هم منتشر شد.
تازه‌ترین جنجال یالثارت مربوط است به مطلبی سخیف، بی‌هدف و بی‌پایه با عنوان: «سونامی کثیف آلبالوهای جنسی چگونه به سینما آمد؟!» در این نوشته که به گفته‌ی خودش سعی کرده تا یک ماجرای واقعی از پشت صحنه‌ی کثیف سینما را رو کند از اسامی «فرهاد، شهرزاد و قباد» به جای اسامی اصلی استفاده شده تا مثلا آبروداری کند. کافی است شما یکبار سینما رفته باشید تا به راحتی با اشاره‌ها و آدرس دادن‌های متن متوجه شوید که این اسامی مستعار برای کدام هنرمندان در نظر گرفته شده است. این روزنامه ادعا کرده که بین این سه نفر یک مثلث عشقی در جریان بوده و .. ( متأسفانه نمی‌توان مطلب یالثارات را حتی به طور خلاصه عنوان کرد)
معلوم نیست «یالثارات» هدفش از این همه جوسازی و موج‌سواری و توهین چیست. بعد از سالها کار مثلا فرهنگی و دینی هنوز نمی‌دانند که این ادبیات نتیجه‌ی عکس دارد؟ بعد از سالها دینداری، با شعار «یالثارات الحسین(ع)» نباید بدانند که آبرو مسئله‌ای نیست که بشود با آن شوخی کرد؟
آیا مدعیان دینداری یکبار سیره‌ی ائمه معصومین(س) را خوانده‌اند؟ آیا تا به حال به گوش‌شان خورده که امام موسی کاظم(ع) می‌فرمایند: «گوش و چشم خود را در برابر برادر مسلمانت تکذیب کن، حتی اگر پنجاه نفر سوگند خوردند که او کاری را انجام داده و او بگوید نکرده‌ام؛ از او بپذیر و از آنها نپذیر، هرگز چیزی که مایه‌ی ننگ اوست و شخصیتش را از بین می‌برد در جامعه پخش نکن…»
آیا نویسنده‌ی این متن نمی‌دانسته که در قوانین فقهی و حقوقی ما اگر نتواند چنین تهمتی را ثابت کند ـ که نمی‌تواند، چرا که شرایط اثباتش بسیار سخت و غیرممکن است، دقیقا به همان دلیل حرمت آبرو ـ مجرم است و مسئله تنها با لغو مجوز شدن هفته‌نامه‌شان تمام نمی‌شود؟!
آیا مدعیان دین و انقلاب و خونخواهان جعلی امام حسین(ع) یکبار قرآن را از رو خوانده‌اند که می‌گوید:
وَالَّذِینَ یَرْمُونَ الْمُحْصَنَاتِ ثُمَّ لَمْ یَأْتُوا بِأَرْبَعَهِ شُهَدَاءَ فَاجْلِدُوهُمْ ثَمَانِینَ جَلْدَهً وَلَا تَقْبَلُوا لَهُمْ شَهَادَهً أَبَدًا وَأُولَئِکَ هُمُ الْفَاسِقُونَ ﴿۴﴾
«و کسانى که نسبت زنا به زنان شوهردار مى دهند سپس چهار گواه نمى آورند هشتاد تازیانه به آنان بزنید و هیچگاه شهادتى از آنها نپذیرید و اینانند که خود فاسقند» (سوره نور، آیه24)
آیا یالثارات چهار شاهد عادل برای ادعایش دارد؟
اصلا بر فرض که تمام چیزهایی که گفتید راست و هرچه گفتید را با چهار شاهد عادل می‌توانید ثابت کنید! بعدش چه؟ هدفتان چیست؟ چه اصلاحی قرار است با بردن آبروی آدم‌هایی که همه آنها را می‌شناسند، دنبال کنید؟ آیا با این ادبیات سخیف، با این بی‌اخلاقی و عبور از خط قرمزهای قانونی و اخلاقی، سینما را که به گفته‌ی شما «فحشای غلیظی در آن جریان دارد» آب کشیده و تطهیر کردید؟
آیا پیش از انتشار چنین مطالبی یکی در آن تحریریه پیدا نمی‌شود که از جمع بپرسد: «خب که چی؟» «هدف چیست؟» «قرار است چه چیزی درست شود با این مطلب؟» یعنی حواس‌شان نیست که در برابر اسامی که یدک می‌کشند باید کمی غیرت و تعصب داشته باشند؟
بد نیست گفته‌ی معروف امام حسین(ع) را به‌خاطر بیاوریم که «اگر دین ندارید آزاده مرد باشید»
و یالثارات کار را به جایی رسانده که باید گفت: «اگر دین ندارید، کمی عقل داشته باشید»
وقتی این مطلب سرتا پا دارای انحرافات مغز معیوب نویسنده خوانده می شود باید گفت ای کاش اسمش «یالثارات الحسین(ع)» نبود. کاش اسم «حزب‌الله» را یدک نمی‌کشید. متأسفانه مثل بار قبل که در کنار هفته‌نامه ،حجاب هم مورد هجمه قرار گرفت، این بار هم نام «یالثارات» و «حسین(ع)» و «حزب الله» است که مورد توهین قرار می‌گیرد… و این درد دارد.
به نظر می‌رسد یالثارات که خیالش راحت است از سد هیات نظارت بر مطبوعات هم گذر کرده و کسی نمی‌تواند جلویش را بگیرد، هر بار از ادبیات تند و توهین‌آمیزتری استفاده می‌کند. و مطابق گذشته، قربانی این جنجال هم «دین» است و مفاهیم مظلوم دینی!
فرهنگ نیوز
