نقدی بر مهم‌ترین تورنمنت کشتی ایران با شیوه جدید
بصیرنیوز، تورنمنت بین‌المللی تختی بعد از حضور رسول خادم در رأس فدراسیون کشتی رنگ و بوی دیگر به خود گرفت و به معنای کلمه با حضور کشتی‌گیران مطرح و سرشناس داخلی و خارجی احیا شد. از حضور پرتعداد تیم‌ها و شرکت کنندگان گرفته تا حضور نفرات نامدار در این رقابت‌ها اعتباری دوباره به قدیمی‌ترین تورنمنت بین‌المللی کشتی ایران بخشید.
موافقان که غالباً از مسئولان و دست‌اندرکاران نزدیک به فدراسیون کشتی هستند معتقدند برگزاری مسابقات با این شیوه به توسعه کشتی کمک شایانی می‌کند؛ موضوعی که کشتی را در خطر حذف از المپیک قرار داده بود عدم توسعه یافتگی این رشته در کشورهای جهان به خصوص کشورهای درجه چندم بود که از آن همواره به عنوان یکی از پاشنه‌های آشی کشتی یاد می‌شد تا در آستانه حذف از المپیک قرار بگیرد.
موافقان می‌گویند کشتی‌گیرانی که ممکن از سطح فنی و توانایی بالایی برخوردار نباشند (چه داخلی و چه خارجی) حتی با وجود شکست در دیدارهای مقدماتی باز هم شانس کشتی‌گرفتن در مراحل بعدی را خواهند داشت تا محک بیشتری بخورند و اگر اینهمه راه را طی می‌کنند تنها با یک کشتی از گردونه مسابقات کنار نروند؛ استدلالی که مهم‌ترین دلیل آنها برای برگزاری مسابقات با شیوه جدید است.
موافقان از بحث تن به تن شدن کشتی‌گیران داخلی با حریفان خارجی آن هم با صرف کمترین هزینه صحبت می‌کنند. آنها معتقدند به جای اعزام کشتی‌گیران با صرف هزینه‌های بالا به تورنمنت‌های خارجی، با دعوت از آنها این فرصت در اختیار نفرات درجه چندم داخلی قرار می‌گیرد، اما منتقدان معتقدند به جای صرف کردن هزینه برای دعوت و میزبانی از تیم‌ها و نفرات نه چندان با کیفیت خارجی با محدود کردن دایره مسابقات و تعیین جوایز مناسب دلاری و تبدیل این رقابت‌ها به جایزه بزرگ نه تنها بر جذابیت آن اضافه کنیم بلکه این مسابقات را به یکی از میادین اصلی برای محک کشتی‌گیران سایر کشورها بدل کنیم.
البته یکی دیگر از مواردی که به عنوان نقطه قوت این روش به آن استناد می‌شود استقبال خوب تیم‌ها از نظر کمی است که به گواه موافقان باعث رونق هرچه بیشتر این رقابت‌ها می‌شود. موضوعی که مخالفان با اشاره به پایین بودن سطح کیفی مسابقات با حضور تعداد بالایی از کشتی‌گیران آن را رد می‌کنند.
در مقابل مخالفان استدلال‌های قوی‌تری را مطرح می‌کنند؛ از جمله پایین آمدن سطح کیفی مسابقات با حضور کشتی‌گیران درجه چندم کشورهای خارجی از جمله عراق، آمریکای لاتین و …
از سوی دیگر، برگزاری مسابقات با این شیوه به قدری طولانی، خسته‌کننده و فرسایشی شده بود که با وجود استقبال زیاد و پرشور تماشاگران، آنها نیز در برهه‌ای خسته می‌شدند. از طرفی بیشتر تماشاگران منتظر دیدن مسابقات جذاب کشتی‌گیرانی مانند حسن یزدانی یا تعداد دیگری از ملی‌پوشان مطرح کشورمان بودند و عملاً علاقه چندانی به تماشای سایر مسابقات نشان نمی‌دادند.
بارها در جریان مسابقات جام تختی در مشهد شاهد این بودیم که برخی کشتی‌گیران که تیم‌های خود را برنده یا بازنده می‌دیدند علاقه‌ای به حضور روی تشک نداشتند به طوری‌که یا بی‌انگیزه گام به میدان مسابقه می‌گذاشتند یا اینکه ترجیح می‌دادند حاضر نشوند.
وقتی فدراسیون کشتی تقریبا بیشتر مسابقات داخلی و خارجی خود را در رده‌های سنی مختلف به شیوه تیم به تیم برگزار می‌کند بهتر است حداقل یکی از آنها را که می‌تواند معتبرترین آن نیز باشد به شیوه سنتی برگزار کند تا به عنوان یک کارزار اصلی برای ارزیابی فنی کشتی‌گیران (داخلی و خارجی) و یکی از مراحل اصلی انتخابی تیم ملی ملاک عمل قرار گیرد.
همانطور که بعد از استفاده از شیوه تیم به تیم در مسابقات قهرمانی کشور شبهات زیادی ایجاد شد، بسیاری از منتقدان معتقد بودند که با این شیوه نمی‌توان جایگاه اصلی کشتی‌گیران را تعیین کرد چه بسا کشتی‌گیری 5 دور مبارزه کرده و پیروز شده است، اما کشتی‌گیر دیگری تنها با 3 پیروزی در مسابقه و 3 بُرد به واسطه حاضر نشدن حریفانش در رتبه بالاتری قرار می‌گیرد.
از طرفی وقتی جام تختی به عنوان یکی از مراحل اصلی انتخابی تیم‌های ملی کشتی تعیین می‌شود با این شیوه نمی‌توان مانند مسابقات قهرمانی کشور ارزیابی دقیقی از نفرات برتر ارائه داد و تفسیرها برای تعیین نفرات برتر از دیگاه افراد مختلف متفاوت می‌شود.
همانطور که کادرهای فنی کشورمان برای آماده‌سازی کشتی‌گیرانشان برنامه‌ریزی می‌کنند، وقتی یک سرمربی می‌خواهد کشتی‌گیرانش را برای حضور در مسابقات مهم جهانی و قاره‌ای آماده کند حتما در این راه تورنمنت‌های مختلف را بررسی می‌کند تا نفرات مورد نظر خودش را در آنها محم بزند و در این راه به مسابقاتی اعتماد می‌کند که هم از نظر اعتبار جایگاه ویژه‌ای داشته باشند و هم اینکه دارای کمترین نوسان در زمان و شیوه برگزاری باشند.
پس باید به این نکته مهم هم توجه داشته باشیم که با ایجاد تغییرات مختلف از جمله شیوه برگزاری این مسابقات به نظر می‌رسد به اعتبار جام تختی لطمه وارد شود چرا که تیم‌ها نمی‌توانند برنامه‌ریزی دقیق و مناسبی برای حضور در آن داشته باشند و حساب ویژه‌ای روی این تورنمنت به عنوان یکی از برنامه‌های اصلی و ثابت خود برای ارزیابی فنی کشتی‌گیرانشان باز کنند. همین نوسانات در سال‌های قبل باعث شد جام تختی که در سال‌های قبل با تلاش‌های فدراسیون کشتی به عنوان یکی از جوایز بزرگ اتحادیه جهانی هم تعیین شده بود این عنوان را از دست دهد.
در هر حال جام تختی به عنوان مهم‌ترین تورنمنت بین‌المللی ورزش ایران و یکی از قدیمی‌ترین آنها و بهترین تورنمنت کشتی کشور، نمی‌تواند و نباید از چنین سطحی برخوردار باشد. به هر حال وقتی ما تورنمنت‌هایی مانند یاریگین، مدوید، حیدرعلی‌یف، یاشاردوغو و … را با جام تختی مقایسه می‌کنیم می‌بینیم که این دوره به مراتب سطح پایین‌تری نسبت به آنها از حیث کیفیت فنی داشته است.
در برگزاری مسابقات به صورت تیم به تیم درست است که تیم‌ها و کشورهای بیشتری حضور خواهند داشت، اما باید بررسی کرد که آیا این مسابقات از سطح کیفی مناسبی هم برخوردار خواهد بود یا خیر؟
اگر فدراسیون کشتی اصرار به برگزاری مسابقاتی در رده بزرگسالان به صورت بین‌المللی دارد چه بهتر است به جای تغییر دادن در روش برگزاری جام تختی، جامی مانند یادگار امام (ره) را در رده سنی بزرگسالان احیا و برگزار کند تا کشتی‌گیران داخلی درجه چندم ما فرصت رویارویی با حریفان خارجی را هم داشته باشند.
از طرفی هستند کشورهایی که نمی‌توانند یا نمی‌خواهند یا اصلاً کشتی‌گیر ندارند که بخواهند در رقابت‌هایی به صورت تیم به تیم شرکت کنند. کشورهایی مانند کره شمالی، هند، چین و … که همواره دارای تک ستاره‌هایی در کشتی جهان و المپیک بوده‌اند و در گذشته هم حضوری فعال در جام تختی داشته‌اند از جمله آنها هستند.
در ادوار گذشته این مسابقات در 5 سال اخیر که به صورت انفرادی برگزار شد شاهد حضور کشتی‌گیران مطرحی از جمله والری آندرتسی‌یف، دارنده مدال نقره المپیک، برنز جهان و بازی‌های اروپایی از اوکراین، واسیل فدوریشین دارنده مدال‌های نقره و برنز جهان و المپیک از اوکراین، دولت شبان‌بای نفر سوم جهان و قهرمان آسیا و بازی‌های آسیایی از قزاقستان، یانگ کیونگ ایل قهرمان جهان و نفر سوم المپیک از کره شمالی، پاولو اولینیک نفر سوم جهان و قهرمان اروپا از اوکراین، جانگ هاک‌جین قهرمان جهان و بازی‌های آسیایی از کره شمالی، ترول دلاگنف نفر سوم جهان از آمریکا، روسلان باسی‌یف نفر سوم جهان از ارمنستان، ادگار ینوکیان نفر سوم اروپا از ارمنستان، برنت مت کالف از آمریکا، دولت نیازبیکوف نفر سوم جهان و قهرمان آسیا و بازی‌های آسیایی از قزاقستان، رسول کالی‌یف قهرمان و نایب قهرمان آسیا و بازی‌های آسیایی از قزاقستان، نومین بات‌بولد نایب قهرمان جهان و نفر سوم آسیا و بازی‌های آسیایی از مغولستان، نوریوکی تاکاتسوکا نفر سوم جهان و بازی‌های آسیایی از ژاپن، داورن ژوماگازی‌یف نفر سوم جهان و قهرمان بازی‌های آسیایی از قزاقستان، دنیس دمیانکوف نایب قهرمان بازی‌های اروپایی از اوکراین، دیمیتری پیشکوف نفر سوم اروپا و بازی‌های اروپایی، لاشا گوبادزه نفر سوم جهان و قهرمان اروپا، دیمیتری تیمچنکو نفر سوم جهان و نایب قهرمان بازی‌های اروپایی، منگ کیانگ نفر سوم بازی‌های آسیایی و نایب قهرمان آسیا، دی ژیائو نایب قهرمان آسیا و بازی‌های آسیایی از چین، الیزبار اودیکادزه نفر پنجم المپیک، نایب قهرمان اروپا و بازی‌های اروپایی از گرجستان، ساندیپ تومار قهرمان آسیا از هند و … بودیم که بسیاری از آنها سابقه عضویت در تیم‌های ملی کشورشان در مسابقات مختلف جهان و قاره‌ای و حتی المپیک را در کارنامه داشته‌اند.
به هر حال کشتی به عنوان رشته و ورزشی انفرادی از دیرباز معروف و مطرح بوده است و شاید یکی از دلایل اصلی جذابیت آن به خاطر همین مبارزات حساس تن به تن بوده است.
امیدواریم این جام به عنوان یکی از تورنمنت‌های مهم و معتبر اتحادیه جهانی کشتی، به اذعان مسئولان فدراسیون کشتی، در کنار تورنمنت‌های مهمی مانند جام یارگین، مدوید و … بار دیگر اعتبار خود را بازپس گیرد.
