دودی که از کنده خانههای مسکن اجتماعی دولت بلند نشد
در برنامه ماه عسل غروب چهارشنبه، شرح زندگی خانواده چهار نفری به نمایش درآمد که مادر خانواده به دلیل نداشتن شرایط زندگی فرزندانش را به بهزیستی سپرد و با وجود دلتنگیهای مادرانه از فرزندانش دل کند و تا حداقل زندگی مادی راحتتری داشته باشند.
پس از ۱۷ سال در یک برنامه تلویزیونی مادر خانواده فرزندانش را پیدا کرد، تا اینجا قصه با وجود دلتنگی ۱۷ ساله به خوبی پیش رفت اما درد و رنج این خانواده به دلیل نداشتن سرپناه همچنان باقی است و اعضای خانواده در حال حاضر در کنار هم نیستند و داشتن یک سرپناهی که این خانواده را کنار هم جمع کند به یک آرزو تبدیل شد.
وقتی بحث مسکن به میان میآید یاد وعدههای مسکن اجتماعی دولت و عدم توجه به مسکن مهر در ذهنها بار دیگر مرور میشود.
از کنده ساختمانهای مسکن اجتماعی دودی بلند نشد و مسکن مهر همچنان مورد بی مهری دولت یازدهم قرار گرفت.
وقتی صحبت از مسکن مهر به میان میآمد دولت چندین انگ و ایراد به این شیوه از ساخت مسکن وارد میدانست ولی تلاشی برای رفع این معضل نکرد و در کنار این ایرادها گامی برای ساخت مسکن اجتماعی برداشته نشد.
در ایام انتخابات بحث افزایش تسهیلات مسکن در کشور مطرح شد ولی آیا با حقوق کارمندی و یا کارگری امکان بازپرداخت تسهیلات مسکنی که دولت از آن برگ برنده برای تامین نیازمندیهای مسکن رو میکند وجود دارد.
پاسخ این سوال به خوبی در برنامه ماه عسل وجود داشت، این خانواده بعد از ۱۷ سال دوری از هم به دلیل شرایط نامساعد اقتصادی به همدیگر رسیدند ولی به دلیل نداشتن سرپناه مناسب مجبور هستند که دوباره دور از هم زندگی کنند و تغییری در شرایط گذشته آنها ایجاد نشد، اگر دولت طرح مناسب برای مسکن داشت که این خانواده و دیگر خانوادههای که ممکن است شرایط مشابه داشته باشند اینگونه به سختی و مشقت زندگی نمیکردند.
انتظار است که در دولت آینده مسىولان و متولیان طرح مسکن اجتماعی را با هدف تامین نیازمندیهای مسکن اقشار کم درآمد در دستور کار خویش قرار داده و در این بخش اقدام قابل دفاعی نزد افکار عمومی داشته باشد.